Τι ισχύει με τα οικόπεδα σε 10.000 μικρούς οικισμούς

Διευκρινίσεις έδωσε με ανακοίνωσή του το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για το Προεδρικό Διάταγμα που δύο φορές το Ανώτατο Δικαστήριο επεξεργάστηκε και έκρινε νόμιμο με παρατηρήσεις. Οι διευκρινίσεις αφορούν τους όρους δόμησης σε οικισμούς με πληθυσμό μικρότερο των 2.000 κατοίκων, με το ΣτΕ να κρίνει μη νόμιμες ρυθμίσεις του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας (ΥΠΕΝ) για τη Ζώνη Γ’, καθώς κατά τους ανώτατους δικαστές θα περιλαμβάνονταν σε αυτή εκτάσεις οι οποίες δεν είχαν τις προϋποθέσεις να ενταχθούν εντός του ορίου οικισμού. Σε ανακοίνωση του το Ανώτατο Δικαστήριο εξηγεί λεπτομερώς τι κρίθηκε νόμιμο και τι όχι.

Αναλυτικά: «Με τα Πρακτικά Επεξεργασίας 74/2024 και 17/2025 του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (Πρόεδρος Μ. Γκορτζολίδου, Εισηγήτρια η Πάρεδρος Ζ. Θεοδωρικάκου) κρίθηκε νόμιμο με παρατηρήσεις σχέδιο διατάγματος με αντικείμενο τον καθορισμό κριτηρίων, τρόπου και διαδικασιών οριοθέτησης των οικισμών της Χώρας με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων καθώς και τον καθορισμό χρήσεων γης και γενικών όρων και περιορισμών δόμησης. Εν συνεχεία, δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ το Π.Δ. 194/2025. Ειδικότερα, με το Π.Δ. ενοποιήθηκαν δύο διαφορετικές νομοθεσίες που ισχύουν σήμερα, από τις οποίες η μία, του έτους 1981, ρυθμίζει τους οικισμούς πριν το 1923 (διότι τότε εισήχθη η νομοθεσία περί σχεδίων πόλεων) και η άλλη, του 1985, ρυθμίζει τους οικισμούς που είναι μεταγενέστεροι του 1923».