Δ. Χιόνης: Η ανάπτυξη αφορά τους λίγους, όχι τους πολλούς

Η ελληνική οικονομία μπορεί να αναπτύσσεται σε μερικούς δείκτες, αλλά αυτοί δεν αφορούν την πλειοψηφία της κοινωνίας μας αλλά τη μειοψηφία, με αποτέλεσμα οι οικονομικές ανισότητες στη χώρα μας χρόνο με τον χρόνο να εντείνονται. Η παραπάνω διαπίστωση προκύπτει από τη συνέντευξη του οικονομολόγου και καθηγητή Οικονομικών Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Διονύση Χιόνη στο ράδιο Χρόνος 87.5fm.

Σύμφωνα με τον καθηγητή βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας άρα και της κοινωνίας είναι ότι δεν υπάρχει επαρκής διανομή και διασπορά του πλούτου της ανάπτυξης. «Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε ότι η ανάπτυξη αφορά ένα μικρό ποσοστό της κοινωνίας, κατά τη γνώμη μου 15% με 20%, αλλά σταματάει εκεί, δεν πάει παρακάτω», σημείωσε κι εξήγησε ότι γι’ αυτό επανεμφανίζεται το φαινόμενο ανισοκατανομής του εισοδήματος στη χώρα μας.

Οι δαπάνες δεν… «κοστίζουν» το ίδιο σε όλους
Η δεύτερη παρατήρησή του είχε να κάνει με τον πληθωρισμό και το κόστος στέγασης. Οι δαπάνες του σούπερ μάρκετ και οι δαπάνες ενοικίου επηρεάζουν εντελώς διαφορετικά έναν μισθωτό χαμηλής κλίμακας, σε σχέση με έναν πολύ καλά αμειβόμενο, ωστόσο η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν είναι καλά αμειβόμενοι, άρα επηρεάζονται πολύ περισσότερο από τον πληθωρισμό των τροφίμων και το στεγαστικό πρόβλημα.

«Έχουμε να κάνουμε με μία πρωτοφανή για τα ελληνικά μεταπολεμικά δεδομένα ανισοκατανομή του πλούτου, ο οποίος περιορίζεται σε λίγους και πρέπει να βρούμε τρόπους να διαχυθεί και παρακάτω (στους πολλούς), γιατί θα πάμε σε μία κοινωνία δύο ταχυτήτων», παρατήρησε και συνέχισε: «η ανισοκατανομή του εισοδήματος δεν αντιμετωπίζεται με επιδόματα και διοικητικές αποφάσεις. Θα αντιμετωπιστεί μόνο στην περίπτωση κατά την οποία οι αμοιβές των παραγωγικών συντελεστών και η συμμετοχή των εργαζομένων στον πλούτο γίνει μεγαλύτερη, όπως ήταν τις προηγούμενες δεκαετίες».

Πολύ απλά, ο ελληνικός προϋπολογισμός έχει δημοσιονομικά ταβάνια, άρα δεν γίνεται να περιμένουμε… σωτηρία από την επιδοματική πολιτική, αλλά χρειάζεται ουσιαστική μισθολογική αύξηση και διάχυση των μερισμάτων του πλούτου.

Ως παράδειγμα, ο Διονύσης Χιόνης έφερε το Ταμείο Ανάκαμψης. Εάν τα χρήματα διοχετεύονται σε πολύ λίγες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, τότε πολύ απλά αυξάνεται ο πλούτος λίγων και ήδη ισχυρών. Γι’ αυτό αντιπρότεινε καλύτερη αξιοποίηση των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να κατευθυνθούν εξίσου στους μικρομεσαίους και στους πολλούς.