Στιβαρά στο τιμόνι της Χαρτοποιίας Κομοτηνής ο Γιώργος Γραβουνιώτης

Δεν παύει να ευχαριστεί την οικογένειά του που στήριξε την προσπάθειά του, που πέρασε μαζί του με αξιοπρέπεια τα δύσκολα, που τον κράτησε ήρεμο, υγιή και μαχητικό, σε όλην αυτή την πραγματικά δύσκολη περίοδο και που συμμετείχε ενεργά και θα συμμετέχει ενεργότερα σε όλες τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες για το μέλλον μιας επιχείρησης που έχει κλείσει 30 χρόνια δράσης


Τον συναντήσαμε στο γραφείο του στη Χαρτοποιία Θράκης εκεί στο ορμητήριο δράσης που βρίσκεται επί δεκαετίες ο Γιώργος Γραβουνιώτης έχοντας περάσει λαμπρές μέρες του χώρου της βιομηχανίας αλλά και μαύρες. Ορθοπόδησε, κράτησε τη μονάδα, έβαλε άλλο προσανατολισμό ερμηνεύοντας τις ανάγκες της εποχής του και παραχωρεί μια προσωπική συνέντευξη εξομολόγηση για το πώς βλέπει τη βιομηχανία, ποια είναι η σχέση του με το χρήμα, πώς οραματίζεται το αύριο, τι θα ήθελε να κάνει ως άνθρωπος κλπ. Αυτό που θαυμάζουμε είναι η προσήλωσή του, το πάθος που τον διακατέχει σε ό,τι κάνει, παραμένοντας αρχηγός.

Σε τι φάση είστε τώρα κ. Γραβουνιώτη;
-Σε καλή φάση θα έλεγα, γιατί πουλάμε και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, φτιάχνουμε πρώτη ύλη για τους διάφορους επεξεργαστές. Δεν παράγουμε πλέον προϊόν, ενώ σκεφτόμαστε διαρκώς επενδύσεις που θα έχουν κατεύθυνση τη μείωση του κόστους και βελτίωση της ποιότητας.
Οι συνεργάτες μας είναι και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και ήδη οι εξαγωγές μας πλησιάζουν το 40% του συνολικού τζίρου.

Άρα, μπορούμε να πούμε ότι δε σας έχει αγγίξει η κρίση;
-Προς το παρόν δε μας έχει αγγίξει, μας έχει αγγίξει μόνο από πλευράς κόστους, διότι όλα έχουν ανέβει, η ΔΕΗ, το μαζούτ, η ωρίμανση των εργατικών και όλα αυτά μας απασχολούν στο κόστος. Δεδομένο ότι το προϊόν μας είναι ανταγωνιστικό, βάλλεται ανταγωνιστικά από Τουρκία, Βουλγαρία και την Ιταλία επίσης, οπότε εκείνο που έχουμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να μειώσουμε το κόστος παραγωγής.



Ως προοπτική, πώς βλέπετε τη χρονιά που διανύουμε;
-Δε φαίνεται ως προοπτική αν συνεχίσει όπως είναι για εμάς θα είναι μια χρονιά μέτρια, αλλά δεν ξέρουμε πώς θα αλλάξει ο περιβάλλον χώρος και πώς θα δημιουργηθούν οι συνθήκες από εδώ και πέρα. Υπάρχουν ερωτηματικά που δεν μπορεί να μας τα απαντήσει κανείς, συνεπώς βλέποντας και κάνοντας.

Εσείς είχατε βάλει ένα προσωπικό στοίχημα όταν ήρθατε και εγκατασταθήκατε στην Κομοτηνή, από τους πρωτοπόρους του χώρου, στον χώρο της βιομηχανίας. Μετανιώσατε για την επιλογή σας;
-Ως άνθρωπος μετάνιωσα, γιατί ξόδεψα τη ζωή μου όλη πάνω σ’ αυτό. Θα μπορούσα να κάνω πράγματα καλύτερα και η ζωή μου να είναι πιο ευχάριστη. Θυμάμαι τον Καραμανλή που έλεγε καμιά φορά «στέγνωσε την ψυχή του για την πολιτική», εγώ θα έλεγα το ίδιο για τη χαρτοποιία. Από την άλλη, επιχειρηματικά δε νομίζω ότι ο τόπος μας έδωσε αυτά που έπρεπε να μας δώσει και βέβαια πάντα στη βιομηχανία υπάρχει ένα τεράστιο ρίσκο που αυτή τη στιγμή είναι από πάρα πολλές πλευρές. Δεν είμαι ευχαριστημένος για την επιλογή, αν και αυτό δεν το σκέφτομαι, γιατί επαγγελματίες είμαστε, αυτό κάνουμε, αυτό θα κάνουμε όσο πιο σωστά μπορούμε.


Έχετε βάλει και τα παιδιά σας στην επιχείρηση, υπάρχει μια διάδοχη κατάσταση.
-Ναι, αυτό είναι ευχάριστο για μένα, γιατί τους έχω όλους κοντά μου. Είναι μαζί μου και τα τρία παιδιά. Τώρα το κατά πόσο θα είναι καλό για τα ίδια δεν ξέρω, θα δείξει το μέλλον.
Θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας κάτι άλλο;
-Βέβαια θα μπορούσα να κάνω πολλά άλλα. Ως έμπορος με ενασχόληση με τα χόμπι μου, διάβασμα, γράψιμο, το σκάφος μου, τη θάλασσα…

Τώρα με τι ικανοποιείστε;
-Τώρα περισσότερο με τα εγγόνια μου, τα οποία μεγαλώνουν, μεγαλώνουν καλά και αυτό είναι πολύ ευχάριστο, είναι πολύ ωραίο συναίσθημα.

Ποια είναι η σχέση σας με το χρήμα;
-Το χρήμα είναι εργαλείο, δε μας βελτιώνει την ποιότητα της ζωής, αν δεν την έχουμε. Είναι όμως ένα απαραίτητο εργαλείο, να σου δώσει μια σιγουριά και να σου επιτρέψει να κάνεις κάτι που θέλεις.

Συναντήσατε πολιτικούς, που ήταν τα κορυφαία ονόματα στον ελληνικό χώρο. Τι σας έχει μείνει;
-Μου έχει μείνει η κενότητα της πολιτικής. Δεν υπάρχουν πολιτικοί με οράματα. Αν εξαιρέσει κανείς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, δεν βλέπω να υπάρχουν πολιτικοί οι οποίοι έχουν ένα όραμα μεγάλο και είναι διαθέσιμοι να παλέψουν γι’ αυτό. Δε μου άρεσε η επαφή μου με τους πολιτικούς. Βλέπω βέβαια τους νέους ανθρώπους τώρα, οι οποίοι δεν μπορούν να κριθούν, είναι πολύ λίγα τα χρόνια που έχουν στην πολιτική, ειδικά οι συντοπίτες παρουσιάζουν μια άλλη εικόνα που ελπίζω να την κρατήσουν. Να μην αλλοτριωθούν και κατά το μέτρο της δύναμης που μπορούν να έχουν να δημιουργήσουν όραμα για την Ελλάδα και ειδικά για την περιοχή μας και να έχουν και την ενέργεια και την αποφασιστικότητα να το υλοποιήσουν.

Ποιο είναι το μότο που διέπει την ζωή σας;
-Υγεία, υγεία, υγεία. Δεν έχω τίποτα άλλο. Πέρασα πολλά σε αυτό τον τομέα, αυτό είναι το υπ’ αριθμόν ένα, δύο, τρία.

Οι πραγματικοί σας φίλοι ξεπερνούν τα δάχτυλα των δύο χεριών;
-Είχα την ατυχία να χάσω πολύ καλούς μου φίλους, που μεγαλώσαμε μαζί, πού ήταν αδελφικοί φίλοι και ίσως και κάτι παραπάνω. Αδελφικοί χωρίς τα ελαττώματα και τις τριβές που μπορεί να παρουσιαστούν μεταξύ αδελφών. Τώρα νομίζω ότι δεν ξεπερνάνε τα τρία άτομα, οι οποίοι δεν είναι από τον χώρο μου, μιλάμε για παλιές φιλίες, γιατί νέες φιλίες δύσκολα γίνονται. Είναι φιλίες χωρίς συμφέροντα, χωρίς σκοπιμότητες, φιλίες αγάπης.
Να είστε πάντα καλά. Σας ευχαριστώ.