Παρέμβαση στο υπουργείο Παιδείας για όλα τα προβλήματα της μειονοτικής εκπαίδευσης

Παρέμβαση στο υπουργείο Παιδείας έκανε ο σύνδεσμος σχολικών εφορειών μειονοτικών σχολείων Θράκης, θέτοντας υπόψη του υπουργού τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η μειονοτική εκπαίδευση απ’ άκρου εις άκρον της Θράκης, δηλαδή από το Διδυμότειχο μέχρι και την Ξάνθη. Στόχος του συνδέσμου είναι να βελτιωθεί η κατάσταση, προκείμενου τα παιδιά της μειονότητας να έχουν ίσα δικαιώματα με τα υπόλοιπα και σύμφωνα με όσα περιέγραψε στον «Χ» ο πρόεδρος του συνδέσμου Ερτζάν Αμέτ «στα μειονοτικά σχολεία πρέπει να τα παιδιά να μαθαίνουν και ελληνικά, αλλιώς τα παρατάνε». 

Αιχμή του δόρατος στο σύνολο των προβλημάτων που χρήζουν επίλυσης και αφορούν τη μειονοτική εκπαιδευτική κοινότητα, είναι το κλείσιμο των σχολείων όπως επισημαίνει ο κος Ερτζάν Αμέτ. Σύμφωνα με όσα δηλώνει, όποιο μειονοτικό σχολείο κλείσει δεν ξανανοίγει και αυτό δημιουργεί σοβαρές δυσλειτουργίες. 

Με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο ένα σχολείο κλείνει όταν ο αριθμός των μαθητών του πέσει κάτω από τους εννιά. Όμως, λέει ο κος Αμέτ, «αυτό μπορεί να συμβεί μία χρονιά, αλλά την επόμενη τα παιδιά να αυξηθούν. Αλλά το σχολείο δεν ξανανοίγει!». Επίσης ο σύνδεσμος παρατηρεί ότι δεν λαμβάνεται υπόψη το νομικό καθεστώς που διέπει τη λειτουργία των μειονοτικών σχολείων και με βάση το οποίο για να κλείσει κάποιο θα πρέπει να υπογράψει και η Εφορευτική του Επιτροπή. «Σε όσα σχολεία έχουν κλείσει», λέει ο κος Αμέτ «σε κανένα δεν έχει υπογράψει η Εφορευτική Επιτροπή, αλλά αυτό δεν λαμβάνεται υπόψη από κανέναν», συνεχίζει και κλείνει λέγοντας «το υπουργείο λέει ότι εκδίδει ‘απόφαση προσωρινής διακοπής λειτουργίας σχολείου’, εγώ όμως λέω ότι πρόκειται για ‘κλείσιμο σχολείων’ αφού δεν ξανανοίγουν ποτέ». 

Επιπροσθέτως –και αναφορικά με το κλείσιμο των σχολείων ή έστω την προσωρινή διακοπή λειτουργίας- αυτό που ζητά ο σύνδεσμος είναι να γίνεται συντονισμένα έτσι ώστε να εξασφαλίζονται και οι τρόποι μεταφοράς των μαθητών σε άλλα σχολεία. «Όταν πρόκειται να κλείσει ένα σχολείο, το μαθαίνουμε μία εβδομάδα πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά» λέει ο πρόεδρος «όμως αυτό δημιουργεί προβλήματα, γιατί τα παιδιά που μένουν πίσω πρέπει κάπου να φοιτήσουν. Δηλαδή πρέπει να πάνε σε σχολείο κάποιου άλλου οικισμού, όμως η μεταφορά μαθητών είναι θέμα της Περιφέρειας, η οποία χρειάζεται κάποιο χρόνο για να οργανώσει τη διαδικασία. Έχουμε περιπτώσεις που παιδιά έχασαν μία ολόκληρη χρονιά επειδή δεν γινόταν μεταφορά τους σε άλλο σχολείο, έχουμε περιπτώσεις όπου τα παιδιά δεν χωρούν στα πούλμαν που τα μεταφέρουν, έχουμε περιπτώσεις που η μεταφορά τους ξεκίνησε δύο μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Αν υπήρχε έγκαιρη ενημέρωση για κλείσιμο σχολείου, αυτό δεν θα γινόταν. Θα είχε και η Περιφέρεια το χρόνο της να οργανώσει την κατάσταση και τα παιδιά να ξεκινούν τη χρονιά κανονικά σε όποιο σχολείο πρέπει να φοιτήσουν». 

Έτερο ζήτημα, εξίσου σοβαρό είναι για τον σύνδεσμο η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα μειονοτικά σχολεία, η οποία κρίνεται ανεπαρκής. «Τα παιδιά μας δεν μαθαίνουν ελληνικά» σχολιάζει ο κος Αμέτ «και γι’ αυτό φταίνε τα βιβλία». Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ο κος Αμέτ από τις επαφές του με τους εκπαιδευτικούς στους οποίους προσφεύγουν πολλοί γονείς και παραπονιούνται ότι τα παιδιά τους δεν μαθαίνουν επαρκώς την ελληνική γλώσσα. «Επειδή οι δάσκαλοι μας λένε ότι τα βιβλία δεν είναι σωστά, ζητάμε να αλλάξουν» λέει ο κος Αμέτ και συμπληρώνει: «ξέρετε, όσοι γονείς έχουν τη δυνατότητα στέλνουν τα παιδιά τους σε φροντιστήριο, αλλά όσοι δεν μπορούν… αφήνουν τα παιδιά στη μοίρα τους». 

Ο σύνδεσμος θα ζητήσει από το υπουργείο παιδείας και την έκδοση μίας υπουργικής απόφασης για την λήξη του μαθήματος νωρίτερα τις Παρασκευές. Ειδικά από πέρυσι που είχε εκδοθεί μία απόφαση από την Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ΑΜΘ και τον Παναγιώτη Κεραμάρη, η μειονοτική κοινότητα έχει θορυβηθεί πολύ: «Ο κος Κεραμάρης είχε βγάλει μια απόφαση που έλεγε ότι και τις Παρασκευές τα μειονοτικά σχολεία πρέπει να σχολάνε κανονικά. Μετά τις αντιδράσεις μας, η απόφαση αποσύρθηκε όμως θέλουμε μία υπουργική απόφαση που να μας κατοχυρώνει και θα εξασφαλίζει ότι κάτι τέτοιο δεν θα ξανασυμβεί». 

Πάντως σε πολλούς μειονοτικούς οικισμούς ανά τη Θράκη, είναι γνωστό ότι τα σχολεία βρίσκονται στην ίδια αυλή με το τζαμί. Αυτή η συνύπαρξη δημιουργεί το εξής πρόβλημα: αν τις Παρασκευές το σχολείο δεν σχολάσει νωρίτερα, οι πιστοί δεν μπορούν να προσέλθουν για προσευχή καθώς εδώ και μερικά χρόνια απαγορεύεται η είσοδος ‘εξωσχολικών’ στα σχολεία και τα προαύλια αυτών την ώρα που γίνεται μάθημα. Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο πρακτικό, αλλά είναι και ηθικό: «Μπορεί όντως το παιδί να μην πηγαίνει στο τζαμί την Παρασκευή, αλλά βρίσκεται στο σπίτι και παρακολουθεί τον πατέρα ή τον παππού του που ετοιμάζεται για την προσευχή. Αυτή η προετοιμασία είναι μέρος της κουλτούρας μας και θέλουμε να τη συνεχίσουμε και στα παιδιά μας», λέει ο πρόεδρος. 

Στα θετικά της κατάστασης στην μειονοτική εκπαίδευση προσμετράται το γεγονός ότι φέτος οι προσλήψεις εκπαιδευτικών έγιναν στην ώρα τους, ενώ και στο κτιριακό δεν υπάρχουν προβλήματα, καθώς οι Εφορείες των σχολείων έχουν φροντίσει για τη συντήρησή τους πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς. 

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΕ ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΑΜΑΖΑΝΙ
Το σχολείο της Βέννας μάλιστα φέτος συντηρήθηκε με «ευλογημένα» χρήματα, διότι προήλθαν από τους νέους του οικισμού που προσέφεραν τα «έσοδα» τους από την περίοδο του Ραμαζανιού. 

Σύμφωνα με την μουσουλμανική παράδοση καθόλη την περίοδο του Ραμαζανιού ομάδες νέων ανδρών περιδιαβαίνουν τους δρόμους των κοινοτήτων και χτυπώντας νταούλια ενημερώνουν τους πιστούς ότι έφτασε η ώρα του φαγητού. 

Γι’ αυτόν τους τον κόπο ανταμείβονται την πρώτη ημέρα του Μπαϊραμιού από τους πιστούς που τους δίνουν χρήματα. Αυτά τα χρήματα που μάζεψαν φέτος οι νέοι της Βέννας, τα προσέφεραν στην Εφορεία του σχολείου για να καλύψει της ανάγκες του.