xρονοτοπία

ΧΡΟΝΟΣΚΟΠΙΟ:

Το γράμμα τοΥ μελλοθάνατοΥ ΚΥΠΡΙΟΥ Ελληνα Ανδρέα Παναγίδη

Εκτελέσθηκε στην αγχόνη από τους Άγγλους, σαν αύριο… 21 Σεπτεμβρίου 1956

Τα χαράματα της Παρασκευής, 21 Σεπτεμβρίου 1956, οδηγήθηκε στην αγχόνη από το βρετανικό αποικιακό καθεστώς ο 22χρονος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Ανδρέας Παναγίδης, από το Παλιομέτοχο (μαζί με τους Μιχαήλ Κουτσόφτα και Στέλιο Μαυρομμάτη). Ήταν ο μοναδικός από τους απαγχονισθέντες, ο οποίος ήταν νυμφευμένος. Άφηνε πίσω του τρία παιδιά και μία σύζυγο. Καταδικάσθηκε για την εκτέλεση του Βρετανού σμηναγού Πάτρικ Χέιλ. Λίγο πριν, ένας Βρετανός στρατιώτης σε έλεγχο στον χώρο όπου εργαζόταν ο Παναγίδης, στο αεροδρόμιο Λευκωσίας - ήταν λίγο μετά τον απαγχονισμό των Καραολή και Δημητρίου - ευρήκε στην τσάντα του την ελληνική σημαία. Ζήτησε τότε από τον Παναγίδη να του σκουπίσει τα παπούτσια με αυτήν! Η προσβολή τον έκανε να αντιδράσει και να κτυπήσει άγρια τον Βρετανό. 
Πρόλαβε και έστειλε ένα γράμμα. Το έγραψε αμέσως μετά την ειδοποίηση για την εκτέλεση της θανατικής ποινής. Είναι συγκλονιστικός ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε τον θάνατο:
«Aξιολάτρευτά μου παιδιά, πολυαγαπημένη μου γυναίκα, χαίρετε. Αυτήν την στιγμήν που σας γράφω είναι Τρίτη, 10 η ώρα βράδυ. Ακριβώς πριν τρία λεπτά μας ειδοποίησαν ότι χαράματα της Παρασκευής 21.9.1956, θα εκτελεσθούμε. Ίσως, όταν διαβάζετε αυτό το γράμμα, εγώ να μην υπάρχω αναμεταξύ στους ζωντανούς. Λατρευτά μου παιδιά, σας αφήνω για πάντα, στην τόσο νεαρή μου ηλικία. Στα 22 μου χρόνια πεθαίνω για χάρη μιας μεγάλης ιδέας. Σας εύχομαι, αγαπημένα μου παιδιά, να γινείτε καλοί χριστιανοί και καλοί Έλληνες Κύπριοι. Ακολουθήστε πάντα τον δρόμο της αρετής. Να είσθε πάντα βέβαιοι ότι σας αγάπησα τόσο θερμά και με μια απέραντη πατρική αγάπη. Αλλά δυστυχώς σας αφήνω, χωρίς να σας δω να μεγαλώνετε, όπως το ονειρευόμουν… 
…Κι εσύ, πολυαγαπημένη μου Γιαννούλα, σου ζητώ για τελευταία χάρη να περνάς καλά με τα παιδιά μας. Αγάπα τα θερμά, τόσο πολύ, και για μένα. Και εγώ από ψηλά θα σας στέλλω τις πιο θερμές μου ευχές. Και να σεβαστείς και το δικό μου όνομα. Βλέπεις ότι η μοίρα θέλησε να μας πικράνει στα πρώτα χρόνια του γάμου μας. Αυτή τη στιγμή που σου γράφω, ένα χαμόγελο γλυκύ στολίζει τα χείλη μου, γιατί είμαι ευτυχισμένος που αφήνω τα παιδιά μου σε μια καλή μητέρα. Η ψυχή μου είναι γεμάτη μια αληθινή χαρά, γιατί είμαι υπερήφανος για σένα. Μη δώσεις καμμιά ματιά στο παρελθόν, αλλά κοίταζε το παρόν. Σου ζητώ συγγνώμη και συγχώρεση για ό,τι σου έφταιξα Γιαννούλα.
…’Έχετε γεια, μια και για πάντα, αγαπημένες μου υπάρξεις. Με φιλιά και αγάπη, ο σύζυγος σου και ο αγαπητός σας πατέρα Ανδρέας Παναγίδης».
Αυτό το γράμμα είναι μέρος της εθνικής κληρονομιάς της ΕΟΚΑ προς στις μεταγενέστερες γενεές, του αγώνα για την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα…
Αλαφρύ να είναι το χώμα που σας σκεπάζει όλους σας, και άλλη προδοσία να μη βιώσετε, να μη βιώσουμε…

Εργαστήριο βαφής 8.000 χρόνων ανακαλύφθηκε κοντά στο αρχαίο Δορύλαιον των Μακεδονο-Θρακών Φρυγών

Ένα από τα αρχαιότερα εργαστήρια βαφής του κόσμου έχει βρεθεί σε αρχαίο οικισμό του Kanlitas, ο οποίος ευρίσκεται κοντά στο αρχαίο ελληνικό Δορύλαιον, που ίδρυσαν οι Μακεδονο-Θράκες Φρύγες, στην σημερινή βορειοδυτική επαρχία Eskisehir, της Τουρκίας. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ίχνη χρώματος 8.000 χρόνων σε χώρο αρχαίου εργαστηρίου!

Ο αρχαίος οικισμός ευρίσκεται στην βόρεια πλαγιά ενός λόφου στην μέση μιας κοιλάδος. Θεωρείται ως ο αρχαιότερος οικισμός της Κεντροδυτικής Ανατολικής περιοχής. Ήταν ένας μόνιμος οικισμός, περιβαλλόμενος από μεγάλους τοίχους αντιστήριξης, ανατολικά και δυτικά. Ο καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Anadolu, Ali Umut Turkcan, εδήλωσε ότι τα μεγάλα τείχη παρείχαν προστασία στους αρχαίους. Σημείωσε ότι η έρευνά τους κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο λόφος χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο παραγωγής και εργαστήριο.

«Από την αρχή των ανασκαφών αναρωτηθήκαμε εάν υπήρχε ένα εργαστήριο βαφής. Ανακαλύψαμε δείγματα χρώματος σε κονιάματα, πέτρες και δοχεία», εδήλωσε ο κ.Turkcan. Σημείωσε επίσης ότι πιστεύει πως το χρώμα θα μπορούσε να είναι κόκκινη ώχρα, ένα χρώμα το οποίο παράγεται από ορυκτά υλικά.

Η έρευνα στο «Kanlitas Mound Settlement» εξεκίνησε το 1989 μετά την ανακάλυψη του Μουσείου Αρχαιολογίας του Eskisehir. Ο κ.Turkcan και η ομάδα του εργάζονται στην περιοχή από το 2008. Έχουν ανακαλύψει ακόμη, δύο τύμβους, παλαιολιθικά εργαστήρια και τρεις τοποθεσίες νεκροπόλεων.

ΠΗΓΕΣ: ΑΑ, Daily Sabah, 31.8.2017.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τους Φρύγες, μπορείτε να διαβάσετε εδώ:

«Οι Θρακο-μακεδόνες Φρύγες έπαιζαν και λύρες και ίσως και με δοξάρι!», στην εφημ. «Χρόνος», 28.9.2016.
«Δεν σταματούν οι ανασκαφικές εκπλήξεις στην Διόσπολι/Λαοδικεία Φρυγίας, όπου τιμούσαν την θεά υφάντρα Αθηνά! Δυο κεφάλια αγαλμάτων, βάρη αργαλειών, μάλλινα ρούχα, κίονες και η Ιερά Αγορά…»,  στην εφημ. «Χρόνος», 2.2.2017.
«ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΦΡΥΓΙΑ: Επ’ ευκαιρία της εκθέσεως «Η Χρυσή Εποχή του βασιλιά Μίδα» και της Φρυγίας στο Μουσείο Penn της Φιλαδέλφειας, σε συνεργασία με την Τουρκία! Έως τις 27 Νοεμβρίου: Ο Γόρδιος, το Γόρδιον και ο γόρδιος δεσμός: Απ’ τις Αιγαίς (Έδεσσα) στην Φρυγία. Ο Μίδας των μύθων και της ιστορίας: Ο μίδας των μύθων είχε χρυσή αφή! Ο μίδας των μύθων είχε μεγάλα αυτιά! Ο μίδας των μύθων και το σεισμικό ρήγμα της Ανατολίας! Και ο Μίδας της Ιστορίας! Το αρχαιότερο έγχρωμο βοτσαλωτό δάπεδο! Ο τάφος-τύμβος του πατέρα του Μίδα, με το παλαιότερο ξύλινο κτήριο που στέκεται όρθιο στον κόσμο! Υπάρχουν 120 τύμβοι στην περιοχή! Ο κρεατοφάγος Μίδας. Ο «ειδικός» Γερμανός αρχαιολόγος Καίρτε, και πόσο έξω έπεσε… Το Γόρδιον σήμερα. Η έκθεσις», στην εφημ. «Χρόνος», 17, 24.2 και 2.3.2016.

«Ο χρυσός μύθος του Μίδα, οι Μακεδονο-Θράκες Φρύγες, ο Γόρδιος, το Γόρδιον και ο γόρδιος δεσμός». Ομιλία του Γ. Λεκάκη στην Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας (ΕΜΑΕΜ), στο  Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, στις 2.2.2017. ΔΕΙΤΕ την στο ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ: http://www.arxeion-politismou.gr/