Οι επείγουσες λύσεις που προτείνει ο Στέφανος Μάνος

Λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, όπως θα έλεγε ο απλός λαός. Ο Στέφανος Μάνος δε θέλει να είναι αρεστός πουθενά και γι’ αυτό πάντα ενώ όλοι σέβονται τη γνώμη του, στην ουσία τη φοβούνται. Στη συνέντευξή του στο ράδιο Χρόνος 87,5fm όπου φιλοξενήθηκε χθες,  απαντά σε ερωτήσεις με αφορμή την επικαιρότητα και την τροπή που παίρνουν τα πράγματα στην οικονομία.
Πείτε μας την άποψη σας. Tελικά σε αυτή την άτυπη Σύνοδο χθες που υποτίθεται ότι κερδίσαμε τρία πράγματα, την επιμήκυνση του χρέους, τη μείωση των επιτοκίων και τη δυνατότητα αγοράς ομολόγων απ’ ευθείας από τον μηχανισμό στήριξης με αντάλλαγμα, βέβαια, που σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε κάτι και εμείς, δηλαδή, να ιδιωτικοποιήσουμε δημόσια περιουσία και να εξασφαλίσουμε 50 δις ευρώ τουλάχιστον, ένα εξωπραγματικό νούμερο για τα ελληνικά δεδομένα.
-Αυτά τα οποία μας δίδουν είναι για να μας διευκολύνουν. Είναι ευχάριστο και θετικό ότι μας τα έδωσαν. Τα δίνουν για να μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε τα χρέη μας, όχι για να τα φάμε και γι’ αυτό άλλωστε υποσχέθηκε ο κ. Παπανδρέου για να αποδείξει ότι θα ξεπληρώσουμε τα χρέη, είναι ότι θα προχωρήσουμε στο να πουλήσουμε μερικά από τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία σήμερα δε μας αποδίδουν κάτι, δηλαδή, αν μας απέδιδαν αυτά θα έλεγε κανείς «τι θες και τα πουλάς;» αλλά σήμερα δεν αποδίδουν τίποτα, αντιθέτως μας κοστίζουν και αν πουληθούν όχι μόνο θα εισπράξουμε τα λεφτά από την πώληση, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα εισπράττουμε και φόρους μετά από τις δραστηριότητες που θα συνδυαστούν με αυτό το οποίο θα πουλήσουμε. Δε θα έρθει να αγοράσει κάποιος στην Ελλάδα ας πούμε ένα ακίνητο, για να το κοιτάζει, θα το αγοράσει για να το εκμεταλλευτεί και από την ώρα που θα το εκμεταλλευτεί θα αρχίσει να έχει έσοδα και αν έχει έσοδα θα φορολογείται και θα βγάζουμε λεφτά από κάτι που σήμερα δε βγάζουμε τίποτα. Αφενός, θα εισπράξουμε πουλώντας και αφετέρου θα εισπράττουμε στο βεληνεκές από αυτόν που θα το αξιοποιεί.
Αυτό είναι και η Αχίλλειος πτέρνα.
-Δεν είναι Αχίλλειος πτέρνα, εγώ θα τα είχα κάνει και χωρίς να μας δίνουν κάτι, διότι αυτό έλεγε η λογική. Όταν χρωστάμε λεφτά, για τα λεφτά που χρωστάμε πληρώνουμε τόκους, φτάνει να πληρώνουμε 15 δις ευρώ τόκους τον χρόνο. Είναι πολύ σημαντικό να περιορίσουμε τους τόκους, αυτό θα το έκανα έτσι και αλλιώς εγώ, δε θα περίμενα να μου το πούνε οι άλλοι. Δηλαδή, αν μπορώ να πω από όλη αυτή τη διαδικασία αυτό που θεωρώ εξευτελιστικό για τον τόπο μου είναι ότι χρειάζεται να τον ταρακουνήσουν οι ξένοι τον κ. Πρωθυπουργό για να κάνει το αυτονόητο.
Φανταστείτε ότι ο κ. Παπανδρέου πριν από 2 εβδομάδες έλεγε ότι δε θα πουλήσει τίποτα και θα το βάλει και στο Σύνταγμα. Τώρα κατάπιε τη γλώσσα του, ευτυχώς. Το καραγκιοζιλίκι δεν έχει όρια. Βρίσκω ότι η εξέλιξη είναι θετική. Να φανταστείτε ότι το επιτόκιο που μας κόβουν είναι 800.000 ευρώ τον χρόνο, δεν είναι λίγα λεφτά, αυτό το 1% που έκοψαν. Όλα είναι χρήσιμα, αλλά το μυστικό και το πρόβλημα παραμένει το ίδιο. Δεν ήταν το επιτόκιο ή η επιμήκυνση το πρόβλημα, ήταν ότι εξακολουθούμε ως κράτος να δημιουργούμε ελλείμματα, να ξοδεύουμε περισσότερα από όσα εισπράττουμε. Αν αυτό δεν το λύσουμε, δεν πάνε να μας δίνουν επιμηκύνσεις και μειώσεις, δε θα λυθεί τίποτα…
Αυτό δε θα λυθεί αν πουλήσουμε και εισπράξουμε τα 50 δις.
-Όχι, βέβαια… Με το να εκποιήσουμε και να μειώσουμε το χρέος θα μειωθούν και οι τόκοι, συνεπώς θα μειωθεί το έλλειμμα. Το σημαντικό είναι να κάνουμε πολύ μεγαλύτερες περικοπές και κυρίως να απαλλαγούμε από αυτούς που περισσεύουν στο δημόσιο. Αυτό είναι το πιο σημαντικό μέτρο που πρέπει να πάρει η κυβέρνηση, να μειώσει δραστικά τη συνολική δαπάνη του δημοσίου.
Η δαπάνη, γιατί η κυβέρνηση συνήθως ως δαπάνη εννοεί μόνο τους μισθούς των εργαζομένων, δεν είναι μόνο αυτό.
-Όχι. Το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης πάει σε τσέπες ανθρώπων. Αυτές οι τσέπες θα εισπράττουν λιγότερα, είτε είναι μισθοί, είτε είναι αργομισθίες, διότι φανταστείτε ότι πληρώνουμε φόρους και τα μισά λεφτά από ότι πληρώνουμε πηγαίνουν για να συντηρούμε ανθρώπους που δε χρειάζονται. Είναι δραματική η κατάσταση.
Εκεί δεν είδαμε γενναίες αποφάσεις.
-Καμία απόφαση.
Έφτασε η ώρα στις ΔΕΚΟ, είπε ότι εντάξει έχουν και τα προβλήματα τους,  τους έβαλε ως ανώτερο όριο τις 4000 ευρώ.
-Να επιμείνω σε μια θέση που επαναλαμβάνω. Το ζήτημα δεν είναι να κόψουμε τους μισθούς που πολλές φορές είναι χαμηλοί – έως και πολύ χαμηλοί, αλλά να περιορίσουμε τον αριθμό εκείνων που περισσεύουν. Οπότε αν τους κόψουμε αυτούς, ενδεχομένως να υπάρχουν περιθώρια, τουλάχιστον επιλεκτικά να γίνουν και αυξήσεις μισθών, διότι αφού ένας δάσκαλος ή ένας γιατρός πρέπει να αμείβεται σωστά για να κάνει σωστά τη δουλειά του, δεν έχει νόημα να πληρώνουμε τους γιατρούς εξευτελιστικά και να τους σπρώχνουμε μόνοι μας στα φακελάκια.
Θα έπρεπε οι γιατροί να πληρώνονται καλά, αλλά να κρατάμε στην υπηρεσία μόνο τούς καλούς γιατρούς, τους άλλους να τους διώχνουμε.
Πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να γίνει;
-Πρέπει να γίνει. Τώρα αν μπορεί ή αν θα το κάνει η κυβέρνηση, δεν ξέρω, αμφιβάλλω, αλλά ελπίζω να το κάνει.
Αυτό που κερδίσαμε είναι μετάθεση του προβλήματος, ώστε να κερδίσουμε χρόνο για αλλαγές.
-Δε νομίζω ότι κερδίσαμε πολύ χρόνο, διότι θα πρέπει πολύ γρήγορα να αποδείξουμε ότι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τα πράγματα που πρέπει να γίνουν, δηλαδή, να κόψουμε τη δαπάνη και να περιορίσουμε το χρέος. Αυτά θα φανούν γρήγορα, αν η κυβέρνηση έχει σοβαρευτεί. Είμαι βέβαιος ότι αυτά που μας έταξαν τελούν υπό προθεσμία, η οριστική απόφαση θα παρθεί στις 25 Μαρτίου, δεν μπορώ να αποκλείσω ότι δεν έχουν ζητήσει να δείξουμε δείγματα γραφής προ της 25ης Μαρτίου.
Ποια είναι τα δείγματα γραφής που μπορούν να δείξουν σε τόσες λίγες ημέρες;
-Είναι μια σειρά πράγματα που μπορούν να γίνουν και μπορούν να γίνουν και γρήγορα. Υπάρχουν ένα σωρό διαρθρωτικές αλλαγές που σιγοβράζουν και δε γίνεται τίποτα, ας τις κάνουν, λοιπόν, με τα κλειστά επαγγέλματα, δε χρειάζεται πολλές κουβέντες. Σε πολλά πράγματα. Επίσης, αυτό το θέμα της πώλησης, είναι ευθέως να επιλέξουν 10-20-30 κομμάτια οριστικά και να πουν «αυτό το πουλάω». Επίσης, μπορούν να ξεκινήσουν να πουλήσουν μετοχές στις εταιρίες που διαθέτουν, για παράδειγμα για τον ΟΤΕ υπάρχει ένα τμήμα μετοχών που κατέχει το δημόσιο, το οποίο η αρχική συμφωνία προβλέπει ότι οι Γερμανοί υποχρεούνται να τις αγοράσουν σε κάποια τιμή, αυτή η δυνατότητα εκπνέει στο τέλος του χρόνου. Να ασκήσει το δικαίωμα η κυβέρνηση και να τους πει «φέρε τα λεφτά» και τα λεφτά που μπορεί να πάρει αμέσως, με αυτά τα λεφτά να μειώσει το χρέος, όχι να τα φάνε.
Όσο το δυνατόν λιγότερο δημόσιο και αυτές οι διαφανείς διαδικασίες που είναι μαύρη τρύπα και όσα και αν μαζέψουμε δε φτάνουν ποτέ.
-Είμαστε αδιόρθωτοι. Αν ακούσετε τι γινόταν στα νοσοκομεία, τα οποία υποτίθεται ότι θα ελέγχουν.... Λοιπόν, το κλέψιμο πάει σύννεφο, δεν είναι δουλειά αυτή.
Μπήκε κάποια τάξη, έτσι λένε οι περισσότεροι, αλλά…
-Θα το δούμε, μη βιάζεστε. Είμαστε πολύ κακοί στο μέτρημα, είμαστε καλοί στις περιγραφές και στην ωραιοποίηση των πραγμάτων, αλλά στο μέτρημα είμαστε κακοί. Μας είχαν πει ότι θα μετρήσουν τους δημοσίους υπαλλήλους, μετά μας είπαν ότι θα γίνει ενιαία αρχή πληρωμής των μισθών που έπρεπε να είχε αρχίσει πριν από 6 μήνες, αφήστε να δούμε ότι πράγματι γίνονται τα πράγματα.
Πήγε, δηλαδή, να κάνει τολμηρά βήματα αλλά με τις αντιδράσεις ακόμη και από τον κομματικό μηχανισμό έβαλε νερό στο κρασί της.
-Όχι και αυτά τα πιο πολλά βήματα είναι μεσοβέζικα, δηλαδή όλο κουβέντα είναι. Δε βλέπω ουσία, ιδίως σε τομείς διαρθρωτικούς που έπρεπε να κινηθούν αστραπιαία να τα κάνουν για να δείξουν ότι πράγματι βάλαμε μυαλό.
Τελικά, μας τα έδωσαν επειδή τα διεκδικήσαμε σθεναρά ή επειδή δεν μπορούσαμε να τα πληρώσουμε; Σου λέει δώστε τους μια πίστωση χρόνου για να μη χάσουμε και αυτά που έχουμε;
-Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Εγώ νομίζω ότι η κ. Μέρκελ είχε ήδη εξαγγείλει πριν μέρες σε κάτι βουλευτές της σε μια συνάντηση η οποία αναμεταδόθηκε, είτε ότι η Ελλάδα πρέπει να πουλήσει. Της είπαν, πούλα και θα σε βοηθήσουμε γιατί ήταν λογικό να μας βοηθήσουν, για ποιο λόγο θα είχαν χαμηλότερα επιτόκια ή μεγαλύτερα σε διάρκεια, αυτά ήταν φυσικό να γίνουν και καλώς έγιναν, αλλά σ’ αυτά μπήκαν προϋποθέσεις τις οποίες θα πρέπει να δούμε. Σας θυμίζω επίσης ότι ο κ. Παπανδρέου συμφώνησε ότι θα φέρει νόμο, μεταρρυθμίσεις, με τρόπο πολύ απόλυτο, ότι δε θα έχουμε ελλείμματα και θα μειώσουμε το χρέος. Αυτό που αρχικά επρόκειτο να μπει στο σύνταγμα και αντικαταστάθηκε τώρα με μια νομική υποχρέωση που είναι και καλύτερα, γιατί το σύνταγμα για να γίνει θα περάσουν 5 χρόνια, ενώ το άλλο μπορεί να γίνει αμέσως. Για να δούμε τώρα τι θα κάνει.
Ξαναλέω έτσι επιγραμματικά και ας κακοφανεί σε μερικούς, για να ξεμπλέξουμε χρειαζόμαστε δύο βασικά πράγματα, το πρώτο είναι να πουλήσουμε αδρανή περιουσιακά στοιχεία για να ξεπληρώσουμε χρέος και το δεύτερο να απολύσουμε υπεράριθμους από το δημόσιο. Υπάρχουν και πολλά άλλα βέβαια που πρέπει να γίνουν.
Τι εννοείτε υπεράριθμους; Μας λέει η Ντόρα Μπακογιάννη ότι το δημόσιο πρέπει να μείνει με το 1/3 των υπαλλήλων του. Δηλαδή, οι υπόλοιποι τι θα κάνουν; Θα προστεθούν στους 733.000 ανέργους;
-Θα απολυθούν. Τα νούμερα ίσως είναι φανταστικά, αλλά ασφαλώς και να απολυθούν.
Δεν οδηγεί αυτό σε μια κοινωνική έκρηξη;
-Όχι.
Τι θα κάνει; Θα πάει σε ταμείο ανεργίας; Θα ανοίξουν σε 1 χρόνο τόσες δουλειές, που θα απορροφηθούν όλοι αυτοί στον ιδιωτικό τομέα;
-Έχω κάνει μια συγκεκριμένη πρόταση, ότι πριν απολυθούν, οι προς απόλυση υπάλληλοι να πληρώνονται για τρία χρόνια το 70% των τακτικών τους αποδοχών, αυτοί που θα απολυθούν και αυτά τα τρία χρόνια να δικαιούνται να βρουν δουλειά αλλού, δε θα έρχονται στην υπηρεσία να δουλεύουν, θα εισπράττουν, όμως, το 70% των αποδοχών τους.
Πάλι θα τους πληρώνουμε δηλαδή.
-Το 70% των τακτικών αποδοχών. Αυτό είναι περίπου το μισό αυτού που πράγματι πληρώνουμε σήμερα, διότι πάνω στα τακτικά παίρνουν και ένα σωρό επιδόματα. Να παίρνουν το 70% των τακτικών αποδοχών και να είναι ελεύθεροι να κάνουν ότι θέλουν.
Για το δημόσιο τα βρήκαμε. Στον ιδιωτικό τομέα που πνέει τα λοίσθια και δεν έχει ο άλλος να φάει και είναι στον δρόμο και άνεργος, εκεί τι θα πούμε;
-Απολύοντας στο δημόσιο, το βάρος που σήμερα ρίχνουμε στον ιδιωτικό τομέα για να συντηρούμε το δημόσιο, θα μπορεί να ελαφρυνθεί.
Αν θέλουμε να συντηρήσουμε το σημερινό δημόσιο και δεχθούμε ότι οι μισοί είναι υπεράριθμοι, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι μισοί φόροι που πληρώνουμε είναι περισσευούμενοι, διότι καλύπτουν τους υπεράριθμους.
Σκληρά, βέβαια, ακούγονται όλα αυτά.
-Είναι πολύ σκληρά, αλλά όσο επιμένουμε να συντηρούμε αυτούς τους υπεράριθμους, με αυτό τον τρόπο εξοντώνουμε όλους τους άλλους στον ιδιωτικό τομέα. Θα ήταν λογικό να πείτε και εσείς και όλος ο κόσμος, να τηρηθεί μια αναλογία. Για κάθε δύο ανέργους από τον ιδιωτικό τομέα, να φεύγει και ένας από τον δημόσιο τομέα, διότι οι υπόλοιποι με τους φόρους τους συντηρούν τους αργόμισθους».