ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ:«Στην Θράκη ισχύει η Σαρία και το ελληνικό κράτος αδιαφορεί»

Η Σοφία Βούλτεψη, πολιτικός – δημοσιογράφος, φιλοξενήθηκε στο ράδιο Χρόνος 87,5fm με θέμα την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, απαντώντας σ’ έναν καταιγισμό ερωτήσεων, από τις οποίες  επιλέξαμε κάποιες  να τις μεταφέρουμε.
Σήμερα είναι η ημέρα των γυναικών, γιατί από ό,τι φαίνεται οι υπόλοιπες 364 είναι των ανδρών.
-Πράγματι, έτσι είναι. Μια μέρα μόνο για τις γυναίκες.
Οι γυναίκες που κατοχυρώνουν στην πράξη αυτό που δεν κατοχυρώνεται με καμία νομοθεσία, νομίζω ότι σε εκφράζουν.
-Εντάξει, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει, μπορεί να έχει να κάνει, με την προσωπική προσπάθεια ή τις δυνατότητες που είχε ένας άνθρωπος. Εμείς θέλουμε αυτό να συμβαίνει με όλες τις γυναίκες, πράγμα που δε συμβαίνει. Ειδικά και εκεί στην περιοχή σας, που εφαρμόζεται η Σαρία, με το ελληνικό κράτος να αδιαφορεί πλήρως γι’ αυτό, τι να πω; Επιμένω να λέω ότι το να είσαι γυναίκα ακόμη και σήμερα αποτελεί αυτό – καθαυτό μια πολιτική πράξη.
Εδώ βλέπουμε πολλούς πολιτικούς- και της μειονότητας- να βγαίνουν και να λένε για τα δικαιώματα και όταν τους γνωρίζεις στην προσωπική τους ζωή, βλέπεις ότι η γυναίκα τους είναι ακόμη με τον φερετζέ. Και τότε αναρωτιέσαι αν είναι δυνατόν αυτοί να ζητούν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις, όταν στο σπίτι τους εφαρμόζουν άλλα και οι γυναίκες τους είναι με τα ψυχοφάρμακα πολλές φορές;
-Για τα ψυχοφάρμακα το ξέρω το πρόβλημα πολύ καλά, γιατί έρχομαι στην περιοχή από πολλά χρόνια, αλλά είναι η μόνη φορά που υπάρχει υποκρισία στην πολιτική; Όχι. Άρα, εντάξει, εντάσσεται και αυτό το θέμα στη γενική υποκρισία. Εδώ, όλοι εμείς , ο λαός, αγνοούμε επί δεκαετίες  το τι θα συμβεί στη χώρα, είναι κάτι το απίθανο. Έτσι δεν είναι;
Βέβαια, η κρίση αυτούς που θα χτυπήσει περισσότερο είναι οι γυναίκες.
-Ναι, στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό, όπως συμβαίνει πάντα σε χώρες που είναι πίσω, τα στρώματα που είναι πιο ευάλωτα χτυπιούνται πιο πολύ. Αυτό δε συμβαίνει στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο, όπου η κρίση στον υπόλοιπο κόσμο χτύπησε περισσότερο τους άνδρες, γιατί οι άντρες πληρωνόταν καλύτερα, είχαν καλύτερες συνθήκες εργασίας, επομένως, όταν είναι δεδομένο ότι έχουν τις ίδιες ακριβώς ικανότητες και δυνατότητες τα δύο φύλλα, αυτό έχει επιβεβαιωθεί από τον καιρό του Πλάτωνα και του Πλούταρχου, φυσικό είναι την ώρα που υπάρχει κρίση να απολύουν έναν άνδρα που έπαιρνε περισσότερα χρήματα και είχε ευνοϊκότερους όρους εργασίας και να κρατούν μια γυναίκα. Δηλαδή, πάει ανάποδα η Ελλάδα και σε αυτόν τον τομέα. Σε όλο τον κόσμο οι γυναίκες ευνοήθηκαν από την κρίση και μάλιστα, πολλοί άνδρες έμειναν στο σπίτι να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού στο εξωτερικό με τις γυναίκες τους να εργάζονται…
Εδώ στην Ελλάδα τι πρέπει να αλλάξει; Λένε κάποιοι, ίσα δικαιώματα έχουμε, ενιαίο μισθολόγιο, ενιαίο βαθμολόγιο, η γυναίκα στην πολιτική καθορίζει τη θέση της με το σπαθί της.
-Οι γυναίκες είναι πίσω, τώρα από τελευταία έρευνα προέκυψε αυτό, είναι οι μισθοί τους χαμηλότεροι κατά 17,5% στην Ελλάδα. Σε όλο τον κόσμο, βέβαια, υπάρχει μια τέτοια διακύμανση, υπάρχει διαφορά στην αμοιβή μεταξύ ανδρών και γυναικών, δεν ξέρω, εδώ στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξουν πάρα πολλά. Δηλαδή, δεν είναι αυτό το κεντρικό μας ζήτημα, ίσως να έχουμε και περισσότερη συμφιλίωση ανάμεσα στα δύο φύλλα, πιστεύω όμως ότι επειδή γενικά μιλάμε αυτόν τον καιρό για το τι πρέπει να αλλάξει στην Ελλάδα, από την Ευρώπη μας έρχονται ιδέες, να μπει στο Σύνταγμα μας…
Εγώ πάντοτε αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν ο κόσμος να επιμένει να προχωρά με το μισό δυναμικό του σε ικανότητες, ευθύνες και δεξιότητες, επειδή το άλλο μισό πρέπει να σφουγγαρίζει, τόσο ωμά το λέω.
Χωρίς να πληρώνεται.
-Βεβαίως, η απλήρωτη εργασία της γυναίκας είναι κάτι το τρομερό. Έχει υπολογιστεί επίσημα ότι αν μια γυναίκα πλήρους απασχόλησης μέσα στο σπίτι, μητέρα και σύζυγος, επρόκειτο να πληρωθεί, έπρεπε να πάρει 140.000 δολάρια τον χρόνο. Προφανώς, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα τιναζόταν στον αέρα το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και έτσι, προτιμούν να τις έχουν απλήρωτες.
Εγώ βλέπω ότι μας έβαλαν σε μια τεράστια παγίδα, γιατί η ελληνική κοινωνία του ’70 και του ’80 δούλευε ένας στην οικογένεια και μπορούσε να ζήσει η οικογένεια, βγήκε η γυναίκα στην παραγωγή, βγήκαν τα παιδιά στην παραγωγή, δουλεύουν 3-4 σε μια οικογένεια και δεν μπορούν να ζήσουν την οικογένεια.
-Αυτό έγινε, γιατί υπήρξε η παγίδα του καταναλωτισμού, όπου έπρεπε όλοι να έχουν. Θυμόμαστε όλοι ότι στα νιάτα μας δεν είχαμε όλα αυτά τα παπούτσια και όλα αυτά τα ρούχα και όλα αυτά που κυκλοφόρησαν, δεν υπήρχαν τέτοιες ανάγκες στον πληθυσμό. Βέβαια, από εκεί και πέρα αφού ο κόσμος άλλαξε και προχώρησε με τον τρόπο που προχώρησε, τίποτα δεν μπορούσε να μείνει πίσω, αναγκαστικά, γι’ αυτό έπρεπε να βρεθούν δικλείδες ασφαλείας. Δεν μπορεί να δουλεύει διπλό μεροκάματο η γυναίκα, επειδή πρέπει να δουλεύει και στο σπίτι και έξω. Έπρεπε ήδη αυτήν τη στιγμή που μιλάμε να έχουν βρεθεί λύσεις, αλλά ούτε τα κόμματα προτείνουν σωστές λύσεις. Δεν είδα κανένα κόμμα να λέει «έϊ, εσείς οι άντρες μπείτε να πλύνετε κανένα πιάτο και μην ταλαιπωρείτε την άλλη που επιστρέφει το βράδυ και σιδερώνει και πλένει», λένε το κράτος πρέπει να φτιάξει παιδικούς σταθμούς, δηλαδή, θεωρούν ως δεδομένο ότι η φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών είναι αποκλειστική δουλειά της γυναίκας..
Άρα, είναι νοοτροπίες που δύσκολα αλλάζουν.
-Βεβαίως.
Ακόμη και να νομοθετηθούν, στην πράξη γίνεται διαφορετικά.
-Μα ο νόμος του 2006 για την ισότητα, που αναθεωρήθηκε το 2010,  έχει μείνει ανενεργός».


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΓΕ ΡΟΔΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Την ΠΕΜΠΤΗ 10 Μάρτη στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής στις 6.30 το απόγευμα, θα πραγματοποιηθεί το συλλαλητήριο που διοργανώνουν το ΠΑΜΕ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ για να τιμήσουν την Παγκόσμια μέρα της γυναίκας.
Ο Σύλλογος Γυναικών Ν.Ροδόπης, μέλος της ΟΓΕ, απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό για τη σημερινή 8 Μάρτη Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας στις εργαζόμενες γυναίκες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις αγρότισσες, τις άνεργες, τις νέες γυναίκες, τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου, και τις καλεί να ξεσηκωθούν, να υπερασπιστούν τη ζωή και το μέλλον των παιδιών τους. Γιατί έχουν τη δύναμη, αρκεί να πιστέψουν σ΄ αυτή.
Το 1910 καθιερώθηκε σε όλο τον κόσμο η 8η Μάρτη ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Η καθιέρωση της 8ης Μάρτη έχει τις ρίζες της σε μια σημαντική στιγμή του παγκόσμιου εργατικού κινήματος, στην απεργία των εργατριών στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, το 1857 που βγήκαν δυναμικά στους δρόμους για να διεκδικήσουν ανθρώπινους όρους εργασίας και ίση αμοιβή με τους άνδρες. Είπαν δυναμικά ΟΧΙ στην εκμετάλλευση και τη διπλή τους καταπίεση.
 Η ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας είναι ταξική. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να παραχωρήσει πραγματική ισοτιμία, γιατί αυτή έρχεται σε αντίθεση με τον εκμεταλλευτικό του χαρακτήρα. Για να εκλείψει το γυναικείο ζήτημα είναι προϋπόθεση να ανατραπούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, να καταργηθεί το καπιταλιστικό κίνητρο του κέρδους. Σήμερα, που οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων υφίστανται τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και των μέτρων που παίρνονται στο όνομά της δεν πρέπει να αθωώνουν το καπιταλιστικό σύστημα, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι όσες μικρές κατακτήσεις και αν είχαμε αποσπάσει μέχρι σήμερα, οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες τους, που αφορούν όλα τα επίπεδα της ζωής τους, μόνο με την αλλαγή τάξης στην εξουσία, μόνο με έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, θα ικανοποιηθούν, γι΄αυτό είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους, να την εκφράσουν μέσα από τη συμμετοχή τους και στο γυναικείο κίνημα.
Η 8 Μάρτη δεν είναι μόνο μια επέτειος ετήσια. Αποτελεί αφορμή για δράση, ώστε να κάνουμε βήματα στην κατεύθυνση της συσπείρωσης και οργάνωσης των γυναικών και στο γυναικείο κίνημα, να συγκρουστούμε με τις απόψεις της αστικής τάξης, που οδηγούν στη μοιρολατρία και το συμβιβασμό. Να αναδείξουμε την ταξική φύση της ανισοτιμίας της γυναίκας.
Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα μας για:
• Πλήρη και σταθερή δουλειά για όλες, Ελληνίδες και μετανάστριες, με όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Σύνταξη στα 55 και στα 50 για τα ανθυγιεινά.
• Άδεια κυήσεως, τοκετού και γαλουχίας, ίδιες και ίσες για όλες τις εργαζόμενες στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Ανάλογα δικαιώματα για τις αυτοαπασχολούμενες και τις αγρότισσες με κοινωνικά επιδόματα κατά την περίοδο κύησης, τοκετού και γαλουχίας.
• Έναν επιπλέον χρόνο γονική άδεια.
• Ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Παιδείας, Υγείας - Πρόνοιας και Ασφάλισης για όλες, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Παιδείας, της Υγείας και της Ασφάλισης.
• Προληπτική Ιατρική και μέτρα προστασίας της Δημόσιας Υγείας μέσα από το Δημόσιο, Δωρεάν Σύστημα Υγείας.
• Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με βασική μονάδα το Κέντρο Υγείας αστικού και αγροτικού τύπου, μέσα στο οποίο να υπάγονται τα Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού και τα Κέντρα Προστασίας Μάνας και Παιδιού.
• Όλα τα κέντρα για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή (εξωσωματική) να είναι Δημόσια και Δωρεάν.
• Δημόσιες και Δωρεάν Κοινωνικές Υπηρεσίες, που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες της Μητρότητας, από τη σύλληψη έως την ενηλικίωση του παιδιού.
• Μέτρα προστασίας, ειδικά για τη γυναίκα, στους χώρους δουλειάς, ειδικότερα κατά την περίοδο κύησης και γαλουχίας.
• Μέτρα στήριξης του νέου ζευγαριού.
• Δημόσιοι και δωρεάν βρεφονηπιακοί σταθμοί. Κατάργηση των τροφείων.
• Κρατικό δίκτυο κοινωνικών εγκαταστάσεων με δωρεάν υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα με αναπηρία, τα άτομα τρίτης ηλικίας.
• Δίκτυο κοινωνικών υπηρεσιών για την πρόληψη από τις κοινωνικές παθογένειες του καπιταλισμού, όπως τα ναρκωτικά, η βία και η πορνεία.
• Γυναίκα, στον πόλεμο που σου έχουν κηρύξει απάντησε με οργανωμένο αγώνα. Αντεπίθεση!  Μη δεχτείς να πληρώσεις εσύ την καπιταλιστική κρίση. Να πληρώσουν οι καπιταλιστές που την προκάλεσαν».
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 10 Μάρτη στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής στις 6.30 το απόγευμα στο συλλαλητήριο που διοργανώνουν το ΠΑΜΕ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ για να τιμήσουμε την Παγκόσμια μέρα της γυναίκας.