Ας διαμαρτυρηθούμε για όλα τα παιδιά που χρήζουν ειδικής αγωγής

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής οργανώνουν το Σάββατο 4 Μαρτίου οι γονείς παιδιών που χρήζουν ειδικής αγωγής, προκειμένου να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες για τα παιδιά τους μετά και τις αλλαγές που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση στον συγκεκριμένο τομέα. Η διαμαρτυρία οργανώνεται από την «Παρέμβαση για την Ειδική Αγωγή» και τα μέλη της ζητούν τη συμπαράσταση όλων, ώστε τα αιτήματά τους να αποκτήσουν τη μεγαλύτερη δυνατή υπόσταση. 

Εν τω μεταξύ, στο ράδιο Χρόνος 87.5 fm φιλοξενήθηκε και ο κος Νίκος Αρβανίτης που είναι μέλος του νεοσύστατου συλλόγου ΔΑΔΑΑ και γονέας παιδιού που χρίζει ειδικής αγωγής, ο οποίος μεταξύ άλλων παρατήρησε τα εξής: «Ο δήμος Κομοτηνής, ο κάθε δήμος δηλαδή, θα έπρεπε να θέτει κάποιες προτεραιότητες, καλά τα καρναβάλια και όλα αυτά, καλύτερα όμως είναι να διοχετεύεται  η ενεργητικότητα, πόροι και δυναμική σε αυτό που είναι η μαγιά του τόπου και είναι τα παιδιά. Και πρέπει να σας πω ότι στην Ροδόπη έχουμε πολλά παιδιά που χρίζουν ειδικής αγωγής και ειδικής εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως εάν το ξέρουν οι γονείς ή όχι, αν οι γιατροί το προωθούν ή όχι κτλ. Είναι πολλές οι οικογένειες είναι πολλά τα περιστατικά, η ειδική αγωγή δεν είναι μόνο η λογοθεραπεία, η ειδική αγωγή περιλαμβάνει πάρα πολλές επί μέρους εκφάνσεις και διαδικασίες και έχει να κάνει με το πόσο πολύ είναι ευαισθητοποιημένος ο γονιός να βοηθήσει το παιδί του και δεν μιλάω για την οικονομική πλευρά, μιλάω για τη συναισθηματική και την ψυχική και αυτή την εσωτερικότητα που χρειάζεται ένας γονιός για να προσεγγίσει ένα παιδί το οποίο σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να απεμπλακεί από τους σκοτεινούς κύκλους στους οποίους βρίσκεται και αυτό τον εμποδίζει να κάνει άλλα πράγματα.

Εγώ μιλάω και από προσωπική μου πείρα και όλη αυτή την διαδικασία στην οποία έχω εμπλακεί οικογενειακώς τα τελευταία δυόμιση χρόνια, αλλά βλέπω ταυτόχρονα και το πόσο οι γονείς καταρχάς αρνούνται να αποδεχτούν την πραγματικότητα στην αρχή, και έτσι αφήνουν τα παιδιά να πάνε 3, 4 και 5 ετών ή τα αφήνουν να πάνε στο δημοτικό ή στο νηπιαγωγείο χωρίς να έχουν κάνει τα ενδιάμεσα βήματα που θα βοηθήσουν τα παιδιά μας να ξεπεράσουν τις μαθησιακές δυσκολίες. Και βεβαίως εδώ είναι η ευθύνη και των γιατρών και των δομών και το ότι δεν έχουμε στην Κομοτηνή Ινστιτούτο Ψυχοπαιδαγωγικών και δεν βλέπω η κοινωνία να κινητοποιείται. Είμαι πολύ χαρούμενος που η Κομοτηνή προσπάθησε να κάνει καρναβάλι και να κινητοποιήσει κόσμο, όμως βλέπεις ότι με την ιστορία με την ειδική αγωγή όλοι σιωπούν».

Στόχος του ΔΑΔΔΑ είναι «να ευαισθητοποιήσουμε τους γονείς για να δούνε το πρόβλημα ή εκείνοι που έχουν το πρόβλημα και το αντιμετωπίζουν μαζί με εμάς να διαμαρτυρηθούνε και μαζί με αυτούς να έρθουν και οι θεραπευτές που δεν είναι μόνο λογοθεραπευτές, είναι και ψυχολόγοι, ψυχίατροι, παιδοψυχίατροι, παιδαγωγοί, νηπιαγωγοί και όλοι όσοι εμπλέκονται στην διαδικασία αυτή, τους οποίους εδώ στην Κομοτηνή δεν τους είδα να φωνάζουν, να διαμαρτύρονται» εξηγεί ο κος Αρβανίτης και συμπληρώνει: «Η Κομοτηνή είναι η μοναδική πόλη στην οποία οι επαγγελματίες της ειδικής αγωγής δεν έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας στον ΕΟΠΠΥ και δεν μπορεί μια Κομοτηνή με 16 ενεργές λογοθεραπεύτριες, οι οποίες είναι πολύ καλές στο αντικείμενό τους, να μην μπορούμε να συσπειρωθούμε και να πούμε αυτό το κάτι».

Όσο για τη διαμαρτυρία του Σαββάτου, ο κος Αρβανίτης καλεί όλους να τη στηρίξουν: «Να έρθουν όσοι έχουν ή δεν έχουν πρόβλημα γιατί το θέμα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης είναι κάτι που θα μας αγγίξει όλους αργά ή γρήγορα με διάφορους τρόπους. Να έρθουν και να μιλήσουν με εμάς που έχουμε το πρόβλημα ή να έρθουν και να ενημερωθούν για τις δραστηριότητες της ΔΑΔΔΑ, να δουν ότι οι γονείς στην Κομοτηνή δεν είναι μόνοι και δεν υπάρχει λόγος να κρύβουμε κανένα πρόβλημα, όλα τα προβλήματα μικρά ή μεγάλα έχουν λύσεις αρκεί να θέλουμε να τις βρούμε. Πρέπει να διαχειριστούμε την καθημερινότητα και την πραγματικότητα. Δεν πρέπει να κρύβουμε τα προβλήματα πρέπει να βγαίνουμε έξω στον κόσμο και να τα λέμε».

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
Καλούνται οι γονείς που τα παιδιά τους χρήζουν ειδικής αγωγής, τους ειδικούς θεραπευτές καθώς και όσους συντάσσονται στο πλευρό των διοργανωτών το Σάββατο 4/3/2017 στην πλατεία Ειρήνης στις 11 το πρωί να παραβρεθούν στην διαμαρτυρία που οργανώνεται, για να γίνει η φωνή των παιδιών πιο δυνατή και ηχηρή στηρίζοντας παράλληλα την ομάδα γονέων «Παρέμβαση για την Ειδική Αγωγή», παιδιά του φάσματος, παιδιά με οποιοδήποτε σύνδρομο, παιδιά με νοητική καθυστέρηση, με εγκεφαλική παράλυση, κινητικά ελλείμματα, αλλά και παιδιά με πλήθος διαταραχές, όπως: ΔΕΠΥ, βαρηκοΐα, αρθρωτικές / φωνολογικές διαταραχές, τραυλισμό, γλωσσική καθυστέρηση, δυσλεξία / δυσορθογραφία / Δυσαριθμησία / δυσαναγνωσία κ.ο.κ. 

Ο νέος νόμος της ειδικής αγωγής είναι ένας κόφτης στις ζωές τους και στην πρόοδο τους. Απαιτούμε από την Πολιτεία να τους εξασφαλίζει το Δικαίωμά τους στη θεραπεία. 

Και να διασφαλίσει τα παρακάτω:
- Τη διατήρηση της δαπάνης του ΕΟΠΥΥ στα ενδεικτικά μεσοσταθμικά μεγέθη της πραγματοποιημένης δαπάνης της τελευταίας τριετίας. Το κονδύλι για την ειδική αγωγή θα πρέπει να διαμορφώνεται με βάση τις θεραπευτικές ανάγκες των παιδιών και όχι από τυχόν δημοσιονομικούς στόχους της Κυβέρνησης

- Την μη υπαγωγή της Ειδικής Αγωγής στο άρθρο 100 του Ν.4172/2013 (μηχανισμό claw back και rebate) με αναστολή εφρμογής του Νόμου, γιατί καθιστά τη σύμβαση απαγορευτική για τους παρόχους. 

- Διόρθωση του προτεινόμενου χρόνου λογοθεραπείας, από ελάχιστο χρόνο 30 λεπτών στα 45 λεπτά, αλλιώς θα μιλάμε για περικοπή της θεραπευτικής δυναμικής ανά συνταγογράφηση.

- Διατήρηση του βασικού όρου της Σύμβασης περί απαγόρευσης ζήτησης ή είσπραξης οποιασδήποτε επιπλέον αμοιβής από τον ασφαλισμένο πλην της νόμιμης αμοιβής της συνεδρίας. Μπορεί η νόμιμη αμοιβή να διαμορφωθεί με νέα κοστολόγηση και πιθανή συμμετοχή του Ασφαλισμένου σε ποσοστό όμως που δεν θα υπερβαίνει σε καμία περίπτωση το 25% της συνολικής αμοιβής.

- Το δικαίωμα στην ελεύθερη επιλογή θεραπευτή των παιδιών μας
- Την εξεύρεση βιώσιμης λύσης για τη σύμβαση Θεραπευτών / ΕΟΠΥΥ, ώστε να μην βρεθούν τα παιδιά μας χωρίς στήριξη.