Σχεδιασμός χωροθέτησης για τις ανεμογεννήτριες θέλει ο Μ. Ταπατζάς

Ο περιφερειακός σύμβουλος Ροδόπης Μανώλης Ταπατζάς με αφορμή την πρόσφατη δημοσίευσή μας για έναν νεκρό γύπα από ανεμογεννήτρια στη Ροδόπη φέρνει στο προσκήνιο ξανά τη θεσμοθέτηση ενός χωροταξικού πλαισίου για τις ανεμογεννήτριες στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Να τονιστεί ότι το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι καινούργιο και είχε συζητηθεί ουκ ολίγες φορές στο Περιφερειακό Συμβούλιο, όμως τουλάχιστον προς το παρόν δεν έχει πάρει σάρκα και οστά. 

«Ειδικά το τελευταίο χρόνο, συνεχώς έρχονται στο Περιφερειακό Συμβούλιο ΑΜΘ αιτήσεις επιχειρηματικών ομίλων για έγκριση «περιβαλλοντικών όρων» για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών στον ορεινό όγκο. Η παράταξή μου Περιφερειακή Σύνθεση και εγώ ως μέλος αυτής θέσαμε στον κο περιφερειάρχη το θέμα “επιτακτικής ανάγκης για άμεσο σχεδιασμό χωροθέτησης νέων αιολικών πάρκων στην περιοχή της Θράκης και Ανατολικής Μακεδονίας”. Υπήρξε μάλιστα και δέσμευση του κου Περιφερειάρχη, κάτι που φυσικά δυστυχώς δεν το έκανε» λέει ο κος Ταπατζάς.

Ο περιφερειακός σύμβουλος θέτει και κάποιες πιθανές συνέπειες από την ανεξέλεγκτη τοποθέτηση των ανεμογεννητριών: 

• Η χλωρίδα, η πανίδα τα παραδοσιακά μονοπάτια θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων.
• Οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες, οι υποσταθμοί, οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος και τη μορφή των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής  ενέργειας.
• Το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο στην Ευρώπη έχει μόνο πέντε υπαλλήλους. Επομένως το πρόσχημα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ψευδές.
• Καταστρέφεται το δάσος από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων.
• Η διάρκεια ζωής τους είναι 10-25 έτη και αφού ολοκληρώσουν τον κύκλο ζωής τους δυστυχώς θα παραμείνουν στη θέση τους ως μεταλλικά κουφάρια και θα σκουριάζουν στις βουνοκορφές τους καθώς η απομάκρυνσή τους θα είναι ιδιαίτερα δαπανηρή και κανείς δεν θα θέλει να αναλάβει αυτό το κόστος.
• Οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν “συμφέροντα” των επιχειρηματικών ομίλων που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν για ίδιο όφελος και μόνο και όχι του συνόλου τα Ευρωπαϊκά κονδύλια.