κ.κ.Παντελεήμων: «Ἦλθε μία ἐπιδημία νά μᾶς κάνει νά καταλάβουμε τή φθορά καὶ τή θνητότητα»

Θυμᾶμαι τίς πολλὲς καὶ ὄμορφες εὐχές, γιά ὑγεία, πρόοδο, εὐημερία καὶ κάθε καλό, ποὺ ἀνταλλάσσαμε τὴν Πρωτοχρονιὰ τοῦ 2020.

Εὐχὲς συνήθεις καὶ πολλὲς φορὲς τυπικές. Ὅμως: «Ματαιότης ματαιοτήτων τὰ πάντα ματαιότης… μιὰ ῥοπὴ καὶ ταῦτα πάντα ἐξηφάνισται…».

Πῶς ἄλλαξε ἄρδην τὸ τοπίο τοῦ ἐφησυχασμοῦ;

Ἦλθε μία ἐπιδημία γιά νά μᾶς προσγειώσει, νά μᾶς κάνει νά καταλάβουμε τή φθορά καὶ τή θνητότητα. Στό διάστημα αὐτό, ἀπὸ τότε μέχρι καὶ σήμερα, εἴδαμε τὸν κόσμο νά ἀλλάζει, νά ἀσθενοῦν, νά ἀποθνήσκουν συνάνθρωποί μας, νά καταστρέφονται μόχθοι ἀνθρώπων καὶ ἀπὸ ἄλλα καιρικὰ φαινόμενα.

Ζήσαμε καὶ ζοῦμε πρωτόγνωρες καταστάσεις στή λατρευτικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, στήν Ὀρθόδοξη παράδοση, στά ἤθη καὶ στά ἔθιμά μας καὶ κυρίως τὴν ἀποχὴ ἀπὸ τὴν Θεία Εὐχαριστία ποὺ χαρακτηρίστηκε ὡς  ἀβαρία, ἀπὸ ἀνθρώπους ἂγευστους τῆς ἐμπειρίας τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ φυσικὰ δέν μποροῦμε νά πείσουμε κάποιους νά κατανοήσουν αὐτό ποὺ λέγεται βίωμα καὶ μετοχὴ στό Μυστήριο τῶν Μυστηρίων˙ «οὐ φέρει τό μυστήριον ἔρευναν», ἀλλὰ γίνεται ἀποδεκτὸ μὲ τὴν πίστη, διότι ὁ Χριστὸς δέν ἀνακαλύπτεται, ἀλλὰ ἀποκαλύπτεται. Ὅμως, δέν ἀπελπιζόμαστε, διότι ὁ Κύριος εἶναι παρών. Στίς δύσκολες στιγμὲς, στίς ὧρες τοῦ πειρασμοῦ, εἶναι συνοδοιπόρος. Εὐλογεῖ, ἁγιάζει, θεραπεύει καὶ ἐνδυναμώνει.   

Κανένας καὶ τίποτα δέν μπορεῖ νά ὀρθώσει τεῖχος ἀνάμεσα στόν Χριστό καί στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ τὸν δέχεται ὡς Θεό, Λυτρωτή, Σωτῆρα, καὶ Νικητή τοῦ Θανάτου.

Ἡ προσδοκία μου γιά τὸ νέο ἔτος  2021, εἶναι νά ἀκολουθήσουμε τὸν δρόμο τῆς μετανοίας. Νά εὐλογήσει ὁ Θεὸς ὅλο τὸν κόσμο, νά συγχωρέσει τίς ἀδυναμίες μας καὶ νά δώσει φωτισμὸ στούς ὑπευθύνους γιά τὴν διαχείριση τῶν δυσκόλων αὐτῶν περιστάσεων, οἱ ὁποῖοι πρέπει νά συναισθανθοῦν πὼς ὁ ἄνθρωπος εἶναι σῶμα καὶ ψυχή˙ θεραπεία χρειάζεται ὅλος ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ μὲ σεβασμὸ στή δωρεὰ τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο ποὺ εἶναι ἡ ἐλευθερία˙ καὶ ἀφοῦ ὁμιλῶ περὶ ἐλευθερίας, νά τονίσω πως τὸ 2021 θὰ ἑορτάσουμε τὴν ἐπέτειο τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Ἐθνεγερσία τοῦ 1821. Νὰ ἐπιτρέψουμε στό παρελθὸν νά μᾶς διδάξει ὥστε νά μὴν ἐπαλαμβάνουμε τὰ λάθη του. Νά μιμηθοῦμε τήν ὑπομονή, τὴν γενναιότητα καὶ τὴν ἀκράδαντη πίστη τῶν προγόνων μας καὶ τονίζω ἰδιαιτέρως τὴν πίστη, διότι ἀγωνίσθηκαν μὲ αὐτοθυσία «γιά τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ τὴν ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τὴν ἐλευθερία.»

Χάρη στίς δικὲς τους θυσίες, ἐμεῖς σήμερα ἀπολαμβάνουμε τὸ μέγιστο ἀγαθό τῆς ἐλευθερίας μας,  ἡ ὁποία ὑπογράφηκε μὲ αἶμα! Δὲ μᾶς χαρίστηκε!

Νά μελετοῦμε τὴν Ἱστορία μας, νά εἴμαστε εὐγνώμονες στούς πεσόντες «ὑπὲρ ἡμῶν» καὶ νά προσευχόμαστε γιά τὴν ἀνάπαυσή τους. Καὶ ἀναπαύονται καὶ ἀγάλλονται ὅταν «βλέπουν» πὼς οἱ ἀπόγονοί τους, κατενόησαν τὸ μήνυμα τῆς θυσίας τους, καὶ παραμένουν πιστοὶ καὶ ἀμετακίνητοι στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν διατήρηση τῆς ἐλευθερίας καὶ τοῦ σεβασμοῦ.

Ἀδελφοί μου

«Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία, πιστεύετε εἰς τόν Θεὸν …»  μᾶς λέγει ὁ Κύριός μας. ( Ἰωάν. 14,1)

Ἔτη πολλὰ καὶ καρποφόρα

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ