Δύο Πομάκοι από την Ξάνθη μεγαλουργούν στη Γερμανία και απασχολούν 500 εργαζόμενους

Σκαρφαλώνουν σε ύψος 150 μέτρων για να συναρμολογήσουν ή να επισκευάσουν πτερύγια ανεμογεννητριών σε βουνά και θάλασσες σε περισσότερες από 30 χώρες. Εναερίτες κρέμονται και βάφουν γέφυρες, κτίρια, γιοτ και πλοία.

Μεταξύ άλλων έχουν ολοκληρώσει μέχρι στιγμής κατά 85% το βάψιμο του μεγαλύτερου κρουαζιερόπλοιου στον κόσμο, του Global Dream II, το οποίο μπορεί να μεταφέρει 9.000 επιβάτες ενώ έβαλαν την σφραγίδα τους και στην αντιδιαβρωτική προστασία ενός εκ των σημαντικότερων μνημείων βιομηχανικής ιστορίας της Γερμανίας, του Gasometer Oberhausen, χρησιμοποιώντας σκαλωσιές συνολικής έκτασης 70.000 τετραγωνικών μέτρων.

Πίσω από όλα αυτά βρίσκονται δύο Έλληνες Πομάκοι από την ορεινή Ξάνθη, ο Ερτζάν Καρά Οσμάν και ο Αχμέτ Γκαρόγλου οι οποίοι ίδρυσαν το 2006 την εταιρία «Rodopi» στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, προσλαμβάνοντας μέχρι στιγμής περισσοτέρους από 500 Έλληνες από τους συνολικά 700 εργαζόμενους που απασχολεί η εταιρεία σήμερα.

Τους δύο πρωταγωνιστές του ελληνικού success story βράβευσε για την εξωστρέφειά και την δημιουργικότητά τους το βράδυ της Τετάρτης (13.10) η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου με το βραβείο «Αργώ».

Η «Rodopi» των δύο Πομάκων από την Ξάνθη κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να πρωταγωνιστήσει στους τομείς της κατασκευής και επιδιόρθωσης εξαρτημάτων για ανεμογεννήτριες, στο βάψιμο και στην επιφανειακή επεξεργασία (αντιδιαβρωτικά υλικά) πλοίων, ανεμογεννητριών και χαλυβουργικών κατασκευών αλλά και στην εξειδικευμένη εκπαίδευση τεχνιτών για να «ίπτανται» με ασφάλεια σε ύψη που κόβουν την ανάσα και να επιδιορθώνουν ανεμογεννήτριες στις κορυφές των βουνών και στις θάλασσες.

«Νιώθω χαρούμενος και είναι μια δικαίωση των προσπαθειών μας που φτάσαμε μέχρι εδώ» λέει στο ethnos.gr o Αχμέτ Γκαρόγλου. Γεννημένος το 1969 στο χωριό Πόρτα, στα Κιμμέρια Ξάνθης είδε από πολύ νωρίς κατάματα το σκληρό πρόσωπο της ζωής.

«Είχα ανάπηρο πατέρα μετά από εργατικό ατύχημα που είχε στο μεγαλύτερο εργοστάσιο αλουμινίου της Ελλάδας που ιδρύθηκε από τη γαλλική εταιρεία Πεσινέ στη Λιβαδειά. Εκεί δούλευε όλη η κοινότητα Θερμών του δήμου Μύκης. Υποχρεωτικά έπρεπε να φύγω γιατί δεν είχαμε δουλειά στα χωριά μας. Δεν υπήρχε τίποτα εδώ. Μαζεύαμε καπνά και κυνηγάγαμε κατσίκια. Προσπαθούσαμε να πάμε κάπου και να δουλέψουμε» θυμάται.

Από τα 14 του δούλευε ως ηλεκτρολόγος για να τα βγάλει πέρα. Μετά την ενηλικίωσή του πήγε στη Χαλκίδα και εργάστηκε ως εναερίτης στη ΔΕΗ, μετακόμισε στην Ελευσίνα και δούλεψε ελαιοχρωματιστής στα καράβια στο Σκαραμαγκά. «Ξεκίνησαν κόντρα απεργίες εκεί και ενώ είχαμε πάρα πολύ δουλειά καταστράφηκαν τα ναυπηγεία μας».

Από κει αναζήτησε την τύχη του στην Κοπεγχάγη και μετά στο Μπαχρέιν όπου εργάστηκε ως βαφέας βερνικωτής. «Τα εγγλέζικα τα έμαθα στους δρόμους». Το ‘89 μετακόμισε στη Γερμανία. «Ήμουν ένας από τους λίγους Πομάκους  στα συνεργεία ελαιοχρωματισμού που είχα μάθει πέντε λέξεις γερμανικά και με βάζαν υπεύθυνο των έργων».  Στην γερμανική πόλη Κίελο και στην εταιρία του θείου του γνώρισε τον μετέπειτα συνέταιρό του, Ερτζάν Καρά Οσμάν.

«Είχα εμπειρία στη δουλειά και ήθελα υποστήριξη από κάποιον που είχε βάσεις πιο επιστημονικές. Και εγώ και ο Οσμάν ήμασταν σε μια κατάσταση εκείνη την περίοδο μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα και αποφασίσαμε το 2006 να κάνουμε το μεγάλο βήμα».

Γρήγορα τους εμπιστεύτηκαν δουλειές μεγάλοι γερμανικοί όμιλοι και η ανάπτυξη της εταιρίας ήταν ραγδαία. Στόχος της «Rodopi» εξαρχής ήταν η ανάπτυξή της μέσω ανθρώπων που έχουν υψηλά κίνητρα και δεξιότητες. «Στην Ξάνθη λόγω του Αχμέτ υπήρχαν πολύ καλές διασυνδέσεις αφενός για αναζήτηση εργατικού δυναμικού. Αφετέρου στην Ελλάδα οι άνθρωποι έχουν υψηλά κίνητρα. Είναι εργασιομανείς, επικεντρώνονται στους στόχους και τους σκοπούς του πρότζεκτ και διαθέτουν το αίσθημα της ομάδας» εξηγεί από την πλευρά του ο Ερτζάν Καρά Οσμάν.

Οι δύο συνέταιροι δημιούργησαν γραφεία στην Ξάνθη για να αναζητήσουν προσωπικό καθώς οι περισσότεροι στην περιοχή του Εχίνου γνώριζαν το επάγγελμα από την προϋπηρεσία που είχαν στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Το 2019 ίδρυσαν στην ακριτική Θράκη ένα εκπαιδευτικό κέντρο. Εκεί εκπαιδεύεται πλέον το τεχνικό προσωπικό για την συναρμολόγηση και την επισκευή ανεμογεννητριών και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος μετακομίζουν στα έργα της εταιρίας ανά τον κόσμο.

Αν και πληγώθηκε και ξεριζώθηκε από την πατρίδα του, όπως λέει ο Αχμέτ αυτήν δεν την ξέχασε ποτέ. «Οι περισσότεροι εργαζόμενοι μας είναι από την Ξάνθη, την Κομοτηνή και την Αλεξανδρούπολη στην εταιρία. Βοηθώ και το χωριό μου, στέλνοντας χρήματα για μικρά και μεγάλα έργα. Προσπαθώ να σταθώ δίπλα τους όπως μπορώ». 

Πηγή: ethnos.gr.