Κομοτηνή, η ιδανική φοιτητούπολη (;) 

Αδιαμφισβήτητα η Κομοτηνή αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες φοιτητικές πόλεις της  Ελλάδας. Συγκεκριμένα, από τις επαρχιακές πόλεις φιλοξενεί τους περισσοτέρους φοιτητές (μαζί με την Πάτρα) διαθέτοντας ένα αξιοσημείωτο ποσό σχολών και τμημάτων που εκτός από τη ποικιλία ξεχωρίζουν και στη ποιότητα σπουδών. Στη Κομοτηνή, επίσης, κάποιος θα παρατηρήσει ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία ακμάζει. Το σύνολο της πόλης διακρίνεται από ένα πνεύμα καινοτομίας και υγιούς εμπορικού ανταγωνισμού. Χαρακτηριστικά  παραδείγματα αποτελούν το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις με προδιαγραφές που θα άρμοζαν μάλλον σε μεγάλα αστικά κέντρα, παρά σε μία επαρχιακή πόλη, δημιουργώντας έτσι το συναίσθημα, τόσο στους φοιτητές όσο και στους μόνιμους κατοίκους, ότι η Κομοτηνή δεν υστερεί σημαντικά εν συγκρίσει με τα
μεγάλα αστικά κέντρα, παρά το μικρό της μέγεθος. Επιπλέον, υπάρχει πληθώρα  ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων που ανταποκρίνονται σε όλα τα "γούστα" και τις τσέπες, γεγονός που την κάνει προσιτή σε μεγάλο αριθμό φοιτητών. Όλα αυτά οφείλονται στη διορατικότητα που διακρίνει τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής επιτρέποντας τους να αξιοποιήσουν αυτές τις ευκαιρίες, αναβαθμίζοντας την πόλη και το βιοτικό επίπεδο τόσο των ίδιων όσο και των φοιτητών.  

Ακόμα και ο δήμος (παρόλα τα προβλήματα που ακούγονται) κάνει αξιόλογες προσπάθειες να συμβάλει σε όλο αυτό με τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων και πολλών άλλων έργων, όπως η ανακαίνιση της παλιάς πρυτανείας και η επερχόμενη εγκαινίαση της δημοτικής βιβλιοθήκης σε αυτό το υπέροχο κτίριο, που εκτός από την ομορφιά που προσδίδει στη πόλη, φέρνει ακόμα βαθύτερα στους κόλπους της, την σκέψη και τη μόρφωση, καθιστώντας την μια μεγάλη κοιτίδα ελληνικού πολιτισμού, σκέψης και ανάπτυξης, σε ένα ακριτικό σημείο της χώρας. 

Σε όλα αυτά, λοιπόν, βρίσκεται εμπόδιο η βραδυκινησία και η δυσλειτουργία που διακρίνει το δημόσιο. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν καίρια ζητήματα που αντιτίθενται σε όλη αυτή την προσπάθεια που γίνεται, μειώνοντας σημαντικά τις προοπτικές της πόλης. Ειδικότερα, το πρώτο και μεγάλο ζήτημα που ταλαιπωρεί τους φοιτητές αποτελεί η μετακίνηση από και προς τη πανεπιστημιούπολη. Τα λεωφορεία δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των μεταφορών του πανεπιστημίου καθώς δε μπορούν να εξυπηρετήσουν τον αριθμό των φοιτητών. Αποτέλεσμα αυτού δεν είναι μόνο ότι οι φοιτητές αναγκάζονται να περιμένουν ώρες για να μεταφερθούν στη πόλη, χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο, αλλά τους αφήνει κιόλας εκτεθειμένους στα γνωστά ακραία καιρικά φαινόμενα της βόρειας Ελλάδας, προκαλώντας ασθένειες κτλ. 

Στα πλεονεκτήματα της πόλης περιλαμβάνεται επίσης και η δωρεάν σίτιση όλων των φοιτητών, σε αντίθεση με άλλες. Παρόλα αυτά, και σε αυτή τη περίπτωση υπάρχουν κάποια προβλήματα. Στη πόλη υπάρχουν δύο φοιτητικές λέσχες σίτισης, μία εντός της πόλης και μία στη πανεπιστημιούπολη. Καμία από τις δύο, όμως, δεν δύναται να ανταποκριθεί στις ανάγκες της πόλης. Η πρώτη λέσχη πολλές φορές δε μπορεί να εξυπηρετήσει τον μεγάλο αριθμό φοιτητών, δημιουργώντας τεράστιες ουρές αναμονής, που και πάλι στερούν χρόνο και υγεία. Η δεύτερη λέσχη, από την άλλη έχει πάρα πολλά λειτουργικά προβλήματα αφού το φαγητό δεν φτάνει για όλους και τελειώνει πολύ πριν τη προβλεπόμενη ώρα. Πολλά προβλήματα αναφέρονται, επίσης, και στις φοιτητικές εστίες όπου στεγάζονται πολλοί φοιτητές.  Το παρόν άρθρο, λοιπόν, δεν αποτελεί μόνο μια απλή καταγραφή των προβλημάτων που υπάρχουν αλλά μια έγκλιση και αφύπνιση των φοιτητών όσο και των μόνιμων κατοίκων να προβούν σε ενέργειες για την  αντιμετώπιση τους. Εξάλλου, όποιος πιστεύει ότι οι υπηρεσίες του δημοσίου είναι καθόλα δωρεάν είναι μάλλον αφελής, καθώς είναι χρυσοπληρωμένα, μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων, επιβαρύνοντας κάθε πολίτη ξεχωριστά.