Η διαχρονικά ασφαλής επένδυση του Χρυσού

Στη σημερινή συγκυρία όπου κυριαρχεί μια πρωτόγνωρα αυξημένη παγκόσμια αβεβαιότητα τόσο σε οικονομικό όσο και σε βιοπολιτικό επίπεδο, όλος ο πληθυσμός του πλανήτη, από τον απλό εργαζόμενο, τον επενδυτή, τις εταιρείες, τους διαχειριστές χαρτοφυλακίων, τα κράτη, μέχρι τις κεντρικές τράπεζες, προσπαθούν και έχουν πρωταρχικό τους σκοπό και κύριο μέλημά τους να διαφυλάξουν τις περιουσίες τους και δευτερευόντως να κερδίσουν.

Οι κεντρικές τράπεζες αυξάνουν τα αποθέματά τους σε χρυσό, τόσο μαζικά όσο και στη δεκαετία του 1970. Αγόρασαν τόσο χρυσό το 2018, ώστε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού να θεωρήσει ότι αυτή ήταν η μεγαλύτερη αύξηση από το 1971.   Στους μεγαλύτερους αγοραστές παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια συμπεριλαμβάνονται η Ρωσία, η Τουρκία, το Καζακστάν, τη Κίνα, η Ουγγαρία και η Ιαπωνία.

Η πρωτοφανής κρίση χρέους της εποχής μας και ο υπερδανεισμός του πλανήτη, δημιουργούν αδιέξοδα και ελαττώνουν τα χρηματοοικονομικά εργαλεία που οι κεντρικές τράπεζες έχουν στη διάθεσή τους  για να λύσουν το πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που αγγίζει τόσο τον απλό οικονομικό προϋπολογισμό του καθενός μας όσο και το άρρηκτα συνδεδεμένο δίδυμο μεταξύ των Τραπεζών και του Κράτους.

Από την κατάρρευση του Χρυσού Κανόνα, το 1971 και ενώ μέχρι τότε υπήρχε ένας έλεγχος κοπής νομισμάτων από κάθε χώρα σύμφωνα με τα πλεονάσματά της, έχουμε φθάσει στην εποχή όπου το τύπωμα χρήματος για κάποιο λόγο κάθε φορά (χρηματοδότηση πολέμων, πολιτικών, ερευνών κλπ.), δημιούργησε έναν τεράστιο δανεισμό που δεν τιθασεύεται. Για πρώτη φορά ο παγκόσμιος δανεισμός αντιστοιχεί στο 270% του παγκοσμίου Α.Ε.Π. ενώ παράλληλα δημιούργησε και συντηρεί ένα τεράστιο κύκλο εργασιών για τις χρηματαγορές που παράγει κέρδος μέσω πρωτόγνωρων μηχανισμών (παράγωγα εμπορευμάτων, δεικτών, χρηματιστηρίων, trading μετοχών, αγοραπωλησίες ομολόγων, συμβόλαια συναλλαγματικών ισοτιμιών κλπ.).

Το μεγάλο ερώτημα που γεννάται από όσα προαναφέραμε είναι ένα: πώς θα ελεγχθεί ο υπερδανεισμός και πώς ο καθένας θα διαφυλάξει την περιουσία του χωρίς να κινδυνεύσει από κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει. Τι είναι αυτό; Χρεοκοπίες εταιρειών, μηδενισμός και διαγραφή μετοχών, κούρεμα ομολόγων, επαναφορά στα εθνικά νομίσματα, κατάρρευση Χρηματιστηρίων, ομόλογα σε κατηγορίες junk, φαινόμενα αναξιόπιστων εταιριών, χρεοκοπίες τραπεζών.

Η κίνηση Κρατών, επενδυτών και απλών πολιτών για αγορά χρυσού έχει ως σκοπό να τους προφυλάξει όσο είναι δυνατόν από το να χάσουν την περιουσία τους. Τα αποθέματα των κεντρικών τραπεζών ανά τον κόσμο σε τόνους χρυσού είναι τα εξής: Η .Π.Α. 8.133 τόνους, Γερμανία 3.371 τόνους, Ιταλία 2.451 τόνους, Γαλλία 2.436 τόνους, Ρωσία 1.944 τόνους, Κίνα 1.843 τόνους, Ελβετία 1.040 τόνους, Ιαπωνία 765 τόνους, Ολλανδία 612 τόνους, Τουρκία 568  τόνους.

Σε περίπτωση που φθάσουμε στο ακραίο σενάριο, όπου το νομισματικό σύστημα καταρρεύσει, τα αποθέματα χρυσού θα αποτελέσουν τη βάση για την ανοικοδόμησή του.

Κατά το παρελθόν, η μόνη περίπτωση να διαγραφεί το υπέρογκο παγκόσμιο χρέος και να έχουμε επανεκκίνηση των οικονομιών, ήταν οι παγκόσμιοι πόλεμοι. Σήμερα με τα χρηματοοικονομικά εργαλεία που διαθέτουμε (Δ.Ν.Τ., Παγκόσμια Τράπεζα, Τράπεζα Επενδύσεων, Κεντρικές Τράπεζες, Μηχανισμοί Στήριξης), οι πόλεμοι μπορεί να αποφευχθούν. Θα χαθούν όμως τεράστιες περιουσίες. Σε ακραία σενάρια μπορεί να έχουμε χρεοκοπίες εταιρειών και στην χειρότερη περίπτωση χρεοκοπίες Κρατών με στρατιές ανέργων.

Ας ευχηθούμε να μην επιβεβαιωθεί το «Σενάριο Τρόμου» για να ελεγχθεί το παγκόσμιο χρέος.