Γονείς Ελένης Τοπαλούδη: «Να γίνει Ίδρυμα καταπολέμησης της έμφυλης βίας»

Η επίσκεψη της Προέδρου της Δημοκρατίας στο σπίτι των γονιών της Ελένης Τοπαλούδη στο Διδυμότειχο, έκανε το γύρο του διαδικτύου, όμως η είδηση αυτή κρύβει μέσα της μία ακόμα είδηση - ίσως και σημαντικότερη από την ίδια την επίσκεψη. Ο Γιάννης Τοπαλούδης και η Κούλα Αρμουτίδου που έχασαν την κόρη τους Ελένη στη Ρόδο, όταν βιάστηκε, βασανίστηκε και τελικά δολοφονήθηκε από δύο νεαρούς άνδρες τον Νοέμβριο του 2018, παλεύουν τα τελευταία χρόνια όχι μόνο για τη δικαίωση της μνήμης του παιδιού τους, αλλά για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας εν γένει.

Στο πλαίσιο αυτό, επέδωσαν γραπτό αίτημα στην κα Σακελλαροπούλου, προτείνοντας τη δημιουργία ενός ευαγούς ιδρύματος με αυτόν το σκοπό. Στην επιστολή, το ζεύγος Τοπαλούδη, γράφει: «Ως μάνα της αδικοχαμένης και αξέχαστης Ελένης Τοπαλούδη (γιατί η Ελένη μας έχει γίνει σύμβολο εναντίωσης – αντίστασης, σύμβολο κατά της έμφυλης βίας, σύμβολο ισότητας, σύμβολο σεβασμού του άλλου), έχω την ιδέα πρόταση ίδρυσης ενός ιδρύματος με την ονομασία “ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΛΕΝΗ” στο διοικητικό συμβούλιο του οποίου να συμμετέχουν σημαντικές προσωπικότητες της χώρας μας και να τεθεί υπό την αιγίδα της Προεδρίας της Ελληνικής Δημοκρατίας (στα πλαίσια των κοινωνικών δράσεων της) και η οποία Προεδρία να ορίζει με ορισμένη θητεία την πλειοψηφία των τακτικών και αναπληρωματικών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. 

Με κύριους στόχους την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας, την εξάλειψη ή περιορισμό στο ελάχιστο των βιασμών, του ρατσισμού, της κοινωνικής ισότητας, της αποδοχής της διαφορετικότητας και του αλληλοσεβασμού, την ενημέρωση γονέων - μαθητών - φοιτητών - εκπαιδευτικών γι΄αυτά τα θέματα, τη στήριξη και τη συμπαράσταση θυμάτων τέτοιου είδους εγκληματικότητας και άλλους παρεμφερείς στόχους. 

Για την υλοποίηση των παραπάνω στόχων, υλοποιούνται πανελλαδικές δράσεις (ημερίδες, συναυλίες, δρώμενα κλπ) καθώς επίσης γίνεται συντονισμός - συμμετοχή και άλλων φορέων (Συλλόγων γονέων, εκπαιδευτικών, πανεπιστημίων, κοινωνικών και ψυχολογικών δομών και δικαστικών αρχών κλπ)».

Η περιοδεία της ΠτΔ στον Έβρο
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ανέλαβε τα καθήκοντα της Προέδρου της Δημοκρατίας στις 14 Μαρτίου 2020, έχοντας εκλεγεί στο αξίωμα περίπου δύο μήνες νωρίτερα. Το πρώτο «χαρακτηριστικό» που απέκτησε άμα τη αναλήψη των καθηκόντων της, ήταν αυτό της «πρώτης γυναίκας Προέδρου στην Ελλάδα» και μάλιστα χωρίς όλοι να το χρησιμοποιούν «για καλό». Προερχόμενη από το Δικαστικό Σώμα, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου σχεδόν από την αρχή, έδειξε ότι δεν σκοπεύει να περπατήσει την πεπατημένη - ίσως όμως και να μην μπορεί. Γιατί η Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν είναι μία πολιτικός όπως όλοι και όλες οι άλλοι/ες. Προϊόντος του χρόνου, η γυναίκα αυτή έδειχνε συνεχώς ότι ο δρόμος που θέλει να ακολουθήσει (ενδεχομένως και να δείξει) έχει πολιτικό προσανατολισμό, αλλά κοινωνική στόχευση. Μακάρι να το πετύχει. Αν αναλύσει κανείς -ή έστω αν διαβάσει με προσοχή τις δηλώσεις της- από την πρόσφατη τριήμερη περιοδεία της στον Έβρο, ψυχογραφεί έναν άνθρωπο που δεν έχει «παραδοσιακά» χαρακτηριστικά πολιτικού. Η κα Σακελλαροπούλου δεν έστειλε ‘ηχηρό μήνυμα’ στην Τουρκία από τον άμβωνα του Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου στην Αλεξανδρούπολη ανήμερα της επετείου της 14ης Μαΐου. H κα Σακελλαροπούλου έστειλε ηχηρό μήνυμα στους Έλληνες προτρέποντάς τους εμμέσως πλην σαφώς να εμβολιαστούν, αφού η μάχη που καλείται να δώσει το σύγχρονο ελληνικό έθνος είναι αυτή κατά της πανδημίας του κορωνοϊού.

Η κα Σακελλαροπούλου επισκέφθηκε τους γονείς της αγρίως δολοφονημένης φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη στο Διδυμότειχο και δεν τους «παρηγόρησε» απλώς. Συντονίστηκε με την αγωνία και τον αγώνα τους και τουίταρε προς την ανάγκη «να συμβάλλουμε όλοι, πολιτεία και κοινωνία, ώστε να εξαλειφθεί το απεχθές φαινόμενο της σεξιστικής βίας».

Όταν είχε απέναντί της δέκα χορευτές του Πολιτιστικού Συλλόγου Παραδοσιακών Χορών «ο Έβρος» διαπίστωσε την ομορφιά των παραδοσιακών τους φορεσιών μεν, αλλά άδραξε και την ευκαιρία να προτάξει την ανάγκη του εμβολιασμού κατά του covid, αναγνωρίζοντας προφανώς ότι τα σύνολα των ανθρώπων είναι αυτά που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ταυτόχρονα, έδειξε ότι είναι σε θέση να αναγνωρίζει και την προσφορά των «μονάδων» στο σύνολο, εξάροντας την προσφορά της κας Αγγέλας Γιαννακίδου και ορίζοντάς την ως παράδειγμα στον αγώνα που (πρέπει να) κάνουμε όλοι μας για τη διάσωση και διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Το «ηχηρό μήνυμα» το οποίο όλοι περίμεναν από τα χείλη τους, επέλεξε να το στείλει τελικώς στην Τουρκία, αλλά με φόντο τον νεόδμητο φράκτη στον βόρειο Έβρο, τονίζοντας ότι η Ελλάδα «δεν δέχεται απαράδεκτες διεκδικήσεις και απειλές από κανέναν» και αναφερόμενη στα γεγονότα του Μαρτίου 2020 στις Καστανιές, έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Περιέγραψε την κρίση ως «εργαλειοποίηση της δυστυχίας κατατρεγμένων ανθρώπων» (από την πλευρά της Τουρκίας), σημειώνοντας ότι φαινόμενα σαν και αυτά δεν πρέπει να επαναληφθούν.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει μόλις ολοκληρώσει το πρώτο από τα πέντε χρόνια της θητείας της στο ύψιστο πολιτειακό αξίωμα της χώρας. Εκούσια ή ακούσια χαράσσει ένα πολιτικό αποτύπωμα που σίγουρα (θα) διαφέρει από όσα ξέρουμε μέχρι τώρα - κι αυτό σημειώνεται χωρίς διάθεση σύγκρισης με προηγούμενους ή μελλοντικούς κατόχους του θώκου. Σημειώνεται απλώς επειδή η πολλαπλώς ευαγγελιζόμενη αλλαγή εξ όλων ημών, συμβαίνει. Απλώς, πρέπει να κάνουμε τον κόπο να την παρατηρήσουμε. Και, η κα Σακελλαροπούλου είναι μέρος αυτής. Ευτυχώς.