Το Άγιο Μανδήλιον, η ιστορία της αχειροποίητης εικόνας

Το απόγευμα της Τρίτης 10 Δεκεμβρίου, ο εκδοτικός οίκος University Studio Press διοργάνωσε στην αίθουσα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ροδόπης εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του Γεωργίου Τσιγάρα, αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, με τίτλο «Το Άγιο Μανδήλιον, η ιστορία μιας αχειροποίητης εικόνος».

Πρώτος ομιλητής ήταν ο μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κος Παντελεήμων, ο οποίος αναφέρθηκε στην ιστορία, τη θεολογία και την εικονογραφία της τέχνης γενικώς, αλλά και στην εικονολογική ανάλυση του παρουσιαζόμενου πονήματος περί του Αγίου Μανδηλίου ως ορατού σημείου της ενσαρκώσεως του Θεού - Λόγου και τον τρόπο καθιερώσεώς του στην συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας.

Δεύτερος κατά σειρά ομιλητής ήταν ο Άλκης Χαραλαμπίδης, ομότιμος καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος εξήρε την προσπάθεια του κου Τσιγάρα, καθώς, όπως είπε, διαπραγματεύεται ένα ακανθώδες, αινιγματικό και μυστηριώδες θέμα, που είναι καρπός επίπονου, εργώδους και πολυετούς προσπάθειας, ενώ κατάφερε με μεθοδικότητα, επαγρύπνηση και εκτεταμένη αναζήτηση εικονογραφικού υλικού να αντιμετωπίσει με νηφαλιότητα και στέρεο λόγο το ιδιάζον αυτό ζήτημα.

Τρίτος και τελευταίος ομιλητής ήταν ο Δημοσθένης Στρατηγόπουλος, επίκουρος καθηγητής Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Γραμματείας - Ελληνικής Παλαιογραφίας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, ο οποίος αναφέρθηκε στην αναζήτηση χειρογράφων περί του θέματος, όπως του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας (κώδιξ 35) και των μονών του Αγίου Όρους Ξενοφώντος και Φιλοθέου, αλλά και στην προσπάθεια του πονήσαντος, ο οποίος ανέτρεψε την άποψη του Steven Runciamn, ο οποίος είχε καταγράφει ότι η αναζήτηση του Αγίου Μανδηλίου είναι δύσκολη και άπελπις, διότι πράγματι είναι δύσκολη αλλά όχι άπελπις. 

Ο κος Τσιγάρας αναφέρθηκε στην πολυετή έρευνα, που ξεκίνησε από τα τέλη του 1980 στη Βιέννη και ολοκληρώθηκε με μεθοδικότητα κατά την τρίμηνη εκπαιδευτική άδεια που έλαβε το έτος 2015.