Το τραγούδι «Είμαστε ακόμη ζωντανοί» ταιριάζει απόλυτα στην Μέρκελ?

Έρχεται στην Κομοτηνή έχοντας ήδη ενημερωθεί για το στολίδι της πόλης, το Μέγαρο Μουσικής, όπως η ίδια το χαρακτηρίζει, από έναν εξίσου καταξιωμένο καλλιτέχνη που ήδη πραγματοποίησε μία εμφάνιση στο συγκεκριμένο χώρο. Ο λόγος για την Άλκηστις Πρωτοψάλτη που ετοιμάζει βαλίτσες για Κομοτηνή έχοντας ως συνοδοιπόρο τον Στέφανο Κορκολή στο μουσικό τους ταξίδι «Ένα πιάνο - μία φωνή». Η παράσταση που έκλεψε τις καρδιές του κόσμου επί δύο συνεχόμενες χρονιές στην ατμοσφαιρική σκηνή του Gazarte στην Αθήνα και ταξίδεψε εκτός συνόρων σε Λονδίνο, Βοστόνη Φρανκφούρτη, Ντίσελντορφ, Στουτγκάρδη, Ζυρίχη, Άμστερνταμ, Βρυξέλλες, Μόναχο, Βουκουρέστι, Λευκωσία, Λεμεσό, Λάρνακα, έρχεται να παρασύρει σε απίθανα μουσικά μονοπάτια όσους πρόλαβαν να προμηθευτούν εισιτήρια για μία από τις δύο συναυλίες που θα δοθούν την Παρασκευή 2 και το Σάββατο 3 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής Κομοτηνής. 

«Είναι μία ευκαιρία να παρουσιάσουμε όπως ονειρευτήκαμε την ελληνική μουσική», είπε μιλώντας στο «Χ» η αγαπημένη Άλκηστις Πρωτοψάλτη περιγράφοντας με λίγες λέξεις όλα όσα θα εκτυλιχτούν στη σκηνή του εντυπωσιακού πολιτιστικού κέντρου. Παράλληλα εξέφρασε τη χαρά της που επιτέλους η Κομοτηνή αποκτά έναν υπέροχο χώρο, όπου «θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε μια εντελώς διαφορετική σχέση με το κοινό, σε έναν χώρο στολίδι, από ό,τι μου περιέγραψε ο Στέφανος που είχε μια εκπληκτική εμπειρία πριν από λίγο καιρό στην πόλη σας». Με ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς στο κοινό της Κομοτηνής που με την αγάπη του ουσιαστικά απαίτησε και μια δεύτερη παράσταση, η ερμηνεύτρια απάντησε στις ερωτήσεις του «Χ». 

Πως προέκυψε η συνεργασία με τον Στέφανο Κορκολή;

-Αυτή η συνεργασία προέκυψε πάρα πολύ απλά. Με τον Στέφανο συνεργαστήκαμε το 2004 και κάναμε το cd «Nα σε βλέπω να γελάς» όπου μου έδωσε τρία υπέροχα τραγούδια, τον Άγγελο, το Κάθε φορά και το Κύκνειο Άσμα. Από εκεί και πέρα ήμασταν συνέχεια μαζί, οπότε προέκυψε από κοινού μια σκέψη να ξανατραγουδήσουμε γνωστά αγαπημένα τραγούδια με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο πιάνο-φωνή και να πάμε σε ένα μικρό χώρο, σ’ αυτό του Γκαζάρτε. Έτσι ξεκίνησε η έμπνευση όλης αυτής της ιδέας. Από τους μεγάλους χώρους, όπου εμφανιζόμασταν εδώ και μια εξαετία περίπου, επιστρέψαμε σε έναν πολύ μικρό χώρο, ζεστό, τετρακοσίων περίπου ανθρώπων, με πέτρινους τοίχους. Ήταν σα να ήμασταν στο σπίτι μας σε ένα μεγάλο σαλόνι. Σκηνή δεν υπήρχε, παρά μόνο ένα χαλί και πάνω σε αυτό ήταν το πιάνο του Στέφανου και το μικρόφωνο.

Έχουν αλλάξει οι εποχές των μεγάλων συναυλιών, των γηπέδων και αναζητούνται πιο μικροί χώροι, όπως και η μεγαλύτερη επαφή με τον κόσμο. Παράλληλα βλέπουμε πολλούς καλλιτέχνες να περιοδεύουν ανά τον κόσμο. Μήπως έκλεισε ο κύκλος στην Αθήνα όσον αφορά στην καλλιτεχνική δημιουργία;

-Εδώ και 7 χρόνια εμπιστεύτηκα το ένστικτο μου το οποίο μου έλεγε ότι έπρεπε από τους μεγάλους χώρους, δηλαδή από τα μεγάλα θέατρα, από τους χώρους της Αθήνας, ακόμη και της Θεσσαλονίκης, να πάμε σε πιο απλή μορφή. Και δεν έπεσα έξω. Αν θέλετε δημιουργήσαμε ένα ρεύμα με τον Στέφανο, με την παράσταση για πιάνο και φωνή, το οποίο ακολούθησαν πάρα πολλοί μετά. Πιστεύω βέβαια ότι η κάθε παράσταση δίνει αυτό που έχει ονειρευτεί ο κάθε καλλιτέχνης. Αυτό που εμείς οι δύο αποφασίσαμε να κάνουμε εκείνη την εποχή όχι μόνο έζησε, αλλά και μετά από 7 χρόνια είναι ακόμη ζωντανό στην κυριολεξία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Εκτός από την Κομοτηνή και την Λαμία, όπου θα παρουσιάσουμε την παράσταση, θα γίνει και μια ακόμη νέα μίνι περιοδεία στην Ευρώπη μέσα στο καλοκαίρι που μας έρχεται. Σίγουρα οι μεγάλες σκηνές περνάνε ένα κραδασμό, όπως γενικά περνάει ένας κραδασμός σε όλα τα επίπεδα η χώρα μας, όχι μόνο στα καλλιτεχνικά. Αυτό που πιστεύω ακράδαντα, είναι ότι οι αξίες θα επιζήσουν γιατί ο κόσμος έχει γίνει πάρα πολύ αυστηρός. Πραγματικά σκέφτεται και μετράει που θα πάει για δύο ώρες, δεν θέλει να χαλαλίσει τίποτα, την ψυχή του εννοώ όχι χρηματικά. Θέλει να πάει κάπου που ξέρει ότι όλα αυτά τα χρόνια περνάει όμορφα, αξίζει να δώσει το αντίτιμο του εισιτηρίου. Μέσα από  αυτή την κρίση θα ξεκαθαρίσει και ήδη έχει αρχίσει και ξεκαθαρίζει το τοπίο όσον αφορά στη μουσική. 

Αυτό σημαίνει και μεγαλύτερα στάνταρ για τον καλλιτέχνη;

-Εγώ προσωπικά, γιατί μόνο για τον εαυτό μου μπορώ να μιλήσω, εδώ και 37 χρόνια αγωνίζομαι για την ποιότητα στη μουσική. Χαίρομαι πάρα πολύ που αυτή την στιγμή που μιλάμε υπάρχουν τέσσερα project στον αέρα, το ένα αυτό με τον Στέφανο, το άλλο με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και την παράσταση «Μπαχάρι, κανέλλα και γιορτή», το τρίτο μία περιοδεία στην Αμερική με τον Μάριο Φραγκούλη για την υποστήριξη ενός νέου καινούριου ξενόγλωσσου δίσκου του Μάριου και το τελευταίο, ως κερασάκι σ? αυτά που κάνω όλο αυτό τον καιρό, είναι και μια παραγωγή με έναν νέο πολλά υποσχόμενο τραγουδιστή, τον Γιώργο Μπερή, γιατί πιστεύω ότι πρέπει να δίνουμε βήμα σε νέους που αξίζουν.

Πως σας αντιμετωπίζουν στο εξωτερικό;

-Εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχω γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο και τον γυρνώ πάλι γιατί μου αρέσει πάρα πολύ όλο αυτό που συμβαίνει στον πολιτισμό της χώρας μας, να το μεταφέρω εκτός των τειχών. Για μένα, η Ελλάδα είναι ένας τρόπος ζωής και πιστεύω ότι είναι το ωραιότερο μέρος του κόσμου όπως επίσης και ότι η γλώσσα η ελληνική είναι το πιο ωραίο άνθος του πολιτισμού μας. Την Ελλάδα εγώ την αγαπώ πάρα πολύ και την γνωρίζω σαν την παλάμη του χεριού μου. Και τους Έλληνες εννοείται αγαπώ, τα βουνά, τις πεδιάδες, τα χωριά, τη θάλασσα. Πραγματικά νιώθω πολύ περήφανη που είμαι Ελληνίδα και χαίρομαι που αυτός ο τόπος γέννησε τον Αριστοφάνη, τον Ευριπίδη, την Σαπφώ, τον Αισχύλο. Χαίρομαι που η πατρίδα μας είναι η πατρίδα της τραγωδίας και των φιλοσόφων, του δημοτικού τραγουδιού, των αρχαίων, των ερειπίων, η Ελλάδα του Καβάφη, του Παλαμά, του Ρίτσου, του Κάλβου, του Καριωτάκη, του Σεφέρη, του Ελύτη, του Θεοδωράκη, του Χατζηδάκη…Πιστεύω ότι η ελληνική γλώσσα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Πιστεύω στην πνευματική και ηθική δύναμη του Έλληνα, πιστεύω στον πολιτισμό μας, σαν απάντηση σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι η Ελλάδα πνέει τα λοίσθια. Πιστεύω στα γλυκά όνειρα, πιστεύω όμως και στην πιο σκληρή δουλειά για να βγούμε από αυτό το τούνελ και σίγουρα δεν μπορεί να κριθεί ένας ολόκληρος λαός από ένα χρέος.

Πως βιώνετε την κρίση ως καλλιτέχνης, ψυχολογικά, οικονομικά, ακόμα και στην ποιότητα της δουλειάς σας;

-Ευλογώ και δοξάζω το Θεό που μέσα από το τραγούδι μου δίνει ένα παράθυρο στην αισιοδοξία μου και μέσα από την μουσική γυμνάζω την ελπίδα μου και τα όνειρα μου. Αλίμονο αν σταματήσει κάποιος να ονειρεύεται. Πιστεύω επίσης και ο τίτλος του τραγουδιού «Είμαστε ακόμη ζωντανοί» ταιριάζει απόλυτα στην Μέρκελ? 

Στις 2 και 3 Μαρτίου το Μέγαρο Μουσικής Κομοτηνής ανοίγει για να υποδεχτεί μια φωνή που μας ταξιδεύει στα πιο αγαπημένα μας ακούσματα με τρόπο μοναδικό, ένα πιάνο που με μαεστρία «παίζει» αναπάντεχα μουσικά παιχνίδια. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και ο Στέφανος Κορκολής σε ένα πρόγραμμα λιτό, χωρίς περιτύλιγμα, τολμούν και αγγίζουν την πεμπτουσία της μουσικής και του τραγουδιού και μας χαρίζουν στιγμές μοναδικές αλλά και απόλυτα προσωπικές. Ένα πραγματικό ρεσιτάλ πιάνου-φωνής όπου τα παλιά μπλέκονται μελωδικά με τα καινούργια, οι μουσικές εκπλήξεις διαδέχονται η μία την άλλη και τα δεδομένα ανατρέπονται κάθε στιγμή. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και ο Στέφανος Κορκολής αναπολούν, δημιουργούν, πειραματίζονται και, το πιο σημαντικό ίσως, περνάνε καλά και μοιράζονται μαζί μας την χαρά τους, το ταλέντο τους και την απίστευτη ενέργειά τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά τις παραστάσεις στην Κομοτηνή οι δύο καλλιτέχνες θα ταξιδέψουν την Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα τραγουδήσουν προσκεκλημένοι του πατριάρχη Βαρθολομαίου για την ημέρα της Ορθοδοξίας.