«Βιβλία στην πυρά και διαδικτυακή αμορφωσιά»

Δυστυχώς η επικινδυνότητα της πανδημίας που ζούμε επιβεβαιώθηκε με τραγικά γεγονότα το τελευταίο χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα με το θάνατο του γνωστού δημοσιογράφου Γιώργου Τράγκα αλλά και τη σοβαρή περιπέτεια υγείας του γνωστού πολιτικού Βασίλη Λεβέντη.

Και ενώ πλέον όλοι έχουμε στο περιβάλλον μας ανθρώπους που νόσησαν ή νοσηλεύτηκαν ήρθαν δυο γεγονότα την τελευταία εβδομάδα, για να μας πείσουν ότι υπάρχει ένα «παράλληλο σύμπαν» ανάμεσα μας στο οποίο κινούνται άνθρωποι, που δεν είναι μόνο περίεργοι και παράξενοι στις ιδέες τους αλλά τελικά είναι και επικίνδυνοι.

Πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος αυτούς που «συνέλαβαν» με χειροπέδες ένα γυμνασιάρχη ή αυτούς που αποφάσισαν ότι είναι ακατάλληλο ένα παιδικό βιβλίο και το έριξαν στην πυρά.

Ιστορικά δε θέλω να αναφερθώ στις εποχές και στα καθεστώτα που έκαιγαν τα βιβλία, διότι όλοι τα γνωρίζετε, απλά είναι τρομακτικό στη χώρα μας, που θεωρούμε κατακτημένη την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και λόγου να ρίχνονται βιβλία στην πυρά από αυτούς που καταπίνουν «αμάσητα» αυτά που «ψαρεύουν» στο διαδίκτυο.

Την εποχή που θα έπρεπε να μιλάμε για ένα νέο διαφωτισμό στη χώρα μας επιλέγουμε το σκοταδισμό δηλαδή το κάψιμο της άποψης που δε μας αρέσει.

Θα πω ένα μυστικό σε όσους νομίζουν ότι επαναστατούν κατά του «συστήματος» με αυτό τον τρόπο.

Το όποιο «σύστημα» το «βολεύει» η ύπαρξη αυτών των αντιδράσεων και ακόμα περισσότερο το βολεύει η ύπαρξη παρορμητικών και ημιμαθών πολιτών που εξαντλούνται σε κινήσεις εντυπωσιασμού και δεν ενημερώνονται και εμβαθύνουν πραγματικά στο τι συμβαίνει.

Το «σύστημα» δεν το ανατρέπεις με «καφενειακές» πρακτικές αλλά με πραγματική μόρφωση, ενημέρωση και ουσιαστική συμμετοχή στην κοινωνία και στα κοινά.

Ακόμα και δικαιολογημένο θυμό να έχουν κάποιες κοινωνικές ομάδες, γιατί κακά τα ψέματα αυτές οι αντιδράσεις που βλέπουμε κατά του εμβολίου και κατά των βιβλίων δεν είναι εκφορά άποψης αλλά κοινωνικού θυμού, θα πρέπει ο θυμός αυτός να οδηγήσει σε θετική αντίδραση και σε προσπάθεια άρσης των αποκλεισμών και συμμετοχής στην κοινωνία και όχι σε περιθωριοποίηση.

Ειδικά στη χώρα μας είμαστε πολύ λίγοι για να έχουμε την πολυτέλεια να χωριζόμαστε και επειδή είμαστε η πατρίδα του «ορθού λόγου» ας κάνουμε το λογικό και ας εμβολιαστούμε γιατί είναι κρίμα να χαθεί έστω και ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να σωθεί.