Στην Τσανάκλειο παρουσιάστηκαν βιβλία του Τεύκρου Μιχαηλίδη

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής στο πλαίσιο των δράσεων που υλοποιούνται με την ΚΟΙΝΣΕΠ «Κομοτηνή Εν Δράσει, το Βιβλιοπωλείο Book-stop και οι Εκδόσεις Ψυχογιός παρουσίασαν τα βιβλία του Τεύκρου Μιχαηλίδη «Ένα πτώμα στην αυλή της Αμαλίας» που είναι καινούργιο και «Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού» με την ευκαιρία της επανέκδοσής του.

Η εκδήλωση έλαβε χώρα τις τελευταίες απογευματινές ώρες της Τετάρτης 27 Νοεμβρίου στην Τσανάκλειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής, με βιβλιοφάγους της πόλης να σπεύδουν για να γνωρίσουν τον συγγραφέα, να συνομιλήσουν μαζί του, να πάρουν μία αφιέρωση στα βιβλία τους και να παρακολουθήσουν την παρουσίασή τους.

Η ιστορικός και συγγραφέας Λεύκη Σαραντινού μίλησε για τα βιβλία, με την ευρηματική προσέγγιση που κέντρισε το ενδιαφέρον του ακροατηρίου. Ο συγγραφέας, μαθητικός Τεύκρος Μιχαηλίδης, παρουσίασε ενδιαφέρον φωτογραφικό υλικό και σύστησε το ακροατήριο στους βασικούς ήρωες και την πλοκή των βιβλίων του. Στον διάλογο που ακολούθησε με το κοινό δεν έλειψαν αναφορές κι ερωτήσεις και για άλλα βιβλία του συγγραφέα που έχουν αγαπηθεί.

«Ένα πτώμα στην αυλή της Αμαλίας»
Αθήνα, 1850. Η Αγγελική Δελβενιώτη, δεσποινίς επί των τιμών της βασίλισσας Αμαλίας, βρίσκεται νεκρή στο λιθόστρωτο, κάτω από το παράθυρο του διαμερίσματός της στα Ανάκτορα. Όλοι πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα μοιραίο ατύχημα. Η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, που εκείνο τον καιρό βρίσκεται στην Αθήνα περνώντας τις μέρες της με την επιστήθια φίλη της, Φράνσις Χιλλ, διευθύντρια του πρώτου ελληνικού παρθεναγωγείου, έχει αντίθετη άποψη… Παιχνίδια εξουσίας, διπλωματικές ίντριγκες, εκβιασμοί κλονίζουν τα έτσι κι αλλιώς αδύναμα θεμέλια του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, που αποτελεί παρ' όλα αυτά πόλο έλξης για την αφρόκρεμα της ευρωπαϊκής διανόησης. Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο Γκυστάβ Φλωμπέρ, η Αυστριακή υψίφωνος Καρολίν Ούνγκερ-Σαμπατιέ θα βρεθούν μπλεγμένοι με τους μυθοπλαστικούς ήρωες αυτής της ιστορίας σε μια πρωτότυπη ιστορική-αστυνομική περιπέτεια.

«Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού»
Πιο πολύ κι απ’ τα φιλιά της, πιο πολύ κι απ’ το κορμί της, που απ’ την πρώτη στιγμή μου το είχε χαρίσει απλά και φυσικά, λες κι από πάντα εμένα περίμενε για να κορέσει τη δίψα του, τούτο το τετράδιο ήταν η πιο τρανή απόδειξη της αγάπης της. Το κορμί της εύκολα το γυμνώνει μια γυναίκα ακόμα και για μια πρόσκαιρη ηδονή. Την ψυχή της μια φορά τη γυμνώνει. Και τούτο το τετράδιο, μαζί κι η ιστορία του, ήξερα πια πως ήταν η ψυχή της.