Μικροκομοτηναίικα 15-12-2023

Μεγάλη δυσαρέσκεια και απογοήτευση υπάρχει στο στρατόπεδο των «νεοπροεδρικών», δηλαδή αυτών που στήριξαν το Σεπτέμβρη το Στέφανο Κασσελάκη για την ηγεσία, αφού παραγκωνίστηκαν σε μεγάλο ποσοστό από τους κομματικούς και την ομάδα του Νίκου Παππά στα νέα όργανα του κόμματος.
Παραδόθηκε δηλαδή το νέο κόμμα στους παλιούς κομματικούς, γιατί προφανώς δεν βρίσκει άλλα ερείσματα για διεύρυνση αυτή την ώρα ο νέος πρόεδρος και άφησε στην άκρη αυτούς που τον στήριξαν.
Μεταξύ αυτών βέβαια και ο πρώην βουλευτής του νομού Ροδόπης Δημήτρης Χαρίτου, που έδωσε ένα πολύ μεγάλο αγώνα για την επικράτηση Κασσελάκη, αλλά δεν βρέθηκε καμία θέση στα δύο νέα όργανα την ΚΟΕΣ και την Επιτροπή Θέσεων, που την απαρτίζουν σχεδόν 60 άτομα.
Σε μια περιοχή όμως που είναι ορφανό κοινοβουλευτικά το κόμμα, με δεδομένο ότι και οι δύο μουσουλμάνοι βουλευτές Ροδόπης και Ξάνθης έχουν προσχωρήσει στη Νέα Αριστερά, δεν θα έπρεπε στα νέα όργανα να δώσει ρόλο ο πρόεδρος στον πρώην βουλευτή Δημήτρη Χαρίτου που τον στήριξε;
Μπορεί ο ίδιος να διέγνωσε ότι με τα πεσμένα δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματος, είναι αναγκαίο να χαϊδέψει το αυτιά των κομματικών για να παραμείνουν, δίνοντάς τους την πλειοψηφία στα δύο νέα όργανα, αλλά αυτό φυσικά τον εγκλωβίζει σε λογικές του παρελθόντος.
Στο γνωστό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή. Αλλά απογοητεύει ανθρώπους που τον στήριξαν εκτιμώντας ότι θα λειτουργήσει με διαφορετικό τρόπο την επόμενη ημέρα. Άρχισαν τα όργανα.

Έντονη όμως και η ανησυχία στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αλλά και στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Αριστεράς μετά τις πρώτες δημοσκοπήσεις, που κατατάσσουν τελευταίους τους έντεκα και τρίτη την πάλαι ποτέ αξιωματική αντιπολίτευση. Επόμενο ήταν αυτό μετά από μία διάσπαση και ενώ προσπαθεί να βρει ο καθένας το δικό του προσανατολισμό.
Αλλά η υπεραισιοδοξία που προσπαθούν να περάσουν στους εν δυνάμει υποστηρικτές τους, προφανώς δεν είναι και το καλύτερο αφήγημα για να προσεγγίσουν τους πολιτικούς χώρους που θέλουν.
Ο Στέφανος Κασσελάκης επένδυσε στην πατριωτική αριστερά μετά την συνεργασία με τον Νίκο Κοτζιά και ευελπιστεί να βρει χώρο στη μεγάλη δεξαμενή της κεντροαριστεράς, που πιο εύκολα πλευρίζει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και το ΚΚΕ και σε κινήματα ριζοσπαστικών δυνάμεων, οικολόγων, πρασίνων κλπ.
Παρωχημένη συνταγή που ουσιαστικά ποτέ δεν απέδωσε για οργανώσεις και κινήματα κυρίως σφραγίδες. Ενώ στη Νέα Αριστερά επαφίενται στη λογική ότι έχουν με το μέρος τους πολλές τοπικές οργανώσεις, όπως και στη Ροδόπη.
Ενώ οι υποστηρικτές του νέου προέδρου τοπικά προσπαθούν να βρουν πρόθυμους υποστηρικτές για να σχηματίσουν μία ΝΕ. Αλλά μετά από δύο αναιμικές συγκεντρώσεις δεν είδαμε καμιά σχετική ανακοίνωση και αν προχώρησαν τελικά στη δημιουργία της.
Οι νομαρχιακές οργανώσεις όμως του στυλ ΣΥΡΙΖΑ με τα παλιά στελέχη όπως έχουν διαμορφωθεί, περιλαμβάνουν μόνο τα δικά τους παιδιά, χωρίς να έχουν προσβάσεις στην κοινωνία και στους ψηφοφόρους. Ένα κλειστό club ημετέρων δηλαδή ουσιαστικά, χωρίς μεγάλη αποδοχή στην κοινωνία.

Στρέφεται και στους απόδημους Έλληνες ο Στέφανος Κασσελάκης, εκτιμώντας ότι ένα μεγάλο μέρος των αποδήμων θα στηρίξει το κόμμα του, αφού και ο ίδιος είναι ομογενής. Αλλά η ψήφοι από το εξωτερικό είναι ελάχιστοι ακόμα και δεν επηρεάζουν τα αποτελέσματα.
Ίσως εν αδίκω θα περιοδεύσει σε ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, εκτός αν το συνδυάσει με τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του. Αλλά τα προβλήματα είναι εντός. Δεν μπορούν να κρυφτούν τα σκουπίδια κάτω από το χαλί, να εξαφανιστεί ως δια μαγείας η εσωστρέφεια και θα πρέπει να κλείσει αυτό το μέτωπο για να ασκήσει την έντονη κριτική που θέλει στην κυβέρνηση.
Αυτό που δεν μπορούν να κατανοήσουν είναι ότι οι πολίτες θέλουν σιγουριά και σταθερότητα, όχι πειραματισμούς που δεν πείθουν. Ούτε θέτοντας υπερφίαλους και ανέφικτους στόχους.
Ακούσουμε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να υπόσχεται ότι θα είναι πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές, ενώ η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και τα όποια αποτελέσματα θα τους φέρουν μάλλον σε ένα κύμα εσωστρέφειες, αν δεν δικαιωθούν οι προβλέψεις του.
Που δεν πατούν σε πραγματικά δεδομένα, αλλά ανάγονται σε ευσεβείς πόθους. Εκτιμήσεις λανθασμένες που μόνο ζημιά κάνουν στο κόμμα, παρά δημιουργούν ελπίδα και προοπτική.

Πάντως ούτε ο Νίκος Ανδρουλάκης φαίνεται προς το παρόν να πείθει ως ηγέτης, αφού με τόσες μεγάλες διαρροές που υπάρχουν στο ΣΥΡΙΖΑ μετά βίας και με το σταγονόμετρα καρπούται δημοσκοπικά το όφελος.
Οι χθεσινές του δηλώσεις ότι το κόμμα τους θέλει να καλύψει το κενό από τις διαρροές στο ΣΥΡΙΖΑ και ότι δεν είναι στόχος του και δεν αρκείται να πάρει ένα 16% στις ευρωεκλογές, χρειάζονται πολλά βήματα ακόμα για να γίνουν πράξη.
Όπως ανέφικτος στόχος είναι και ο δεύτερος που βάζει ο Στέφανος Κασσελάκης ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές θα γίνουν κυβέρνηση. Από τη στιγμή που έχει δρόμο να διανύσει για να βρει τον σωστό προσανατολισμό, για να μπορέσει να ανακάμψει το κόμμα.
Πρωτίστως θα έπρεπε να εστιάσουν στη συσπείρωση, την ανασυγκρότηση και την αναδιοργάνωση του κομματικού τους μηχανισμού και να κλείσουν γρήγορα τον κύκλο της εσωστρέφειας, ώστε απερίσπαστοι να δώσουν την όποια εκλογική μάχη θα έρθει.
Ενώ με αυτές τις λογικές θα αυτοπαγιδευτούν στις προβλέψεις τους, θα εκτεθούν στους πολίτες και ψηφοφόρους και δεν θα πείθουν μελλοντικά. Αυτό συμβαίνει όταν πέφτουν έξω στις εκτιμήσεις τους, αλλά και σε όσα υπόσχονται επικοινωνιακά.