Από 16 χρονών ψαράς στο Φανάρι

"Η θάλασσα δεν έχει αργίες", μου λέει ο συγκεκριμένος ψαράς, όταν το συναντώ στο λιμάνι Φαναρίου, ανήμερα των Θεοφανείων. Ο καλός καιρός έχει συντελέσει ώστε πλήθος κόσμου να συρρεύσει στο λιμάνι για τη γιορτή των Θεοφανείων, όμως ο καλός καιρός αποτέλεσε την ιδανική ευκαιρία για τον κο Σάκη, όχι για να γιορτάσει την ημέρα, αλλά για μια κάνει ένα καλό μεροκάματο στην θάλασσα.

Ο ίδιος, δηλώνει ψαράς από τα δεκαέξι του χρόνια και επαγγελματίας εδώ και τριανταεπτά ολόκληρα χρόνια. "Πριν από είκοσι χρόνια ήταν η καλύτερη περίοδος, γιατί τώρα υπάρχει υπεραλίευση και φυσική καταστροφή", μου απαντάει στο ερώτημα πότε οι ψαράδες έβγαζαν πραγματικά καλό μεροκάματο στην Ελλάδα. Όσο για το πότε το μεροκάματο αυτό ξεκινάει, η απάντηση είναι: "Κάθε μέρα ξεκινάω και μπαίνω στην θάλασσα περίπου στις 5μιση το πρωί. Κάποια στιγμή βγαίνω από τη θάλασσα στο λιμάνι", εξηγεί, ενώ προσθέτει ότι αυτή η διαδικασία μπορεί να κρατήσει μέχρι και το απόγευμα. 

"Κάποιοι δεν βγαίνουν κάθε μέρα, ειδικά όταν έχει δυνατό βοριά, αλλά εγώ βγαίνω", προσθέτει σε άλλο σημείο της συζήτησής μας. 
Συνήθως μαζί του είναι και ο γιος του, ο οποίος αποφάσισε να γίνει ψαράς, γιατί δεν υπήρχαν δουλειές με το πτυχίο του λογιστή.
Όπως κι αν το κάνουμε, αυτά είναι τα πραγματικά δύσκολα μεροκάματα.  Με καυτό ήλιο ή παγωνιά και φουρτούνες, εκεί οι ψαράδες του Φαναρίου, δίνουν παράδειγμα στους νεότερους πως οι δουλειές γραφείου, για τις οποίες πολλοί είναι και δυσαρεστημένοι, μόνο δύσκολες δεν είναι.