Βασιλόπιτα κόβει το Σάββατο ο Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης
Oποιαδήποτε αναδιάρθρωση χρειάζεται περίσκεψη και προετοιμασία για να είναι επιτυχής, διαφορετικά είναι επικίνδυνη?
Παρακολουθώντας τη δημόσια συζήτηση που γίνεται γύρω από την αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους, τις τοποθετήσεις ειδικών οικονομολόγων, πολιτικών, δημοσιογράφων, απλών πολιτών, κομματικών στελεχών, μάλλον μπερδεύεται κανείς με όσα λέγονται άλλοτε καταστροφικά κι άλλοτε με μισόλογα αισιοδοξίας χωρίς να αποτυπώνουν την απόλυτη αλήθεια. Ο δημοσιογράφος Δήμος Μπακιρτζάκης καλώντας στην εκπομπή του Ράδιο Χρόνος 87,5fm “Πολιτικό ταγκό” τον καθηγητή Διονύσιο Χιόνη του ΔΠΘ έθεσε ερωτήματα πάνω στο θέμα αυτό.
Τι σημαίνει τελικά αυτή η αναδιάρθρωση; Θα γίνει πριν το 2013 και τι θα συμβεί μετά;
-Το θέμα της αναδιάρθρωσης γενικότερα είναι ένα παιχνίδι με την φωτιά, γιατί αν δεν υπάρχει μια κατάλληλη προετοιμασία του ελληνικού οικονομικού και τραπεζικού συστήματος, φοβάμαι ότι η αναδιάρθρωση μπορεί να οδηγήσει σε ορισμένα πολύ μεγάλα προβλήματα στην ελληνική κοινωνία και οικονομία.
Πρέπει η ισχύς της αναδιάρθρωσης να αρχίσει να λαμβάνει χώρα όταν η ελληνική οικονομία παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα και εξασφαλίσει ότι το τραπεζικό σύστημα και τα ασφαλιστικά ταμεία μπορούν να «σηκώσουν» το θέμα της αναδιάρθρωσης. Διαφορετικά θα είναι τραυματική εμπειρία για την ελληνική οικονομία. Είναι σαν τις υποτιμήσεις. Στην ελληνική οικονομία την μεταπολεμική περίοδο κάναμε οκτώ υποτιμήσεις, δύο όμως ήταν πετυχημένες. Του Μαρκεζίνη το ’53 και του Παπαντωνίου το ’88 και αυτό γιατί βρήκαν την ελληνική οικονομία σε μια ανοδική τροχιά, σε ένα πλεόνασμα αξιοπιστίας, όχι όπως τώρα που η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια καθοδική τροχιά και έχει και πρόβλημα αξιοπιστίας. Άρα, χρειαζόμαστε κάποιο χρόνο και όταν ξεκινήσουμε αυτή τη συζήτηση πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε και ξέρουμε και τις συνέπειες, γιατί φοβάμαι ότι θέλουμε να πιστεύουμε ότι το μοναδικό αποτέλεσμα της αναδιάρθρωσης, είναι η απελευθέρωση κάποιων πόρων που θα χρησιμοποιηθούν είτε για τον κοινωνικό δείκτη προστασίας, είτε για κάποιους αναπτυξιακούς λόγους. Δεν είναι έτσι.
Κάποια στιγμή δεν πρέπει να ειπωθούν δημόσια αυτά;
-Βέβαια, να ειπωθούν δημόσια. Να συζητούνται, αλλά από ανθρώπους που γνωρίζουν τι γίνεται και να είμαστε γνώστες των συνεπειών και γνώστες των ικανοποιητικών συνθηκών που πρέπει να ικανοποιούνται προκειμένου να ξεκινάμε αυτή τη συζήτηση. Πολύ φοβάμαι έτσι όπως επιπόλαια ξεκινήσαμε τη συζήτηση με το μνημόνιο και είχε άποψη για τα οικονομικά πράγματα της Ελλάδος ο κάθε ένας, το ίδιο ξεκινάμε τώρα και με την αναδιάρθρωση, που δεν είναι θέματα που μπορούμε να παίξουμε. Ας ξεκινήσουμε πρώτα ένα δημόσιο διάλογο να δούμε αν είναι ικανό το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και τα ασφαλιστικά ταμεία να σηκώσουν το τίμημα της αναδιάρθρωσης και αφού καταλήξουμε εκεί, μετά μπορούμε να συζητήσουμε το θέμα της αναδιάρθρωσης.
Μήπως στο διάστημα αυτό γίνονται κάποια παιχνίδια όπως γίνονται συνέχεια με το διεθνές τραπεζικό σύστημα και πολλές άλλες χώρες, να ξεφορτώσουν και τα σκουπίδια τους και στην ουσία αυτός που θα την πληρώσει είναι ο λαός και κάποιοι ιδιώτες επενδυτές;
-Οι διεθνείς επενδυτές και το διεθνές τραπεζικό σύστημα, κάνουν τη δουλειά τους. Το θέμα είναι ότι πρέπει και εμείς να κάνουμε κατάλληλα τη δουλειά μας. Πραγματικά θέλουν να ξεφορτωθούν χαρτιά, τοξικά ομόλογα από διάφορες προβληματικές οικονομίες, αλλά αυτά είναι μέρος του παιχνιδιού. Γνωρίζουμε που εντασσόμεθα και ποιοι είναι οι διεθνείς κανόνες του διεθνούς τραπεζικού συστήματος.
Εμείς γνωρίζουμε αυτά τα παιχνίδια ή καθαρά κάνουμε το επικοινωνιακό μας παιχνίδι μη εξαιρουμένων όλων των κομμάτων, οδηγώντας πάλι τη χώρα σε περιπέτειες;
-Παρακολουθώντας τις ανακοινώσεις που έγιναν τις τελευταίες ημέρες σχετικά με την ανάπτυξη της Θράκης, βλέπετε ότι διαχειριζόμαστε πολύ σοβαρά εθνικά θέματα, πολύ σοβαρά αναπτυξιακά θέματα, με επικοινωνιακούς και μικροπολιτικούς και βραχυχρόνιους χαρακτήρες. Δε γίνεται έτσι.
Χωρίς αναδιάρθρωση, τόσο χρέος με αυτή την κατάσταση αποκλείεται να το πληρώσουμε.
-Δε θα ήθελα να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση. Εκεί που θέλω να επιμείνω είναι ότι οποιαδήποτε αναδιάρθρωση χρειάζεται περίσκεψη και προετοιμασία για να είναι επιτυχής, διαφορετικά είναι επικίνδυνο».
Τα συμπεράσματα ανήκουν στους αναγνώστες μας.
Τι σημαίνει τελικά αυτή η αναδιάρθρωση; Θα γίνει πριν το 2013 και τι θα συμβεί μετά;
-Το θέμα της αναδιάρθρωσης γενικότερα είναι ένα παιχνίδι με την φωτιά, γιατί αν δεν υπάρχει μια κατάλληλη προετοιμασία του ελληνικού οικονομικού και τραπεζικού συστήματος, φοβάμαι ότι η αναδιάρθρωση μπορεί να οδηγήσει σε ορισμένα πολύ μεγάλα προβλήματα στην ελληνική κοινωνία και οικονομία.
Πρέπει η ισχύς της αναδιάρθρωσης να αρχίσει να λαμβάνει χώρα όταν η ελληνική οικονομία παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα και εξασφαλίσει ότι το τραπεζικό σύστημα και τα ασφαλιστικά ταμεία μπορούν να «σηκώσουν» το θέμα της αναδιάρθρωσης. Διαφορετικά θα είναι τραυματική εμπειρία για την ελληνική οικονομία. Είναι σαν τις υποτιμήσεις. Στην ελληνική οικονομία την μεταπολεμική περίοδο κάναμε οκτώ υποτιμήσεις, δύο όμως ήταν πετυχημένες. Του Μαρκεζίνη το ’53 και του Παπαντωνίου το ’88 και αυτό γιατί βρήκαν την ελληνική οικονομία σε μια ανοδική τροχιά, σε ένα πλεόνασμα αξιοπιστίας, όχι όπως τώρα που η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια καθοδική τροχιά και έχει και πρόβλημα αξιοπιστίας. Άρα, χρειαζόμαστε κάποιο χρόνο και όταν ξεκινήσουμε αυτή τη συζήτηση πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε και ξέρουμε και τις συνέπειες, γιατί φοβάμαι ότι θέλουμε να πιστεύουμε ότι το μοναδικό αποτέλεσμα της αναδιάρθρωσης, είναι η απελευθέρωση κάποιων πόρων που θα χρησιμοποιηθούν είτε για τον κοινωνικό δείκτη προστασίας, είτε για κάποιους αναπτυξιακούς λόγους. Δεν είναι έτσι.
Κάποια στιγμή δεν πρέπει να ειπωθούν δημόσια αυτά;
-Βέβαια, να ειπωθούν δημόσια. Να συζητούνται, αλλά από ανθρώπους που γνωρίζουν τι γίνεται και να είμαστε γνώστες των συνεπειών και γνώστες των ικανοποιητικών συνθηκών που πρέπει να ικανοποιούνται προκειμένου να ξεκινάμε αυτή τη συζήτηση. Πολύ φοβάμαι έτσι όπως επιπόλαια ξεκινήσαμε τη συζήτηση με το μνημόνιο και είχε άποψη για τα οικονομικά πράγματα της Ελλάδος ο κάθε ένας, το ίδιο ξεκινάμε τώρα και με την αναδιάρθρωση, που δεν είναι θέματα που μπορούμε να παίξουμε. Ας ξεκινήσουμε πρώτα ένα δημόσιο διάλογο να δούμε αν είναι ικανό το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και τα ασφαλιστικά ταμεία να σηκώσουν το τίμημα της αναδιάρθρωσης και αφού καταλήξουμε εκεί, μετά μπορούμε να συζητήσουμε το θέμα της αναδιάρθρωσης.
Μήπως στο διάστημα αυτό γίνονται κάποια παιχνίδια όπως γίνονται συνέχεια με το διεθνές τραπεζικό σύστημα και πολλές άλλες χώρες, να ξεφορτώσουν και τα σκουπίδια τους και στην ουσία αυτός που θα την πληρώσει είναι ο λαός και κάποιοι ιδιώτες επενδυτές;
-Οι διεθνείς επενδυτές και το διεθνές τραπεζικό σύστημα, κάνουν τη δουλειά τους. Το θέμα είναι ότι πρέπει και εμείς να κάνουμε κατάλληλα τη δουλειά μας. Πραγματικά θέλουν να ξεφορτωθούν χαρτιά, τοξικά ομόλογα από διάφορες προβληματικές οικονομίες, αλλά αυτά είναι μέρος του παιχνιδιού. Γνωρίζουμε που εντασσόμεθα και ποιοι είναι οι διεθνείς κανόνες του διεθνούς τραπεζικού συστήματος.
Εμείς γνωρίζουμε αυτά τα παιχνίδια ή καθαρά κάνουμε το επικοινωνιακό μας παιχνίδι μη εξαιρουμένων όλων των κομμάτων, οδηγώντας πάλι τη χώρα σε περιπέτειες;
-Παρακολουθώντας τις ανακοινώσεις που έγιναν τις τελευταίες ημέρες σχετικά με την ανάπτυξη της Θράκης, βλέπετε ότι διαχειριζόμαστε πολύ σοβαρά εθνικά θέματα, πολύ σοβαρά αναπτυξιακά θέματα, με επικοινωνιακούς και μικροπολιτικούς και βραχυχρόνιους χαρακτήρες. Δε γίνεται έτσι.
Χωρίς αναδιάρθρωση, τόσο χρέος με αυτή την κατάσταση αποκλείεται να το πληρώσουμε.
-Δε θα ήθελα να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση. Εκεί που θέλω να επιμείνω είναι ότι οποιαδήποτε αναδιάρθρωση χρειάζεται περίσκεψη και προετοιμασία για να είναι επιτυχής, διαφορετικά είναι επικίνδυνο».
Τα συμπεράσματα ανήκουν στους αναγνώστες μας.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News