Ταξιδιάρικο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.!

Την παγκόσμια ημέρα θεάτρου τίμησε -και με το παραπάνω- το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κομοτηνής. Το διοικητικό συμβούλιο του θεάτρου, μεριμνώντας για την ποιοτικότερη δυνατή ψυχαγωγία των θεατών του, έδωσε την ευκαιρία στους θεατρόφιλους να παρακολουθήσουν την διεθνώς αναγνωρισμένη παράσταση "Ανεμοδαρμένα Ύψη", την Κυριακή 26 Μαρτίου.

Ανταποκρινόμενο στις οικονομικές δυσκολίες, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής, ταξίδεψε τους θεατρόφιλους από και προς Θεσσαλονίκη, δωρεάν, και εξασφάλισε εισιτήρια για την παράσταση, μόλις στα επτά ευρώ, στην "πλατεία". 

Περίπου 70 άτομα, σε δυο λεωφορεία, κατευθυνθήκαμε προς τη συμπρωτεύουσα και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Εκεί, αφότου πρώτα περιηγηθήκαμε στην ομορφιές της πόλης, απολαύσαμε μια από τις πιο σημαντικές παραστάσεις της θεατρικής χρονιάς που διανύουμε: τα "Ανεμοδαρμένα ύψη", της Έμιλυ Μπροντέ, το πιο πολυδιαβασμένο έργο της αγγλικής λογοτεχνίας και μία από τις μεγαλύτερες ιστορίες αγάπης και εκδίκησης, σε διασκευή και σκηνοθεσία του Γιάννη Καλαβριανού.

Ένα δράμα, που μας δίδαξε το τρωτό της ανθρώπινης φύσης στην "πάλη" με το κορυφαίο συναίσθημα της αγάπης. Ερμηνείες αντάξιες του Κρατικού Θεάτρου, σκηνικά και ήχος που συμπλήρωναν ιδανικά το δράμα, μια θεατρική εμπειρία από κάθε άποψη! Τους κεντρικούς ρόλους ερμήνευσαν οι: Γιώργος Γλάστρας (Χήθκλιφ), Μαριάνθη Παντελοπούλου (Κάθριν), Γιώργος Κολοβός (Έντγκαρ) και Έφη Σταμούλη (Νέλυ).

Για μια ακόμη φορά το μικρό θεατράκι της Κομοτηνής, απέδειξε πως το υποκοριστικό του προδίδει μόνο τα ...τετραγωνικά, κι όχι τις δυνατότητές του.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
Όπως κάθε χρόνο, το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου καλεί μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου να γράψει το μήνυμα του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου, στις 27 Μαρτίου. Το μήνυμα φέτος ανέλαβε να γράψει η βραβευμένη Γαλλίδα ηθοποιός Ιζαμπέλ Ιπέρ. Για 55η φορά στην ιστορία ακούστηκε ένα ηχηρό μήνυμα για την αξία της τέχνης του θεάτρου, το οποίο απηύθυνε προς το κοινό η ηθοποιός  Έφη Σταμούλη, πριν την έναρξη της παράστασης.

"Το θέατρο πάντοτε αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του. Είναι η σύμβαση που πρέπει διαρκώς και ακαταπόνητα να καταργείται. Και έτσι παραμένει ζωντανό. Το θέατρο σφύζει από ζωή, αψηφώντας τον χώρο και τον χρόνο, τα πιο σύγχρονα έργα τρέφονται από τα επιτεύγματα των περασμένων αιώνων, τα πιο κλασικά ρεπερτόρια εκσυγχρονίζονται κάθε φορά που ερμηνεύονται ξανά", καταθέτει για την τέχνη της η Ιζαμπέλ Ιπέρ, ενώ για την παγκόσμια ημέρα σημειώνει πως "είναι η μέρα που αναβιώνει έναν απέραντο χωροχρόνο και για να επικαλεστώ αυτόν το χωροχρόνο θα ήθελα να καλέσω εδώ έναν Γάλλο θεατρικό συγγραφέα, τόσο ταλαντούχο όσο και διακριτικό, τον Ζαν Ταρντιέ. Για τον χώρο ερωτά ποια είναι η μακρύτερη διαδρομή από το ένα σημείο στο άλλο... Για τον χρόνο προτείνει να μετρούμε σε δέκατα δευτερολέπτου τον χρόνο που χρειαζόμαστε για να προφέρουμε τη λέξη «αιωνιότητα». Για τον χωροχρόνο είπε επίσης: «Πριν κοιμηθείτε εστιάστε την προσοχή σας, νοερά, σε δύο σημεία στο χώρο και υπολογίστε πόσος χρόνος χρειάζεται, στο όνειρο, να πάτε από το ένα σημείο στο άλλο». Στη μνήμη μου έχω κρατήσει τη φράση «στο όνειρο»". 

Μεταξύ πολλών, έγραψε και για τη δική της εμπειρία ως ηθοποιός, αναφερόμενη καταληκτικά στην παγκοσμιοποίηση του θεάτρου, που μας αγκαλιάζει και συγκινεί όλους, ανεξαρτήτως καταγωγής. "Με συνοδεύουν επίσης όλοι οι χαρακτήρες που αγάπησα και χειροκρότησα ως θεατής. Έτσι, ανήκω σε όλο τον κόσμο. Είμαι Ελληνίδα, Αφρικανή, Σύρια, Βενετσιάνα, Ρωσίδα, Βραζιλιάνα, Περσίδα, Ρωμαία, Γιαπωνέζα, Νεοϋορκέζα, γυναίκα από τη Μασσαλία, Φιλιππινέζα, Αργεντινή, Νορβηγίδα, Κορεάτισσα, Γερμανίδα, Αυστριακή, Αγγλίδα, πραγματικά ανήκω σε όλο τον κόσμο. Εκεί, στη σκηνή, βρίσκεται η πραγματική παγκοσμιοποίηση", είναι μερικά από τα λόγια της.