Μικροκομοτηναίικα 04-12-2024

Ανάπλαση ενός δρόμου δεν είναι να ξηλώνουμε και να ξαναβάζουμε τους ίδιους κυβόλιθους, ήταν η κριτική που άσκησε η αντιπολίτευση στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο. Προτείνοντας τα έργα αυτά να διακατέχονται από μία καλύτερη αισθητική να συνδυάζονται και με το πράσινο που πρέπει να υπάρχει στην πόλη.
Οι κυβόλιθοι εν ολίγοις απάντησε η δημοτική αρχή είναι και το χαρακτηριστικό γνώρισμα, η παράδοση και η ομορφιά που έχει η πόλη και θυμίζουν και τις παλιότερες εποχές. Είναι συνυφασμένοι δηλαδή οι πλακόστρωτοι δρόμοι με την ιστορία της πόλης.
Αν όμως θα πρέπει να κρατηθούν για τουριστικούς, ιστορικούς και οποιοδήποτε άλλους λόγους οι δρόμοι με τους κυβόλιθους στην πόλη, τότε θα πρέπει και κάτι να κάνουν με την συντήρηση τους και την καλύτερη διευθέτηση, ώστε να γίνουν πιο βατοί.
Να γίνουν καλύτεροι και πιο προσβάσιμοι, χωρίς να δημιουργούν εμπόδια με τα γνωστά σαμαράκια και βαθουλώματα, ή καθιζήσεις που δυσκολεύουν στο περπάτημα και καταπονούν τα αυτοκίνητα.
Αρνητικό παράδειγμα η οδός Αγίου Γεωργίου που εκεί οι κυβόλιθοι πλέον έγιναν σαν ανισόπεδος κόμβος, βομβαρδισμένο τοπίο ουσιαστικά με τις λακκούβες και τα σαμαράκια, αλλά και η Μεγάλου Αλεξάνδρου που έχει τα χάλια της.
Αρνητικά παραδείγματα ενδεικτικά επίσης, πολλοί κάθετοι δρόμοι με κυβόλιθους στην περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού, που οι κυβόλιθοι είναι στρωμένοι με τέτοιο τρόπο, που κυριολεκτικά είναι εχθροί για τα αμορτισέρ των αυτοκινήτων και καταπονούν τους πεζούς.
Συνεπώς είτε εντάσσονται σε κάποιο έργο ανάπλασης είτε όχι, θα πρέπει να στρωθούν με τον καλύτερο τρόπο. Όπως θετικό παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε την οδό Σοφούλη, που εκεί φαίνεται ότι έγινε πιο συστηματική και σωστή δουλειά, αφού φυσικά έβαλαν νέους κυβόλιθους.
Αν είναι φιλοσοφία της δημοτικής αρχής να κρατηθούν οι δρόμοι με τους κυβόλιθους, ή θα πρέπει να τους αλλάξουν, ή να τους τοποθετήσουν πιο σωστά. Και να μην επαναπαύονται με την κατάσταση που υπάρχει. Γιατί η ιστορία και η παράδοση θέλουν καλαισθησία και χρησιμότητα.

Πρόσφατα παρουσιάστηκε ότι η πόλη μας είναι η πιο επιβαρυμένη σε ατμοσφαιρική ρύπανση, λόγω της άπνοιας και επειδή ένα μεγάλο ποσοστό συμπολιτών μας επιλέγει πλέον για την θέρμανση του να καίει ξύλα σε τζάκια και πέλλετ.
Και αυτό γίνεται εμφανές πλέον ιδιαίτερα σε κάποιες γειτονιές, αλλά ακόμα και ανεβαίνοντας προς τα πάνω στη Λεωφόρο Ηρώων όπως μας εντοπίζουν αναγνώστες μας, που η οσμή από καμένα ξύλα, ή Κύριος οίδε τι άλλα υλικά, είναι έντονη.
Ευτυχώς υπάρχουν μετρητές και σημαντική δουλειά γίνεται στην καταμέτρηση των ρύπων από το πανεπιστήμιο και το τμήμα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όπως επίσης μετρητή διαθέτει ακόμα και το ΓΕΛ Σαπών, που καταδεικνύονται αυτά τα ανησυχητικά σημάδια.
Είναι ορατό όμως και δια γυμνού οφθαλμού πλέον, αφού βλέπουμε να ξεφυτρώνουν μεγάλα και μικρά φουγάρα σε όλους τους ορόφους πλέον των πολυκατοικιών, επειδή κατά συντριπτική πλειοψηφία έχουν σταματήσει την κεντρική θέρμανση οι περισσότεροι λόγω του αυξημένου κόστους στο πετρέλαιο θέρμανσης.
Αλλά επειδή ο Χειμώνας είναι βαρύς στην περιοχή μας και κρατάει μήνες όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι, μήπως θα έπρεπε να μπουν μέτρα και κανόνες και να γίνονται έλεγχοι; Ακόμα και να μην επιτρέπονται οι αυτοσχεδιασμοί με τον τρόπο που λειτουργεί μονομερώς ο καθένας;
Δεν θα μπορούσαν τουλάχιστον τον καπνό να τον διοχετεύουν έστω στις ταράτσες των πολυκατοικιών και όχι στα πλαϊνά; Υποτίθεται ότι με νέους τρόπους θέρμανσης προσέχουμε το περιβάλλον και την υγεία μας, αλλά οι τσουχτερές τιμές των καυσίμων μας οδηγούν τελικά στο παρελθόν και όχι στην πρόοδο, όπως προσπαθούν να μας πείσουν.
Άρα θα έπρεπε να υπάρχουν φθηνότερα καύσιμα όπως το φυσικό αέριο, αλά και το πετρέλαιο, να ελαττωθεί κατά πολύ ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, για να μπορούμε να αποφεύγουμε τέτοιες καταστάσεις. Οι κυβερνητικές επιλογές με ακριβές τιμές καυσίμων όμως είναι που μολύνουν το περιβάλλον, ειδικά όταν οι πολίτες προσπαθούν να ζεσταθούν επαρκώς και συνάμα να αντέξουν το κόστος.

Μπορεί οι εκλογές στα δύο επιμελητήρια της Ροδόπης να κύλησαν εντελώς ομαλά, άσχετα βέβαια αν η συμμετοχή δεν ήταν τόσο μεγάλη λόγω της μη παρουσίας κάποιας αντίπαλης παράταξης, εντούτοις με μοναδικές υποψηφιότητες το αποτέλεσμα ήδη ήταν προδιαγεγραμμένο.
Το ίδιο όμως δεν συνέβη όμως στο νομό Ξάνθης όπου παρουσιάστηκε αντίπαλος και πρώην μέλος βέβαια της παράταξης του Στέλιου Μωραΐτη, η Μαριάνθη Μαλλιαρουδάκη, που έφερε τελικά την ανατροπή.
Η νέα πρόεδρος τελικά αποδείχτηκε πιο δυνατή από τον τέως, με μεγαλύτερη αποδοχή προς τους επαγγελματίες. Ενδεχομένως να έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι οι επαγγελματίες τελικά επιζητούν υποψηφίους που να είναι ανεξάρτητοι και λίγο μακράν της αυτοδιοίκησης, ή της πολιτικής. Είναι όμως και θέμα τελικά προσώπων και υποστηρικτών από υποψηφίους συμβούλους που δίνουν τη μάχη.
Στο νομό Έβρου αρχικά είχαν δηλώσει την πρόθεσή τους να θέσουν υποψηφιότητα πολλοί, αλλά τελικά η μάχη θα δίνονταν μεταξύ του νυν προέδρου και περιφερειάρχη Χριστόδουλου Τοψίδη και του παραιτηθέντος αντιδημάρχου από το δήμο Αλεξανδρούπολης, Κυριάκου Αετόπουλου.
Που παραιτήθηκε βέβαια από το δήμο ακριβώς για να δώσει τη μάχη στο επιμελητήριο και να αφοσιωθεί στον αγώνα των επιμελητηριακών εκλογών. Φαίνεται όμως ότι την τελευταία στιγμή υπήρξαν ανατροπές, επικράτησαν δεύτερες σκέψεις και με επίσημη δήλωσή του αναφέρει ότι αποσύρει την υποψηφιότητα του από τις εκλογές του επιμελητηρίου Έβρου.

Προφανής ο λόγος αποχώρησης του, αφού εκτίμησε μάλλον ότι ο αγώνας θα ήταν άνισος με τη θέση που κατέχει ως περιφερειάρχης ο Χριστόδουλος Τοψίδης, με σαφώς μεγαλύτερη αποδοχή και περισσότερους υποστηρικτές.
Μάλιστα σε μακροσκελέστατη επιστολή του αναφέρει και αυτό αλλά και τους άλλους λόγους, θεωρώντας ότι η υποψηφιότητα Τοψίδη δεν του άφησε το περιθώριο να βρει ακόμα και υποψηφίους, στο καθοριστικό εξαγωγικό τμήμα που απαιτούνταν δύο άτομα.
Και θέτει και ερωτήματα, αν υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο με την υποψηφιότητα του περιφερειάρχη. Νομικά όμως αυτό δεν προκύπτει από κάπου και δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Αλλά το πάει ένα βήμα παραπάνω σε πολιτικό επίπεδο και το κατά πόσον υπάρχει και ηθικά κάποιο ασυμβίβαστο.
Παρόλα αυτά όμως δεν επηρεάζονται οι διαδικασίες και τελικά όπως φαίνεται μία θα είναι η υποψηφιότητα και στο νομό Έβρου, με τις εκλογές που θα διεξαχθούν την επόμενη εβδομάδα και εκ των πραγμάτων νέος πρόεδρος είναι ήδη ο Χριστόδουλος Τοψίδης.
Το αν επιλέξει στην πορεία να δημιουργήσει μία διάδοχη κατάσταση, αφού έδωσε τη μάχη για να συνεχίσει η παράταξη τη θητεία της στη διοίκηση του επιμελητηρίου, αυτό βέβαια θα το αποφασίσει ο ίδιος.
Γιατί και οι αρμοδιότητες είναι αυξημένες, αλλά και ο ρόλος του περιφερειάρχη απαιτεί πολλές εργατοώρες για να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά, όπως αντίστοιχα και ο ρόλος του προέδρου στο επιμελητήριο. Που θέλει δυνάμεις, ενασχόληση καθημερινά και φυσική παρουσία για να διεκδικεί κάποιος. Εκτός βέβαια αν θεωρεί ο ίδιος ότι μπορούν να συνδυαστούν αποδοτικά και τα δύο.