Γ. Εσαγιάν: Η παιδική κακοποίηση έχει πάρει ανεξέλεγκτες προεκτάσεις μέσω του διαδικτύου

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Μοιραστείτε το

Κρούει τον κώδωνα και για μικρές τοπικές κοινωνίες όπως της Ροδόπης

Χθες 04/06 ήταν η διεθνής ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών που καθιερώθηκε το 1983, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Αφορμή υπήρξε η επιθετικότητα του ισραηλινού κράτους κατά μεγάλου αριθμού παιδιών παλαιστινιακής καταγωγής.

Η ημέρα αυτή θα πρέπει να μας θυμίζει ότι σε όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά, που υποφέρουν από διαφορετικών ειδών κακομεταχείριση -φυσική, ψυχική και συναισθηματική. Οι στατιστικές τρομάζουν: 2 εκατομμύρια παιδιά σκοτώθηκαν σε πολεμικές αναμετρήσεις κατά την τελευταία εικοσαετία, ενώ 20 εκατομμύρια έζησαν σε στρατόπεδα περίθαλψης προσφύγων. 80 χιλιάδες παιδιά πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας κάθε χρόνο στη Νότιο Αμερική και την Καραϊβική.

Παιδική κακοποίηση και διαδίκτυο
Ο ψυχίατρος Γκαρό Εσαγιάν μιλώντας στο ράδιο Χρόνος 87.5fm για την παιδική κακοποίηση έκανε λόγο για «ένα μείζον κοινωνικό ζήτημα».

Η ανάδειξη γεγονότων παιδικής κακοποίησης «λειτουργεί υπέρ της καταγγελίας αυτών των γεγονότων που έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις, κυρίως μέσω της διαστολής του φαινομένου μέσω της διαδικτυακής επικοινωνίας η οποία έχει αυξήσει τα φαινόμενα της επιθετικότητας και της κακοποίησης των παιδιών». Ο κος Εσαγιάν παρατήρησε ότι λόγω της μεγάλης απήχησης που έχει το διαδίκτυο στην σημερινή εποχή -ειδικά στις μικρές ηλικίες-, υπάρχει και μια έξαρση φαινομένων που σχετίζονται με την παιδική κακοποίηση. «Παλιότερα τα παιδιά ήταν αποδέχτες μιας κακοποίησης που συνέβαινε στο στενό οικογενειακό περιβάλλον, τώρα το φαινόμενο έχει διασταλεί μέσα από την διαδικτυακή επικοινωνία και έχει πάρει ανεξέλεγκτες προεκτάσεις με αποτέλεσμα τα παιδιά να είναι αποδέχτες τέτοιων φαινομένων από ανθρώπους που βρίσκονται πολύ μακριά τους» υπογράμμισε

Επιπροσθέτως έκρουσε των κώδωνα του κινδύνου και για μικρές τοπικές κοινωνίες, όπως είναι και της Ροδόπης, καθώς όπως είπε τα φαινόμενα κακοποίησης παιδιών δεν συναντιούνται μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά «συμβαίνουν και στους τόπους μας. Κατά συνέπεια πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, έτσι ώστε μόλις μας δοθεί η δυνατότητα να διαπιστώσουμε ένα τέτοιο φαινόμενο, ας μην διστάσουμε να το καταγγείλουμε», δήλωσε.

Τί μπορεί να γίνει για την πάταξη του φαινομένου;
Φέρνοντας ορισμένα παραδείγματα ο κος Εσαγιάν εξήγησε πως μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι ένα παιδί είναι θύμα κακοποίησης: «Τα μικρά παιδιά που πάνε στον οδοντίατρο μπορεί να φέρουν σημάδια που δείχνουν κακοποίηση. Επίσης στο σχολείο οι δάσκαλοι μπορούν να δουν εάν υπάρχει τέτοιο φαινόμενο. Αυτό μπορεί να αναδειχθεί και στο ευρύτερο περιβάλλον του παιδιού, για παράδειγμα από τους γονείς ενός παιδιού, που είναι φίλος του παιδιού που κακοποιείται. Εάν έχουμε το νου μας ότι αυτό το φαινόμενο είναι αρκετά συχνό, μπορεί όλοι μας όντας υποψιασμένοι να μπορέσουμε να το καταδείξουμε».

Η πάταξη αυτού του φαινομένου είναι απαραίτητη, καθώς γίνεται λόγος για αθώες παιδικές ψυχές.

Έτσι κατά τον ψυχίατρο προς αυτήν την κατεύθυνση «(η ευαισθητοποίηση) θα πρέπει να έχει συστηματικό χαρακτήρα και να γίνεται θεσμικά στα πλαίσια υποδοχής των παιδιών και ένα εξ αυτών είναι και η σχολική κοινότητα.

Είμαι ικανοποιημένος γιατί τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια από την σχολική κοινότητα για την διαχείριση του φαινομένου της σχολικής βίας και κατά συνέπεια και της ευρύτερης βίας που γίνεται αποδέκτης το παιδί».

Από την άλλη βέβαια, οι όποιες πρωτοβουλίες στην σχολική κοινότητα για την πάταξη της κακοποίησης παιδιών «είναι πως είναι αποσπασματικές και δεν έχουν συνέχεια. Αυτό το φαινόμενο πρέπει να έχει μια μόνιμη διάρκεια παρέμβασης και ευαισθητοποίησης έτσι ώστε και οι άνθρωποι που καλούνται να διαχειριστούν τέτοια ζητήματα να αποκτήσουν και την κατάλληλη εκπαίδευση», κατέληξε ο κος Εσαγιάν.