Τις απόψεις του για τον θαλάσσιο χώρο καταθέτει το ΓΕΩΤΕΕ Θράκης

Στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης επί της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για τον Θαλάσσιο Χώρο (ΕΧΣΘΧ) το ΓΕΩΤΕΕ Θράκης παραθέτει τις σχετικές απόψεις του σε μια ανακοίνωση που ξεπερνά τις 1.400 λέξεις. Παρακάτω παρατίθενται οι προτάσεις του ΓΕΩΤΕΕ περιληπτικά: 

1. Απαγόρευση αλιείας για την δημόσια ιχθυοτροφία (λιμνοθάλασσες)
Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 44 του ν.δ. 420/70, η προστατευτική ζώνη των δημόσιων ιχθυοτροφείων (λιμνοθάλασσες) ορίζεται ως εξής: προς τη θάλασσα εκτείνεται ακτινοειδώς από κάθε εσοδευτικό στόμιο και ορίζεται ως εξής: ι) Χίλια (1000) μέτρα, το χρονικό διάστημα της κύριας εσόδευσης του ιχθυοτροφείου (1η Μαρτίου μέχρι 31 Μαΐου κάθε έτους) και ιι) διακόσια (200) μέτρα, το χρονικό διάστημα που το ιχθυοτροφείο δεν εσοδεύει. Η παραπάνω απαγόρευση αλιείας θα μπορούσε να παραμείνει για  χίλια (1000) μέτρα ακτινοειδώς από κάθε εσοδευτικό στόμιο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Οι εκβολές ποταμών, λιμνών, λιμνοθαλασσών (estuaries) θεωρούνται παγκοσμίως ως υγρότοποι και αποτελούν παράκτια οικοσυστήματα. Διατηρώντας, λοιπόν, την απαγόρευση αλιείας  καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους για  χίλια (1000) μέτρα ακτινοειδώς από κάθε εσοδευτικό στόμιο προστατεύεται μεγάλος αριθμός νεαρών - υπομεγεθών ατόμων.

2. Δημιουργία πυθμενικών τεχνητών υφάλων στις θαλάσσιες περιοχές 
Ένα από τα προβλήματα δημιουργίας τεχνητών υφάλων είναι η απαγόρευση αλιείας εντός της προστατευτικής ζώνης του τεχνητού υφάλου. Η τοπική κοινωνία τόσο των επαγγελματιών αλιέων όσο και των ερασιτεχνών αλιέων συχνά εναντιώνεται στην απαγόρευση αλιείας  εντός της προστατευτικής ζώνης του τεχνητού υφάλου. Στην προκειμένη περίπτωση το παραπάνω πρόβλημα δεν υφίσταται μιας και σύμφωνα με τον αλιευτικό κώδικα 420/70 η εν λόγω περιοχή βρίσκεται ήδη υπό καθεστώς  προστασίας. Είναι γνωστό ότι οι τεχνητοί ύφαλοι στοχεύουν στη μίμηση των ιδιοτήτων που παρέχει ένας φυσικός ύφαλος. 

Οι ιδιότητες αυτές είναι: καταφύγιο, διατροφή, αναπαραγωγή, ανάπτυξη και αύξηση σε μέγεθος και αριθμό του πληθυσμού των έμβιων θαλάσσιων οργανισμών.

Η δημιουργία τεχνητών υφάλων εντός της προστατευτικής ζώνης των δημόσιων ιχθυοτροφείων προσδίδει περισσότερα οφέλη σε σύγκριση με  τα οφέλη των τεχνητών υφάλων που τοποθετούνται στην ανοιχτή θάλασσα. 

3. Θέματα εθνικού χαρακτήρα στη Θράκη 
Στην περίπτωση της Θράκης και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου (από Καστελόριζο έως και Σαμοθράκη) θα πρέπει εκτός από τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις, να ληφθούν πολύ σοβαρά θέματα Εθνικού χαρακτήρα. Πολυάριθμα Τούρκικα αλιευτικά σκάφη (μηχανότρατες και γρι-γρι) αλιεύουν συστηματικά με υπερεντατικούς ρυθμούς και αλιευτικές πρακτικές που απαγορεύονται από την Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία πέρα από τα έξι (6) ν. μίλια. Εξαντλούν αλιευτικά τα ιχθυοαποθέματα τόσο του Βορείου Αιγαίου όσο και του Ανατολικού Αιγαίου, ενώ παράλληλα σύρουν στο βυθό βαριά αλιευτικά εργαλεία (μεταλλικές πόρτες 1-2 τόνων και αλυσίδες) καταστρέφοντας ολοκληρωτικά θαλάσσιες ζώνες όπου σύμφωνα με την Ελληνική και την Ευρωπαϊκή νομοθεσία, απαγορεύεται η αλιεία από μηχανότρατες με αποτέλεσμα να προκαλούν δραματική καταστροφή στα παραγωγικά προστατευόμενα οικοσυστήματα. Ζητούμε την εξαίρεση τόσο των επαγγελματιών αλιέων, όσο και των ερασιτεχνών αλιέων, που αλιεύουν στο Θρακικό Πέλαγος και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (από Καστελόριζο έως και Σαμοθράκη) από τους όποιους περιορισμούς και τις όποιες απαγορεύσεις που τυχόν θα εφαρμοστούν.