Σύντομη ιστορία του Ελληνικού Στρατού

Το 1900 τέθηκε υπό ενιαία διοίκηση και έτσι παραμένει μέχρι σήμερα

Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας υπήρξε ανέκαθεν το «μήλο της έριδας» για τις αντιμαχόμενες δυνάμεις μεταξύ της Ευρώπης, της Ασίας και Αφρικής. Αυτό επέβαλε στην Ελλάδα, παρόλο το φιλειρηνικό της πνεύμα να οργανώσει και να διατηρεί στρατό από τα αρχαιότατα χρόνια για την ασφάλεια, την ελευθερία και την εδαφική της ακεραιότητα. Ενδεικτικά αναφέρονται οι ιστορικές μάχες, στις Πλαταιές και η εκπολιτιστική εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα βάθη της Ασίας για την οριστική συντριβή των Περσών (334-323 π.Χ.).

Η επανάσταση του 1821 για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους γέννησε την ιδέα του πρώτου τακτικού Στρατού, σ’ ενίσχυση των αγωνιζόμενων ατάκτων σωμάτων, των οποίων τον πυρήνα αποτελούσαν κυρίως οι «Κλέφτες» και «Αρματολοί».

Πρώτος ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στο Ιάσιο της Μολδαβίας, τον Φεβρουάριο του 1821 ίδρυσε τον Ιερό Λόχο από Έλληνες του εξωτερικού και ο Δημήτριος Υψηλάντης τον Ιούλιο του 1821 συγκρότησε στην Πελοπόννησο ένα τακτικό Σώμα τριακοσίων ανδρών. Το 1832 θεσπίστηκε με νόμο η σύσταση Στρατού και συγκροτήθηκε τον ίδιο χρόνο το 1ο Σύνταγμα Πεζικού. Ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας (1828-1831) ίδρυσε την Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων.

Κατά την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα (1833-62) συνεχίστηκε η οργάνωση τακτικού στρατού σε πεζικό, ιππικό, πυροβολικό και μηχανικό και καθορίστηκαν οι βαθμοί της στρατιωτικής ιεραρχίας.

Το 1877 αποτέλεσε ο στρατός οργανώθηκε σε Ταξιαρχίες και Μεραρχίες και καθιερώθηκε η υποχρεωτική θητεία. Το 1897 αποτέλεσε χαρακτηριστικό σταθμό στην οργάνωση, εκπαίδευση και στον εξοπλισμό του ελληνικού στρατού. Έτσι η Ελλάδα βρέθηκε πανέτοιμη κατά τους νικηφόρους Βαλκανικούς αγώνες της το 1912-1913 με την απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Ηπείρου καθώς και των νησιών του Αιγαίου.

Το 1900 ο ελληνικός στρατός τέθηκε υπό ενιαία διοίκηση και έτσι παραμένει μέχρι σήμερα.

Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους συγκροτήθηκε σε 5 Σώματα Στρατού. Συνέβαλε αποτελεσματικά στη νίκη των Συμμάχων στο Μακεδονικό μέτωπο κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στην εκστρατεία των Συμμάχων στη Μεσημβρινή Ρωσία το 1919 και τέλος στην εκστρατεία της Μικράς Ασίας (1919-1922).

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρήκε τον ελληνικό στρατό πανέτοιμο με αποτέλεσμα να αποκρούσει με απόλυτη επιτυχία την ιταλική επίθεση (28-10-1940) και τη γερμανική στα σύνορα (6-9 Απριλίου 1941) και στην Κρήτη (20-29 Μαΐου 1941). Στη διάρκεια της τριπλής κατοχής (1941-1944 Γερμανία - Ιταλία - Βουλγαρία) συγκροτήθηκε νέος τακτικός στρατός στη Μέση Ανατολή με αξιωματικούς και οπλίτες που κατέφυγαν εκεί όπου συγκροτήθηκε μια Ταξιαρχία, ο Ιερός Λόχος, με συμμετοχή στις επιχειρήσεις στη Β. Αφρική στα νησιά του Αιγαίου και στην Ιταλία (Ελ Αλαμέιν, Ρίμινι).

Τέλος, ο ελληνικός στρατός υπό τη σημαία του ΟΗΕ συμμετείχε στον πόλεμο της Κορέας 1950-1955.

Μετά την απελευθέρωση άρχισε ταχεία ανασυγκρότηση του στρατού και μετά το 1951 εκσυγχρονίστηκε κυρίως με αμερικανικό πολεμικό υλικό και συγκροτήθηκαν και νέες μονάδες.

Σήμερα η Ελλάδα διαθέτει ένα άριστα οργανωμένο άρτια εκπαιδευμένο και πλήρως εξοπλισμένο και αξιόμαχο στρατό που αποτελεί εγγύηση για την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της, ενώ ταυτόχρονα μπορεί απόλυτα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της μέσα στα συμμαχικά της πλαίσια.