«Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια» ... από μαθητές στους δρόμους

Το Σάββατο του Λαζάρου (το Σάββατο πριν την Κυριακή των Βαΐων), σύμφωνα με την παράδοση τα παιδιά γυρίζουν στα σπίτια και τραγουδούν ειδικά κάλαντα (Λαζαρικά) σε διάφορες παραλλαγές που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του Λαζάρου. Τηρώντας φέτος το έθιμο μαθητές της Β’ και Δ΄ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής τραγούδησαν τα κάλαντα του Λαζάρου στους δρόμους της πόλης το πρωί της Παρασκευής.

Μαθητές τραγούδησαν τα κάλαντα στα μαγαζιά και στον δήμαρχο
Οι μαθητές με τη συνοδεία εκπαιδευτικών αφού τραγούδησαν τα κάλαντα μπροστά στο σχολείο κατευθύνθηκαν στο πεζόδρομο της Βενιζέλου και από εκεί στην πλατεία Ειρήνης. Στο δρόμο περαστικοί αλλά και επαγγελματίες της εστίασης αλλά και του εμπορίου μοίρασαν στα παιδιά καραμέλες. Ξεχωριστή στιγμή ήταν όταν τα παιδιά συνάντησαν τον δήμαρχο Κομοτηνής, Γιάννη Γκαράνη με τον ίδιο να τα προσκαλεί να του τραγουδήσουν. Τα παιδιά κράτησαν στα χέρια τους ψάθινα καλαθάκια με καραμέλες και αυγά, ενώ άλλα ήταν ντυμένα με παραδοσιακές θρακιώτικες φορεσιές. Αφού γέμισαν με παιδικές μελωδίες τους δρόμους της πόλης επέστρεψαν στο σχολείο για την τελευταία μέρα μαθήματος πριν τις σχολικές διακοπές του Πάσχα.

Σύμφωνα με την παράδοση τα κάλαντα του Λαζάρου τραγουδούν κυρίως κορίτσια σχολικής ηλικίας τα οποία αποκαλούνται λαζαρίνες. Γενικότερα, το Σάββατο του Λαζάρου έχει χαρούμενο και αναστάσιμο χαρακτήρα, καθώς σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία προαναγγέλλει την Ανάσταση του Χριστού και αποκαλείται και η πρώτη Λαμπρή.

Λίγα λόγια για τον Λάζαρο μαθητή και φίλο του Χριστού
Ο Λάζαρος ήταν φίλος και μαθητής του Χριστού και τον βρίσκουμε με διάφορά ονόματα όπως Δίκαιος και Τετραήμερος. Ήταν αδελφός της Μάρθας και της Μαρίας με τις οποίες ζούσαν στη Βηθανία κοντά στο Ιεροσόλυμα. Στο σπίτι τους είχε φιλοξενηθεί επανειλημμένα ο Χριστός. Κατά την Καινή Διαθήκη, ο Λάζαρος μία μέρα αρρώστησε βαριά και πέθανε. Οι αδελφές του ειδοποίησαν τον Ιησού ότι ο φίλος του ασθενεί βαρέως, αλλά εκείνος καθυστέρησε να έλθει. Όταν έφθασε στη Βηθανία με τους μαθητές του, η Μαρία του παραπονέθηκε ότι αν ερχόταν εγκαίρως δεν θα πέθαινε ο αδελφός της. Τότε, ο Ιησούς δάκρυσε και με φωνή μεγάλη προ του τάφου φώναξε: «Λάζαρε δεύρο έξω!» και ανάστησε τον Λάζαρο τέσσερεις ημέρες μετά τον θάνατό του.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λάζαρος ήταν τότε 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Έγινε επίσκοπος Κιτίου στην Κύπρο και πέθανε σε ηλικία 60 ετών. Η ανακομιδή των λειψάνων του εορτάζεται στις 17 Οκτωβρίου. Ο τάφος του έχει υποδειχθεί μέσα σε βράχο (διαστάσεων 3×3μ.) στο Όρος των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ. Αυτή τη μέρα δεν γίνονται μνημόσυνα με κόλλυβα.