Μικρές στιγμές του παρελθόντος δημιούργησαν «Τα Λουμινάκια»

Το δεύτερο βιβλίο της, «Τα Λουμινάκια», από τις εκδόσεις ΑΩ, παρουσίασε την Τετάρτη 10 Μαΐου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ιδρύματος Παπανικολάου, η συγγραφέας και φιλόλογος Βάντα Παπαϊωάννου, πλαισιωμένη από τις Χρύσα Ιωαννίδου, ηθοποιό, Σοφία Σουβατζόγλου, φιλόλογο και Ειρήνη Νικούδη, φιλόλογο.

Τα λουμινάκια είναι ένα χορταράκι, που ο ανθός του, όταν ξεραίνεται και στεγνώνει χρησιμοποιείται ως φυτιλάκι για το άναμμα των καντηλιών. Οι γιαγιάδες, οι μαμάδες μας το είχαν για να ανάβουν το καντήλι.

«Το βιβλίο είναι μία νουβέλα, είναι το δεύτερο που έχω γράψει, το προηγούμενο ήταν αποσπάσματα αφηγηματικά, αυτό είναι ένα συνεχόμενο αφήγημα. Ο τίτλος «Τα λουμινάκια» παραξενεύει, είναι κάτι που μας οδηγεί σε άλλες εποχές. Το βιβλίο έχει το σχήμα του κύκλου, όπως λέμε εμείς οι φιλόλογοι, ξεκινάει με τον ήρωα 20 ετών, και όταν τελειώσει είναι πάλι 20 ετών. Μέσα σε αυτές τις σελίδες, είναι σαν να ανοιγοκλείνει τα μάτια του, και βλέπει τη ζωή του να περνάει από μπροστά. Καταπιάνεται με θέματα επίκαιρα, όπως η αγάπη στη φύση, η προσφυγιά –έχω πολλά ακούσματα από τους γονείς μου πάνω σε αυτό, αλλά είναι επίκαιρο και ενόψει της γιορτής της ημέρας, παρόλα ότι δεν είμαι υπέρ των αφιερωματικών ημερών, ωστόσο η μητέρα στο βιβλίο κρατάει ένα σπουδαίο άξονα ως μητέρα - γιαγιά, μητέρα – μητέρα, μητέρα – παραμάνα και ως μητέρα που θηλάζει μαζί με το παιδί της και ένα ξένο παιδί» μας εξηγεί η κα. Παπαϊωάννου.

Διαβάζει πλέον ο κόσμος;

Εύλογο το ερώτημα, με τον κόσμο να κοιμάται με το smart phone του αγκαλιά όλο και περισσότερο. Άραγε διαβάζουμε ακόμα; «Τέτοια παραγωγή βιβλίων που υπάρχει στις μέρες μας δεν υπήρξε ποτέ, και δεν είναι ούτε εύκολο σπορ, ούτε ανέξοδο. Άρα ο κόσμος διαβάζει. Μακάρι να υπάρχει σωστή παραγωγή, να διαβάζει ο κόσμος, και να βρίσκει μία παρηγοριά, μία ανακούφιση στο βιβλίο, γιατί είναι πολύ σπουδαίο. Σου φέρνει αναμνήσεις, σου χαρίζει λεξιλόγιο, σε προβληματίζει, το βιβλίο σε βελτιώνει» απαντάει η κα. Παπαιωάννου και δεν έχει και άδικο.

Πλήθος κόσμου έδωσε το παρόν στην παρουσίαση, συγκινήθηκε, ταξίδεψε και παρασύρθηκε από το λόγο και τις αφηγήσεις της συγγραφέως και του υπόλοιπου πάνελ και χειροκρότησε με την καρδιά του.

Προσωπικά, σαν παλιός της μαθητής στις εποχές του Γυμνασίου, της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο!