Οι πλημμύρες της Αττικής και παλαιότερα της Κομοτηνής

Οι καταστροφικές πλημμύρες της Δυτικής Αττικής, έφεραν στη μνήμη μου παρόμοια γεγονότα που συνέβησαν στην πόλη μας το 1959 και το1960. Ήταν αρχές Ιανουαρίου όταν τεράστιοι όγκοι χιονιού κάλυψαν τα γύρω βουνά της Ροδόπης και ξαφνικά άλλαξε ο καιρός και ισχυρές βροχές άρχισαν να πέφτουν ασταμάτητα με αποτέλεσμα το λιώσιμο των χιονιών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπερχειλίσουν οι χείμαρροι που περιέβαλαν την πόλη και ιδιαίτερα αυτός που περνούσε μέσα από αυτήν, καθώς και ο ποταμός Βοσβόζης (ΠΟΣΠΟΣ).

Η πόλη μέσα σε λίγες ώρες πνίγηκε στα νερά και στη λάσπη. Καταστήματα και σπίτια πλημμύρισαν εμπορεύματα και οικοσκευές παρασύρθηκαν και καταστράφηκαν από ορμητικά νερά, ζωές χάθηκαν.

Όμως η κρατική μηχανή, με τα πενιχρά μέσα που διέθετε, λόγω του ότι δεν είχε ακόμη συνέλθει από τα τραύματα που της προκάλεσε ο εμφύλιος, κινητοποιήθηκε άμεσα και εκπρόσωπος της τότε κυβέρνησης εγκαταστάθηκε στην Κομοτηνή, για να κατευθύνει, συντονίζει και επιβλέπει τις εργασίες καθαρισμού της.

Μηχανήματα του στρατού και της νομαρχίας, καθώς και αυτοκίνητα, άρχισαν να περισυλλέγουν τα φερτά υλικά και συνεργία να αποκαθιστούν τις βλάβες που προξένησαν τα νερά στους δρόμους. Παράλληλα συγκροτήθηκαν επιτροπές, οι οποίες διενεργούσαν αυτοψίες και κατέγραφαν τις ζημιές στα καταστήματα, τις επιχειρήσεις και τα σπίτια.

Χωρίς φαμφάρες, μεγαλοστομίες και πολιτικές σκοπιμότητες, οι τότε κυβερνώντες επιδόθηκαν σε ένα έργο πραγματικής αλληλεγγύης προς τους δεινοπαθούντες πολίτες της Κομοτηνής.

Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης δεν αποχώρησε παρά μόνον όταν η πόλης άρχισε να συνέρχεται από την καταστροφή που υπέστη. Ταυτόχρονα χωρίς χρονοτριβή και σε χρόνο ρεκόρ άρχισε η εκτροπή του ποταμού που περνούσε μέσα από την πόλη και κατασκευάσθηκε προστατευτικό ανάχωμα ανατολικά από αυτή, για να μη κινδυνεύσει από μελλοντικά ακραία καιρικά φαινόμενα, ενώ καθαρίστηκε και διευθετήθηκε, όπου ήταν ανάγκη, η κύτη του ποταμού Βοσβόζη.

Οι πληγέντες αποζημιώθηκαν, χωρίς χρονοτριβές και γραφειοκρατικές διατυπώσεις και γρήγορα η ζωή στην πόλη βρήκε τον παλιό της ρυθμό.
Σήμερα ύστερα από μισό αιώνα και πλέον μένουν μόνο οι αναμνήσεις, που ξυπνούν όταν παρόμοιες καταστροφές γίνονται στη χώρα μας και όχι μόνο, με την ευχή να μη υπάρξουν άλλα τέτοια δυσάρεστα γεγονότα και κυρίως να μη χαθούν άλλες ανθρώπινες ζωές.

Αυτή όμως η ευχή για γίνει πραγματικότητα πρέπει το κράτος και οι ταγή του να κατανοήσουν την σημασία της προληπτικής και όχι της κατασταλτικής εκτέλεσης των αναγκαίων έργων που θα θωρακίζουν τις πόλεις, τους οικισμούς και τους κατοίκους των.

Εν προκειμένω οι κοίτες της εκτροπής όπως και αυτή του ποταμού Βοσβόζη έχουν μπαζωθεί από φερτά υλικά, έχουν φυτρώσει θάμνοι και πολλοί ασυνείδητοι ρίχνουν μπάζα και σκουπίδια με αποτέλεσμα να εγκυμονούν κίνδυνοι υπερχείλισης και πρόκλησης πλημμυρών.