Μικροκομοτηναίικα 27-11-2024

Η εφημερίδα μας βέβαια δίνει συνεχώς, αλλά και έδωσε μεγάλους αγώνες στο παρελθόν προσπαθώντας να ενεργοποιήσει τους θεσμικούς φορείς του τόπου μας τόσο για την ίδρυση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, όσο και για τη δημιουργία των νέων σχολών, αλλά και των θεσμικών εκδηλώσεων που διοργανώνονται.
Μας τα υπενθύμισε χθες σε συνέντευξή του στο ράδιο Χρόνος ο κοσμήτορας των ΣΕΦΑΑΕ Αλμπανίδης Ευάγγελος με αφορμή τις επετειακές εκδηλώσεις των 40 χρόνων της σχολής, κάνοντας ειδική μνεία στα δημοσιεύματα του Χρόνου το μακρινό 1993, που στήριζε το πρώτο μεγάλο διεθνές συνέδριο φυσικής αγωγής και αθλητισμού των ΤΕΦΑΑ.
Τότε που το απαξίωναν σχεδόν όλα τα κεντρικά ΜΜΕ, ενώ έδιναν το παρόν στην πόλη μας 1.300 σύνεδροι από την Ελλάδα και το εξωτερικό, καθιστώντας το γεγονός αυτό έναν από τους μεγαλύτερους θεσμούς που πραγματοποιείται στο πανεπιστήμιο, αλλά και στην πόλη μας.
Με διάσπαρτες τότε εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στο ίδρυμα Παπανικολάου, στην πλατεία και στο χώρο του πανεπιστημίου. Ήταν η εποχή που το τμήμα τότε αντιμετώπιζε κτιριακά προβλήματα, οικονομικά, αλλά και είχε υποστελέχωση σε επιστημονικό προσωπικό.
Και έφτασε ουσιαστικά να είναι ένα κόσμημα για την πόλη μας, λειτουργικό για πολλούς στις εγκαταστάσεις του, εξυπηρετώντας τις ανάγκες και της κοινωνίας, με τη μεγάλη πλέον συνεργασία και διασύνδεση που έχει με τους θεσμικούς φορείς, στο πλαίσιο της λειτουργίας του.
Ιδιαίτερη μνεία στο συνέδριο αυτό στα δημοσιεύματα του Χρόνου, για να θυμίζουν και την ιστορία των διεκδικήσεων για το καλό του τόπου μας. Επειδή τίποτα δεν γίνεται τυχαία, αλλά χρειάζονται μεγάλοι αγώνες.

Ακόμα δεν τελείωσαν οι εκλογές σε όλα τα επιμελητήρια της χώρας, έρχεται μία είδηση που αναστατώνει και προβληματίζει πολλούς. Αλλά δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει δικαστής στο ΣτΕ, που θα γνωμοδοτήσει θετικά στην προσφυγή που κατέθεσε μέλος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, για την ακύρωση τους.
Που σε γενικές γραμμές ζητάει να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές και παράνομες δύο εγκύκλιοι του υπουργείου Ανάπτυξης, που παρέχουν οδηγίες και διευκρινίσεις για τις εκλογές και στα 59 επιμελητήρια της χώρας.
Εν ολίγοις υποστηρίζει στην αίτηση ακύρωσης του ότι περιορίζεται ουσιαστικά η σημαντική δυνατότητα να ασκήσει κανένας το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στα επιμελητήρια, βάζοντας ασφαλιστικές δικλείδες σε φυσικά πρόσωπα που θέτουν υποψηφιότητα.
Αφού θέτει ως προϋπόθεση να έχουν διατελέσει μέλη του οικείου επιμελητηρίου και όχι σε άλλους που διατέλεσαν στο παρελθόν ως μέλη. Και αναφέρει στο σκεπτικό του ότι εισάγετε με αυτόν τον τρόπο ένα ανεπίτρεπτος περιορισμός ασκήσεως του δικαιώματος του εκλέγεσθαι.
Πατάει ουσιαστικά και στην υπόλοιπη επιχειρηματολογία του ο προσφεύγων, σε μικρά λάθη ή αβλεψίες, που ενδεχομένως τον απέκλεισαν από τις εκλογές. Όταν απευθυνθήκαμε βέβαια σε μέλη των επιμελητηρίων και νομικούς, μας ανέφεραν ότι τα επιχειρήματα τα οποία αναφέρει έχουν και κάποια λογική βάση.
Και τα προσδιορίζουν ότι συνταγματικά ενδεχομένως να σκοντάφτουν και στο άρθρο 5 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να είναι υποψήφιος και χωρίς αποκλεισμούς. Και μερικοί προβληματίζονται και άλλοι όχι.

Αλλά το ζήτημα βέβαια σε πρακτικό επίπεδο είναι ότι οι εκλογές έχουν πραγματοποιηθεί ήδη στα περισσότερα επιμελητήρια της χώρας και μένουν ελάχιστα που δεν έχουν ολοκληρώσει τις διαδικασίες.
Τι γίνεται όμως ακόμα και στην μικρή αυτή πιθανότητα που υπάρχει να γνωμοδοτήσει θετικά το ΣτΕ; Ενδεχομένως λένε ορισμένοι να επαναληφθούν οι εκλογές στο συγκεκριμένο επιμελητήριο και όχι βέβαια στα 57 όλης ης χώρας.
Επειδή όμως είναι δίκαια τα ζητήματα που θέτει στην προσφυγή όπως μας ανέλυσαν οι περισσότεροι, αυτό εγείρει έναν προβληματισμό δικαίωσης της προσφυγής του συγκεκριμένου υποψηφίου που αποκλείστηκε.
Αντίστοιχα βέβαια κάποιοι δεν ανησυχούν καθόλου θεωρώντας απίθανο μια θετική γνωμοδότηση στην προσφυγή, αφού τα επιχειρήματα ναι μεν είναι ορθά, αλλά μάλλον επουσιώδη και νομικίστικα, για να δημιουργηθεί ένα τόσο μεγάλο ζήτημα δικαίωσης μιας ένστασης, που θα επαναφέρει τις εκλογές σε όλα τα επιμελητήρια.
Βέβαια όταν περιμένει κάποιος μια απόφαση του ΣτΕ, ουδείς γνωρίζει και πού θα καταλήξει, έστω και αν τα ζητήματα τα οποία θέτονται δεν είναι ουσιώδη αλλά επουσιώδη, από τη στιγμή που έχουν και μια νομική βάση.
Αλλά παρόλα αυτά κάποιοι εκφράζουν την αισιοδοξία τους ότι οι εκλογές τελείωσαν και τα επιμελητήρια θα αρχίσουν τη δράση τους. Παρόλα αυτά είναι μία υπόθεση που την παρακολουθούν όμως και μάλιστα με ενδιαφέρον όσοι ασχολούνται με τα επιμελητήρια.
Ας προσέχουν λίγο περισσότερο οι νομοθέτες που αποφασίζουν για κάθε είδους τέτοια εκλογική διαδικασία και να μην αφήνουν ανοιχτά παραθυράκια, που θα μπορεί κάποιος να προσφύγει νομικά.

Υπάρχουν αλήθεια «Τούρκοι» δάσκαλοι στην Ελλάδα και δεν το γνωρίζουμε; Κι όμως για πολλοστή φορά μας το υπενθυμίζει ένας παράτυπος σύλλογος «Τούρκων» δασκάλων που φέρεται ως φορέας διοργάνωσης μιας μεγάλης εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή, αντίστοιχη με αυτήν που εορτάζεται στην Τουρκία.
Και προσπαθούν να τη μεταφέρον αυτούσια και στη Θράκη, με την μεγαλοπρέπεια πώς συνηθίζουν και την παρουσία φυσικά του Τούρκου πρόξενου. Μαζί φυσικά με μέλη του ΚΙΕΦ, ψευτομουφτήδες, σε μια επέτειο που αφορά όμως την Τουρκία και όχι την Ελλάδα.
Τι δουλειά όμως είχαν ο βουλευτής της Νέας Αριστεράς και ο δήμαρχος Αρριανών να παρευρεθούν σε αυτό το σώου; Δεν αντιλαμβάνονται ότι όλες αυτές οι παράλληλες δομές που διοργανώνουν συνεχώς εκδηλώσεις θέλουν να διατρανώσουν τον τουρκισμό της μειονότητας;
Δεν θεωρούν ότι με την παρουσία τους ως θεσμικοί εκπρόσωποι της περιοχής μας, δίνουν άλλοθι σε όλο αυτό το γνωστό σύστημα της προξενικής αυλής και νομιμοποιούν κατηργημένους και παράτυπους συλλόγους προφανώς για να είναι αρεστοί στους υποστηρικτές τους;
Απαράδεκτες τακτικές που τις έχουμε αναφέρει πολλές φορές, αλλά επί χρόνια όχι μόνο συνεχίζονται, αλλά και πληθαίνουν. Μόνο στη Θράκη συμβαίνουν όλα αυτά χωρίς να ιδρώνει και το αυτί κανενός από τα κεντρικά.
Διακαώς δίνουν τον αγώνα τους και περιμένουν να αναγνωριστούν παράνομες ενώσεις και σύλλογοι που έκλεισαν επειδή επιμένουν να θεωρούν την μειονότητα «τουρκική». Και φυσικά θεωρούμε αδιανόητο να μην αντιλαμβάνονται τις διπλωματικές πολιτικές του προξενείου οι θεσμικοί μας, με το άλλοθι που τους προσφέρουν απλόχερα.