Tάσος Ηλιαδάκης δρ. κοινωνιολογιας μαθηματικός, αναλυτής: Oικονομικό πογκρόμ έχει στερήσει το αύριο από τους νέους

Πρακτικά ερωτηματικά με σαφείς απαντήσεις καταχωρούμε στην συνέχεια που αποτελούν τμήμα της συνέντευξης που μεταδόθηκε μέσω του ραδιόφωνου του Χρόνου με τον Τάσο Μ. Ηλιαδάκη, μαθηματικό, πολιτειολόγο, δρ. κοινωνιολογίας, καθηγητή Σχολής Εθνικής Ασφάλειας. Ο συνομιλητής μας είναι ακόμη μέλος της Ελληνικής Επιτροπής στη διεθνή Συνδιάσκεψη για το χρυσό των Ναζί στο Λονδίνο το 1997, εισηγητής στην ελληνογερμανική διάσκεψη Δελφών το 1996 και στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Αλεξανδρούπολης το 2005 για το Δημόσιο Χρέος  οπότε η γνώμη και η άποψή του μετρά πραγματικά.
Ο κ. Ηλιαδάκης είναι από τους λίγους γνώστες του χρέους και των γερμανικών υποχρεώσεων επισημαίνει ότι «Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι η γερμανική κατοχή είναι υπόλογος για το οικονομικό ελληνικό ολοκαύτωμα της περιόδου 1940-44. Ενδεικτικά και μόνο είναι υπόλογος για το ότι στην Ελλάδα ο πληθωρισμός αυξήθηκε 15,3 εκατομμύρια φορές και ότι μόνο την Ελλάδα υποχρέωσε η τότε Γερμανία να της καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτό το ολοκαύτωμα το αναγνώρισαν οι Ιταλοί ναζί: “Η Ελλάδα είναι στημένη σαν λεμόνι”, έλεγε ο Γκίτζι. Αποκορύφωμα ο Μουσολίνι, που έλεγε ότι “... οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών τους...”20. Αλλά και ο Γερμανός υπ. Οικονομίας, Φουνκ, τον Ιούνιο του 1943 έγραφε σε άρθρο του ότι, “η Ελλάς δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως ίσως καμία άλλη χώρα της Ευρώπης”21. Για την επανόρθωση η Ελλάδα θα χρειαζόταν 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946. Αυτό μετακατοχικά η Ελλάδα θα το αναζητούσε στον εξωτερικό δανεισμό.  Από την άλλη πλευρά αυτή που αμφισβητεί και αρνείται την επιστροφή του κατοχικού δανείου είναι η μετά το 1990 ενωμένη και δημοκρατικήΓερμανία».
Επιστρέφουμε στα δικά μας. Κύριε Ηλιαδάκη από τις δόσεις αυτές που περιμένουμε, πόσα παίρνουμε στο χέρι εμείς;
-Από αυτά δεν μπαίνει στο ταμείο τίποτα. Τα παίρνουν οι πιστωτές μας και το δημόσιο χρέος μεγαλώνει γιατί τα τοκοχρεολύσια, έχουμε τόκους και χρεολύσια. Τα χρεολύσια είναι το πολύ μέχρι 2%, οι τόκοι φτάνουν μέχρι το 5%, καταλαβαίνετε γιατί μεγαλώνει το χρέος συνέχεια…
Αυτές οι 200.000 απολύσεις που ακούγονται για να εξοικονομήσουμε 2,5 δις που θα χαθούν στην χοάνη των χρεών.
-Αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάνει ένα διπλό έγκλημα όταν τους παίρνανε τότε, με  το μακρύτερο σκάνδαλο που έγινε ποτέ στην Ελληνική πολιτική σκηνή. Είναι οι συμβασιούχοι. Τους έστειλαν μετά στα δικαστήρια, έβγαλαν μια απόφαση και με βάση αυτή έπαιρναν ανθρώπους για να τους έχουν κομματικά αιχμαλώτους. Αυτά έκαναν. Έρχονται σήμερα και διώχνουν αυτούς τους ανθρώπους που είναι το δεύτερο έγκλημα, ότι αυτοί τότε που τους προσέλαβαν ήταν νέοι 20-25 ετών, μπήκαν εκεί…
Τώρα αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάνει οικογένειες, παιδιά, υποχρεώσεις και τώρα που τους διώχνουν αυτό είναι το δεύτερο έγκλημα. Δηλαδή αντιμετωπίζουν τον απέναντι σαν αιχμάλωτο του κόμματος. Το ψηφαλάκι και βάσει αυτού έκαναν ένα διπλό έγκλημα και ρήμαξαν την χώρα, ξεκάθαρα πράγματα. Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι ότι δεν βγαίνουμε από αυτό το τούνελ.
Άντε και βγαίνουμε από αυτό το πογκρόμ, γιατί πογκρόμ εγώ το θεωρώ, αυτό δεν σημαίνει και απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα;
-Μα θα γίνουν υποχρεωτικά.
Αφού αυτοί ήταν καταναλωτές.
-Βέβαια, τώρα δεν θα έχουν λεφτά, δεν θα ψωνίζουν και δεν είναι μόνο αυτοί.
Δεν έχουν τεράστιες απώλειες τα ασφαλιστικά ταμεία; Που θα πουν αντί για 1500 θα πάρετε 500 γιατί δεν βγαίνουμε;
Έχετε τελειώσει οικονομικό;
-Όχι απλά μαθηματικά.
Αυτά είναι απλά οικονομικά, ήθελα να ήξερα οι υπουργοί μας δεν τα ξέρουν αυτά;
-Φυσικά και τα ξέρουν, μας δίνουν το τυρί αλλά δεν μας δείχνουν την φάκα.
Εν πάση περιπτώσει αυτή η πολιτική δεν βγάζει πουθενά, είναι το χρέος μεγάλο από την αρχή, με δανεισμό δεν βγαίνει τόσο μεγάλο χρέος. Έπρεπε λοιπόν να έχουμε κάνει στάση πληρωμών το 2009, σας θυμίζω το άρθρο μου στην Καθημερινή, κάντε στάση πληρωμών τώρα, τότε έπρεπε να την κάνουμε, θα είχαν τελειώσει όλα τώρα.
Τώρα τί γίνεται;
-Τώρα η λύση θα εκπορευτεί μόνο με τον λαό. Μόνο ο λαός αν θελήσει από δικά του να πριμοδοτήσει την εξόφληση του χρέους, δηλαδή, να πει ο λαός ναι, παίρνω 500 ευρώ – θα δίνω τα 200 για το χρέος και ανάλογα να το πει μέχρι μια τάξη. Πιστεύω ότι οι πάνω-πάνω τάξεις δεν πρόκειται να σου το πουν. Αυτό είναι το τελευταίο που θα γίνει.
Εκεί είναι το κομβικό σημείο. Πάντα πληρώνει ο απλός λαός και από τους έχοντες παίρνουμε ελάχιστα.
-Και πιο μπροστά από αυτό, για να το πει ο λαός που θα συμμετέχει στην απόσβεση του χρέους, θα πρέπει να γίνουν κάποια άλλα πράγματα, θα πρέπει όλοι αυτοί που έχουν κατηγορηθεί ότι έκλεψαν να δικαστούν και αν λέμε να δικαστούν –εννοούμε να πληρώσουν κανονικά, κι όχι για του κόσμου τα μάτια. Ένα αυτό. Δεύτερο, οι περιουσίες τους να κατασχεθούν αν βρεθούν ένοχοι. Τρίτον, εξορία. Αυτά τα κοπρόσκυλα του δημόσιου βίου πρέπει να πληρώσουν. Ούτε μπορεί ο Τσουκάτος να μου λέει ξέρεις πήρα εγώ από την Siemens φακελάκι τόσα, τα έδωσα στο κόμμα και να λέει το κόμμα μα δεν τα είδαμε και ακόμη να είναι έξω… Να ξεκαθαρίσουν, ή ο Τσουκάτος εφόσον λέει ότι τα πήρε τα κράτησε, είτε τους τα έδωσε και αν τους τα έδωσε είναι καιρός να πάνε με τους αρχηγούς τους να περάσουν κάποιο δικαστήριο. Αν γίνουν τέτοιες κινήσεις, ο λαός θα μπει μπροστά και είναι η μόνη λύση.
Και αυτό που ακούμε συνέχεια κατά κόρον και δεν βλέπουμε να γίνεται τίποτα ότι έχουμε καταστάσεις, ονόματα, ποιοι τα φυγάδευσαν, τα έστειλαν σε τράπεζες της Ελβετίας…
-Οι ίδιοι τα φυγάδεψαν. Οι τραπεζίτες δεν τα έχουν φυγαδέψει; Αφού το γνώριζαν πιο μπροστά. Άρα πέφτουν σε δικούς τους ανθρώπους, σε δικά τους στελέχη. Και σε έναν λαό που τον έχουν καταταλαιπωρήσει, τον έχουν καταδειναστεύσει, έχουν βιαιοπραγήσει κατά κανόνα, σπάνια τον σεβάστηκα και του λένε πλήρωσε. Μα δεν έχει να πληρώσει.
Είπατε προηγουμένως ότι πρέπει να πληρώσει ο λαός. Ο Στρος Καν βγαίνει και λέει ότι πρέπει να κουρευτεί το χρέος, δεν ξεπληρώνεται.
-Μα, αυτό ακριβώς.
Τι γίνεται σ’ αυτή τη περίπτωση;
-Μα είναι μεγάλο, δεν βγαίνει. Το παρέλαβαν οι κύριοι αυτοί στα 308 δις, από τότε έχουμε πάρει τόσα δις δάνειο και αντί να μικραίνει έχει πάει στα 360 με 370 δις.
Το παραμύθι αυτό ότι υπάρχει το έλλειμμα που έχω τρελαθεί να το ακούω, που μέχρι στιγμής έχουμε πληρώσει μόνο 10 δις… Με τόσα μέτρα μέχρι τώρα και δεν έχουμε εξοφλήσει παρά ελάχιστα.
-Σας διαφεύγει ένα πράγμα, είπε και κάτι άλλο η Τρόικα, τους 25 χιλιάδες υπαλλήλους που πήρατε το 2010 και 2011, πρέπει να απολυθούν. Δηλαδή προσέξτε, αυτοί οι κύριοι που παριστάνουν τις παρθένες και δεν πείθουν ούτε τις παρθένες, ενώ ήξεραν την κατάσταση που δημιούργησαν πριν 10 χρόνια, πριν 5 χρόνια, έρχονται και επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη, παίρνουν σημερινούς για να τους απολύσουν, αύριο. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει, τέτοιου είδους παχυδερμία δεν έχουμε δει ούτε στους κανίβαλους…
Σ’ αυτό φταίει η ατιμωρησία.
-Βεβαίως. Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η κατάσταση αύριο και δεν ξέρουμε μήπως βρεθεί και ο άνθρωπος που θα τους στήσει όλους στον τοίχο. Όλη αυτή την αλητεία, γιατί πρόκειται περί αλητείας, να διορίζεις ακόμη και σήμερα, αυτό είναι έγκλημα. Να γιατί φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Βγαίνουν και κάνουν κηρύγματα ότι οι παλιοί πολιτικοί έκαναν δεν ξέρω εγώ τι, φταίει η ΝΔ… η ΝΔ λέει ότι φταίει το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ λέει φέρτε την εξουσία σε εμένα και την ίδια στιγμή διορίζουν, την στιγμή που απολύουν!
Και με την σωρεία ειδικών συμβούλων…
-Ναι ακριβώς. Ή καταργούν τις νομαρχίες όπως έγινε στο Ηράκλειο και η Νομάρχης, μια νηπιαγωγός, διορίζεται σύμβουλος του πρωθυπουργού, ο μισθός – μισθός δηλαδή.
Τι βλέπετε να γίνεται;
-Βλέπω τώρα ότι οι καναλάρχες προσπαθούν να διασώσουν το σύστημα του χθες. Προβάλλουν τον Αντώνη Σαμαρά σαν τον από μηχανής Θεό, που τα λύνει όλα, τα ικανοποιεί όλα, με το χαμόγελο. Επαναλαμβάνουν τα ίδια του Γιωργάκη δηλαδή, τα βλέπουμε σε δεύτερη έκδοση. Και ο τόπος υποφέρει. Έχουμε στερήσει το αύριο από τους νέους. Όσοι είναι πάνω από τα 15-17 χρόνια δεν έχουν κανένα μέλλον αυτή την στιγμή.  Βλέπετε την ανεργία που καλπάζει. Μέχρι και ο κ. Παπανδρέου κατάλαβε ότι πρέπει να υπάρχει ένας εργαζόμενος σε κάθε σπίτι. Δηλαδή τυχερός ο μοναχογιός που έχει μείνει ορφανός γιατί μόνο αυτός θα διοριστεί...».