Από το 1992 ο οικισμός Σαρακατσάνων "ζωντανεύει"

Από το 1992 και κάθε χρόνο έκτοτε, ο οικισμός Σαρακατσαναίων στο Γλυκονέρι Ροδόπης "ζωντανεύει". Έτσι και φέτος, το βράδυ της Κυριακής 1 Ιουλίου, το έθιμο των Καλογιαννίων αναβίωσε ο Μορφωτικός Σύλλογος των εν Θράκη Διαβιούντων Σαρακατσαναίων σε ένα όμορφο τοπίο στον παραθαλάσσιο παραδοσιακό οικισμό.

Πλήθος κόσμου από διάφορα μέρη της Θράκης κι άλλες περιοχές, βρέθηκαν στο Γλυκονέρι για να παρακολουθήσουν το έθιμο. Εκτός από το ευρύ πλήθος, παρόντες ήταν οι σύλλογοι Σαρακατσάνων Ξάνθης και Ηπειρωτών Ροδόπης. Έντονο ήταν επίσης το πολιτικό στοιχείο στην εκδήλωση. Έτσι, παρόντες ήταν ο τέως υπουργός και πολιτευτής ΝΔ Ευριπίδης Στυλιανίδης, η πολιτευτής ΝΔ Βούλα Ελευθεριάδου, το μέλος ΣΥΡΙΖΑ ΑΜ-Θ Τάκης Χαρίτου, ο αντιπεριφερειάρχης Ροδόπης Νίκος Τσαλικίδης, ο ανεξάρτητος περιφερειακός σύμβουλος Μουμίν Οντέρ, ο αντιδήμαρχος Οικονομικών Κομοτηνής Δημήτρης Πολιτειάδης, ο αντιδήμαρχος Κοινωνικών Υποθέσεων Κομοτηνής Νίκος Σωτηρακόπουλος, η πρόεδρος της ΔΚΕΠΠΑ Κομοτηνής Νατάσα Λιβεριάδου, η πρόεδρος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής Σοφία Μενεσελίδου, η επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης Ελένη Λαφτσή, ο δημοτικός σύμβουλος Μιχάλης Πολιτειάδης, ο πρόεδρος των AHEPA Κομοτηνής Γιάννης Τζαμπάζης, κι άλλοι εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων. Οι κ.κ. Στυλιανίδης, Τσαλικίδης, Σωτηρακόπουλος, Ελευθεριάδου, απηύθυναν χαιρετισμούς πριν την αναβίωση του εθίμου και την έναρξη του χορού.

Τους καλεσμένους υποδέχθηκε ο πρόεδρος των εν Θράκη Διαβιούντων Σαρακατσαναίων Γιώργος Νάκος, ο οποίος διηγήθηκε το έθιμο, ευχαρίστησε όλους για την παρουσία τους, μίλησε για την στήριξη που έχει δεχθεί ο σύλλογος από τους Δήμους Κομοτηνής και Ιάσμου και από την Αντιπεριφέρεια Ροδόπης. "Από το 1992 ο σύλλογός μας ανελλιπώς αναβιώνει το έθιμο", μας θύμισε ο πρόεδρος του συλλόγου κος Νάκος, ο οποίος εξήγησε ότι στόχος του συλλόγου είναι να αυξηθούν και να βελτιωθούν οι υποδομές στον οικισμό: "Οι καλύβες θα παραμείνουν ως έχουν, πέντε στον αριθμό, αλλά θέλουμε να προσθέσουμε τουαλέτες για άτομα με αναπηρία και άλλους χώρους υγιεινής, καθώς και αποθηκευτικούς χώρους για τα υλικά που χρησιμοποιούμε, ώστε να μην είναι εκτεθειμένα".

Το έθιμο
Το έθιμο του κλήδονα, που έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα, είναι μια λαϊκή μαντική διαδικασία, από τις πιο τελετουργικές όλων των παραδόσεων του τόπου μας. Την παραμονή της γιορτής, από όλα τα κονάκια του τσελιγκάτου, συγκεντρώνονταν τα ανύπαντρα κορίτσια και οι γυναίκες και όριζαν μια γυναίκα, που είχε στο εξής την πρωτοβουλία της γιορτής.

Σε αυτήν, κάθε κορίτσι, πήγαινε ένα προσωπικό της τιμαλφές δεμένο σε ένα μπουκέτο "καλογιάννια" -μυρωδάτο φυτό, που φυτρώνει σε ανάβρες στα βουνά κι έχει μοβ μικρά λουλουδάκια και οδοντωτά φύλλα. Αφού έβαζαν προσεκτικά όλα μαζί τα μπουκέτα, το ένα δίπλα στο άλλο, μέσα σ’ ένα "κακκάβι", σκέπαζαν το κακκάβι με ένα κόκκινο μαντήλι, μιας κοπέλας, που έπρεπε να έχει εν ζωή και τους δυο γονείς της και το πήγαιναν στη βρύση, τραγουδώντας. Το έθιμο, μετά κι από πολλά ακόμη τυπικά χαρακτηριστικά του ...οδηγούσε τις συμμετέχουσες στο να δουν ποιά θα είναι αυτή που θα παντρευόταν πρώτη, ίσως και με ποιόν.