Τι θα δούμε το αθλητικό Σαββατοκύριακο στη Ροδόπη
Ο Κωνσταντίνος Προσαλέντης μας λέει ότι προπονείται κάθε μέρα τουλάχιστον δύο ώρες ώστε "να χτυπήσω ένα μεγάλο μετάλλιο"
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ζίου-Ζίτσου στο Άμπου Ντάμπι συμμετείχε κι ένας Κομοτηναίος αθλητής, ο Κωνσταντίνος Προσαλέντης, ο οποίος και κατάφερε μία πολύ σημαντική νίκη στο πιο υψηλό επίπεδο.
Για την συμμετοχή του στους κορυφαίους αυτούς αγώνες, μας ενημερώνει αρχικά ο προπονητής του "Α.Σ. Πανθρακικός Ζίου-Ζίτσου" Ακαδημία Fighters Πάρης Μαρινέλης. "Μετά την δεύτερη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Ζίου-Ζίτσου, ο Κωνσταντίνος πήρε το εισιτήριο για το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Αμπού Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής παγκοσμίως στον χώρο του Ζίου-Ζίτσου. Η δεύτερη θέση του Κωνσταντίνου στο πανελλήνιο, του έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχει στην αποστολή της Εθνικής Ομάδας στο Αμπού Ντάμπι. Από την Θράκη δεν υπήρχε άλλο παιδί στο παγκόσμιο", μας είπε, και συνέχισε: "Έδωσε τρεις μονομαχίες, και κατάφερε να κερδίσει την πρώτη από αυτές. Μία νίκη σε αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα, δεν είναι κάτι απλό, γιατί το επίπεδο ήταν πολύ ανεβασμένο. Δέχθηκε και τα συγχαρητήρια των ξένων εκπαιδευτικών των αθλητών που αντιμετώπισε, γιατί οι ήττες του ήταν με έναν ή δύο πόντους".
ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΖΙΟΥ-ΖΙΤΣΟΥ
Στα 17 του δηλώνει ότι ασχολείται με το άθλημα 11 χρόνια και αυτή τη φορά συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που είναι "ότι πιο μεγάλο έχω συμμετάσχει, γιατί είναι πολύ όμορφο να συμμετέχεις σε μία μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική Ελλάδος, γιατί νιώθεις ότι προσφέρεις στον τόπο σου". Είναι ο Κομοτηναίος Κωνσταντίνος Προσαλέντης που μας λέει ότι για πρώτη φορά συμμετείχε σε τόσο μεγάλο επίπεδο και η εμπειρία να αγωνιστεί κόντρα σε βαλκανικούς, ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους πρωταθλητές "ήταν τεράστια, γι' αυτό θεωρώ ότι ήταν η μεγαλύτερη εμπειρία που είχα ποτέ μου".
Δηλώνει μάλιστα ότι φυσικά θα συνεχίσει το άθλημα με το οποίο έχει μεγαλώσει και μας μιλάει για το μεγάλο του όνειρο: "Είναι να χτυπήσω ένα μεγάλο μετάλλιο, για να μπορέσω να κάνω χαρούμενο και εμένα - γιατί έχω παιδευτεί πάρα πολύ - αλλά και τους γονείς μου και τον δάσκαλό μου και την πόλη μου".
Παρόλα αυτά, καλείται να συνδυάσει και το σχολείο, μιας που είναι μαθητής Δευτέρας Λυκείου. "Είναι αρκετά δύσκολο", θα μας πει για τον συνδυασμό σχολείου και Ζίου-Ζίτσου, και θα συνεχίσει: "Έχω κάνει κάποιες θυσίες, για παράδειγμα έχω κόψει τις εξόδους μου τα Σαββατοκύριακα κι έχω αφιερωθεί στις προπονήσεις γι' αυτό τον σκοπό. Προπονούμαι επτά φορές την εβδομάδα, από δύο μέχρι τρεις ώρες. Κανείς δεν γεννιέται (σ.σ. πρωταθλητής) όλοι γίνονται ...με πολύ τρέξιμο".
Όπως μας δηλώνει σε άλλο σημείο για το Ζίου-Ζίτσου καθαυτό "το άθλημα σιγά-σιγά αναπτύσσεται και είμαι πολύ χαρούμενος που βοηθάω κι εγώ να αναπτυχθεί και στην πόλη μας. Θέλω να δώσω ένα καλό παράδειγμα και στα πιο μικρά παιδιά, ώστε να συνεχίσουν κι αυτά το άθλημα".
Καταληκτικά, μας μιλάει και για τις οικονομικές δυσκολίες, τις οποίες καλούνται να ξεπεράσουν όλοι οι αθλητές, ειδικά όταν καλούνται να συμμετάσχουν σε μεγάλες - συνάμα δε ακριβές στην συμμετοχή - διοργανώσεις. "Καταφέραμε μαζί με τους γονείς μου να βρούμε έναν χορηγό, τον Αθανάσιο Παρμάκη. Είναι πολύ ευχάριστο να βρίσκεις έναν άνθρωπο να σε στηρίξει οικονομικά, γιατί τα έξοδα γι' αυτή τη διοργάνωση ξεπερνούσαν ένα μηνιάτικο, και η Ομοσπονδία δεν μας έδωσε κάποιο χρηματικό ποσό ώστε να μας βοηθήσει", καταλήγει.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News