Μικροκομοτηναίικα 24-07-2024

Βούλιαξαν οι παραλίες μας το περασμένο Σαββατοκύριακο και όχι μόνο στους οργανωμένους χώρους που λειτουργούν τα μπαράκια, που κι εκεί έγινε το αδιαχώρητο κυριολεκτικά, αλλά και στο ενδιάμεσο που επιλέγουν πολλοί, γιατί τα βαλάντια τους αν έχουν και παιδιά, δεν τους επιτρέπουν να ξοδέψουν ένα μάλλον ευκαταφρόνητο ποσό.
Βούλιαξαν όμως γενικότερα κι οι παραλίες της περιφέρειας μας, αφού μάλλον τις προτίμησαν πολλοί φέτος, επειδή πλην ελαχίστων εξαιρέσεων σε κάποιες παραλίες της Θάσου, οι ομπρέλες παρέχονται δωρεάν ακόμα.
Όταν οι τιμές παντού κυμαίνονται από τα 10€ κατ’ άτομο μέχρι και τα 70 ευρώ, χωρίς να αναφερόμαστε στη Μύκονο φυσικά, αφού εκεί θα πρέπει να έχεις μία μικρή περιουσία για να έχεις πρόσβαση για μια θέση σε οργανωμένη παραλία.
Επικρατεί όμως άλλη μία διαφορετική λογική, αφού με πονηρό και έμμεσο τρόπο προσπαθούν κάποιοι να δημιουργήσουν μεγαλύτερη κατανάλωση, επιβάλλοντας ένα μεγάλο ποσό ελάχιστης κατανάλωσης για κάθε θέση. Που φυσικά δεν κυμαίνεται σε μικρά ποσά, αλλά υπερβαίνει κατά πολύ τα 50 ευρώ ανάλογα με τη σειρά και το χώρο που διαλέγει ο καθένας.
Συνεπώς έμμεσα πληρώνεται και ο χώρος, ενώ με τέτοιες τιμές αγοράζεις μάλλον και την ομπρέλα και την ξαπλώστρα. Χαράς ευαγγέλια η φετινή χρονιά για όσους ασχολούνται με τα τουριστικά επαγγέλματα.
Και οι παραλίες της ηπειρωτικής Ελλάδας επιλέχθηκαν φέτος από πολλούς λόγω και του μεγάλου κόστους των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, αλλά και διαμονής, αφού τα νησιά αυτή την περίοδο κατακλύζονται φέτος και από πολλούς Τούρκους τουρίστες, με το καθεστώς της άρσης της βίζας.
Το αδιαχώρητο αυτό όμως φέρνει και γκρίνιες συνήθως από ντόπιους, αφού αρκετοί είναι αυτοί που παραπονιούνται ότι κυριολεκτικά είναι αδύνατον να κάνουν μπάνιο στον τόπο τους, όπως το έχουν συνηθίσει από παλιά.

Δημιουργούνται νέες συνθήκες με τις πληρότητες να φτάνουν στο 100% στα καταλύματα, στα ξενοδοχεία, το παρκινγκ ακόμα να είναι δυσεύρετο σε ημέρες αιχμής, αλλά και με τις τιμές να σκαρφαλώνουν στα ύψη όσον αφορά τα ενοίκια.
Και αρχίζουν να επικρατούν και οι λογικές τις τους θέλουμε τους τουρίστες μόνο το καλοκαίρι που ταλαιπωρούμαστε. Ανάπτυξη όμως, θέσεις εργασίας και στήριξη της τοπικής οικονομίας την θέλουν. Αρχίζουν όμως και δημιουργούνται και κάποιες στρεβλώσεις. Ιδίως στη μεγάλη αύξηση των ενοικίων στα ακίνητα και στις κλίνες.
Όπως το ίδιο συμβαίνει και σε κάποιες επιχειρήσεις εστίασης. Επίσης οι ξαπλώστρες έγιναν δυσεύρετες και οι πρώτες σειρές πάντα είναι reserve για τους εκλεκτούς πελάτες. Αφού το μέσο βαλάντιο μιας οικογένειας δεν μπορεί να σηκώσει το κόστος.
Οι ντόπιοι μάλλον μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, αφού άλλοι ξένοι τουρίστες έχουν να ξοδέψουν πολύ περισσότερα. Αλλά για όσους ξεχνούν γρήγορα, πάλι οι «ιθαγενείς» θα γίνουν περιζήτητοι πελάτες. Αλλά τότε και αυτοί θα ξεχάσουν όσους τους αγνοούσαν και τους εκμεταλλεύονταν.
Ο τουρισμός είναι για όλους χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, για να αποφύγουμε και το κίνημα του αντιτουρισμού που επικρατεί και ήδη δημιουργείται σε χώρες του εξωτερικού ακόμα και της Ευρώπης. Κάποιοι μάλιστα διαδηλώνουν και ανοιχτά για να φύγουν οι τουρίστες, ώστε για να απολαύσουν οι ίδιοι τον τόπο τους.

Οι οργανωμένες τουριστικές επιχειρήσεις καταλαμβάνουν όλο και περισσότερο χώρο και κάθε σπιθαμή παραλιακής ζώνης. Και η άνοδος των τιμών στον ανταγωνισμό και με την προσφορά-ζήτηση, ανεβάζει όμως και το κόστος ζωής των ντόπιων.
Οι τιμές στα ύψη που γίνονται πλέον αποτρεπτικές για πολλούς. Και καλό είναι να μην ξεπεραστεί η κόκκινη γραμμή, γιατί θα δημιουργηθούν αρνητικές καταστάσεις. Τεράστιοι όμιλοι ξενοδοχειακών μονάδων στον κόσμο άρχισαν να κατεβάζουν το κόστος των διακοπών, για να προσελκύσουν πελάτες, αφού βλέπουν τους επισκέπτες τους να ελαττώνονται σταδιακά.
Έγκαιρα θα πρέπει να αντιλαμβάνονται κάποιοι ότι περνούν οι χρυσές εποχές, τώρα που το χρήμα που κυκλοφορεί είναι λιγότερο και οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί μικρότεροι και να το λαμβάνουν υπόψη τους κυρίως οι επαγγελματίες του τουρισμού.
Γιατί χωρίς να το καταλάβουν θα περάσουν από την περίοδο των παχιών αγελάδων στις ισχνές και θα αναρωτιούνται τι έφταιξε. Ήδη ακόμα βλέπουμε και πολλούς νέους αντί να προτιμούν τους οργανωμένους χώρους για τα μπάνια τους, να κουβαλούν μαζί τους τις ομπρέλες, τον καφέ και τα ποτά τους, και να κάθονται στους κοινόχρηστους δωρεάν χώρους.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τι γίνεται στον κόσμο, εκτός από αυτό που αναφέραμε με την μείωση του πακέτου διακοπών ακόμα και στις οργανωμένες ξενοδοχειακές μονάδες πολλών αστέρων, που άρχισαν να ανησυχούν για το μέλλον, αφού υπάρχουν πλέον παντού και φθηνότερες πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.
Επίσης δεν διαμαρτύρονται τυχαία διαδηλώνοντας και ψεκάζοντας ακόμα και τους τουρίστες για να φύγουν από τον τόπο τους οι Ισπανοί, γιατί έχουν ανεβάσει κατά πολύ τις τιμές και δεν μπορούν να ανταπεξέρχονται οι ίδιοι για να κάνουν τις διακοπές τους και να απολαύσουν το καλοκαίρι στον τόπο τους.
Ούτε οι κάτοικοι της Βενετίας, αφού εκεί η δημοτική αρχή έχει επιβάλλει χαράτσι εισόδου των τουριστών στην πόλη στα πέντε ευρώ, ώστε να λειτουργήσει αποτρεπτικά για πολλούς, επικαλούμενοι ότι δημιουργείται κυριολεκτικά το αδιαχώρητο, υποβαθμίζεται η ποιότητα ζωής των κατοίκων και βρωμίζουν τα κανάλια.
Σημάδια ενός κινήματος που παλαιότερα είχαμε και στη χώρα μας, που αρκετοί διαμαρτύρονταν για ελεύθερες παραλίες σε όλους, για να μην καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο χώρο οι τουριστικές επιχειρήσεις, στο βωμό των κερδών κάποιων επιχειρηματικών συμφερόντων, πιέζοντας τις τιμές προς τα πάνω σε όλους.
Καλός ο τουρισμός αλλά μέχρι ενός σημείου, που να μην επέρχεται ο κορεσμός και η δυσαρέσκεια. Αλλά και φαινόμενα κατάχρησης και ασυδοσίας, από την ατιμωρησία. Λόγου χάριν στην παραλία Μέσης που εκδιώχτηκαν οι ντόπιοι κατασκηνωτές, έχει γεμίσει τελευταία βουλγάρικα τροχόσπιτα.
Ενώ απαγορεύεται το υπαίθριο κάμπινγκ. Και φυσικά υπάρχει οργανωμένος χώρος στο Κάμπινγκ Φαναρίου, αλλά προφανώς θέλουν να αποφύγουν το μικρό ακόμα αυτό κόστος διαμονής.
Βρωμίζουν όμως ανεξέλεγκτα, καταναλώνουν νερό χωρίς να πληρώνουν τίποτα και τα όποια πρόστιμα και αν επιβάλλονται γνωρίζουν ότι δεν θα τα πληρώσουν. Αφού δεν καταχωρούνται ηλεκτρονικά για να πληρωθούν στα σύνορα.