Ο δίκαιος αγώνας μας

Η Αγία Σοφία χάθηκε το 1453 όταν η Αυτοκρατορία, καθημαγμένη από τους εμφύλιους, αποκομμένη από την Δύση και παραδομένη στον θρησκευτικό φανατισμό και τη μισαλλοδοξία, κατέρρευσε. Η ευκαιρία να ξαναβρεί το αλλοτινό της μεγαλείο χάθηκε στις φλόγες του εθνικού διχασμού βενιζελικών - βασιλικών. Όμως η μεγαλύτερη απώλεια δεν ήταν η Αγία Σοφία. Ήταν η γενοκτονία του μικρασιατικού και ποντιακού Ελληνισμού, η εκμηδένιση του Ελληνισμού της Πόλης και η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Το δάκρυ και η προσευχή μας ας είναι για τους νεκρούς μας, τις αλησμόνητες πατρίδες και την κατεχόμενη Κύπρο.

Αν εμείς μόνοι μας δεν είμαστε ικανοί και αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε την πατρίδα, την οικογένεια, την τιμή, τη ζωή και την περιουσία μας, κανείς άλλος δεν θα το κάνει για μας. Αυτό προϋποθέτει ισχυρό κράτος δηλαδή ισχυρή δημοκρατία, ισχυρή οικονομία, ισχυρό στρατό και ισχυρές συμμαχίες. Είμαστε λιγότεροι, πολύ λιγότεροι και ο μόνος τρόπος για να μην καταλήξουμε ένας δορυφόρος μιας νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είναι να είμαστε καλύτεροι, πολύ καλύτεροι.

Αν όμως, παρασυρμένοι από το θυμό και τον πόνο, αναγάγουμε σε πρότυπο της σκέψης και της πράξης μας τους Τούρκους, τότε θα καταλήξουμε να τους μιμούμαστε και, ως γνωστόν, το πρωτότυπο είναι πάντα καλύτερο.

Η απάντηση στην βαρβαρότητα, στην επιθετικότητα και στον ρατσισμό των «λευκών Τούρκων», δεν είναι να γίνουμε πιο βάρβαροι, πιο ρατσιστές, πιο «τσαμπουκάδες». Η απάντηση είναι ο έξυπνος πατριωτισμός που εκκινεί από τα μεγάλα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, τη δημοκρατία, τη συμμετοχή στην Ευρώπη, το ευρώ, τον πολιτισμό μας και το γενικό επίπεδο μόρφωσης του πληθυσμού μας.

Ο Ερντογάν οδηγεί τη χώρα του στα βήματα του Σελίμ του Α’, όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία επεκτάθηκε στην Ανατολή και ο Σουλτάνος έλαβε τον τίτλο του Χαλίφη, δηλαδή του αρχηγού και υπερασπιστή όλων των μουσουλμάνων απανταχού της γης. Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί δεν είναι μόνο μια κίνηση με εσωτερική πολιτική στόχευση αλλά και ένα ξεκάθαρο μήνυμα διεθνώς. Ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά τη δύναμη του πολιτικού Ισλάμ και αυτήν ακριβώς θέλει να χρησιμοποιήσει προς όφελος της χώρας του.

Έξυπνος πατριωτισμός, στη συγκεκριμένη περίπτωση, σημαίνει να μην κάνουμε το λάθος στο οποίο μας σπρώχνει η Τουρκία, δηλαδή να μην στραφούμε κατά του Ισλάμ είτε με συμβολικές (αλλά άχρηστες και αυτοκαταστροφικές) κινήσεις όπως η κατάργηση του κρατικού Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών είτε δαιμονοποιώντας τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας. 

Εγγυητής των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της χώρας μας δεν είναι ούτε ο Ερντογάν ούτε οποιοσδήποτε άλλος, παρά μόνο το Σύνταγμά μας και το ελληνικό κράτος. Οι Έλληνες μουσουλμάνοι δεν είναι «όμηροι» των ελληνοτουρκικών σχέσεων αλλά πολίτες ενός κράτους δικαίου, μιας δημοκρατίας που γεννήθηκε από αθεράπευτη αγάπη για την ελευθερία.

Ο τουρκικός κίνδυνος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμηθεί αλλά στον δίκαιο αγώνα μας εναντίον της τουρκικής απειλής δεν πρέπει να χάσουμε την ψυχή μας γιατί τότε θα χάσουμε και τον αγώνα.