Μικροκομοτηναίικα 29-06-2023

Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα αρχίσουν να γκρινιάζουν πολλοί για τους βουλευτές που θα λείπουν από τον τόπο μας, γιατί σταμάτησαν οι πολλές επισκέψεις και οι συναντήσεις και να τους μέμφονται ότι τώρα που έχουν εκλεγεί, μάλλον τους έχουν ξεχάσει.
Σαφώς η υπερκινητικότητα της προεκλογικής περιόδου, είναι μία διαφορετική εικόνα από την καθημερινότητα. Εξάλλου ότι είχαν να πουν το είπαν και υποσχέθηκαν και πολλά. Οπότε ήρθε και η περίοδος να τα δρομολογήσουν και να γίνουν και πράξη, αναλόγως από τη θέση που παλεύει ο καθένας.
Και επειδή αυτό είναι δύσκολο και χρονοβόρο, μάλλον θα ξαναζήσουμε πάλι όπως γνωρίζουμε, με τις ίδιες ερωτήσεις και επερωτήσεις που θα γίνονται για τα προβλήματα της Ροδόπης, που θα παραμένουν άλυτα και θα εισπράττουμε προφανώς τις ίδιες απαντήσεις.
Ευτυχώς το πρώτο χρονικό διάστημα όπως είθισται, θα έχουμε ως άτυπους αντικαταστάτες τους τουλάχιστον τους πολιτευτές, δηλαδή τους υποψήφιους βουλευτές, που δεν έχουν εκλεγεί. Και για ορισμένους που είχαν μία σημαντική παρουσία και επιβραβεύτηκαν από τους πολίτες αναλογικά, αφού τους έδωσαν πάνω από χίλιες ψήφους, το αντιλαμβανόμαστε.
Ενώ οι άλλοι που απαριθμούν μόνο κάποιες εκατοντάδες ψήφους, θεωρείται μάλλον υπερβάλλον ο ζήλος τους να θέλουν να μας εκπροσωπούν. Και φυσικά δεν αντιλαμβανόμαστε και με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει αυτό πρακτικά.

Κι όμως αυτούς βλέπουμε στα μετεκλογικά τους μηνύματα που έστειλαν σχεδόν όλοι ως ευχαριστήριο για τους ψηφοφόρους που τους στήριξαν, να ανεβάζουν πολύ τον πήχη της παρουσίας τους, των διεκδικήσεων που θα επιδιώξουν, αλλά και τους αγώνες που θα δώσουν για το καλό του τόπου.

Προφανώς το γνώθι σ’ αυτόν και η αντίληψη των πραγματικών δεδομένων και δυνατοτήτων, με την αντίστοιχη αποδοχή της κοινωνίας, είναι και σημαντικός παράγοντας σοβαρής πολιτικής παρουσίας.
Εκπλήσσεται όμως κανείς με τις αναφορές τους, του στυλ συνεχίζουμε τον αγώνα, θα κάνουμε τα πάντα για το καλό της Ροδόπης, θα προσφέρουμε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, θα τιμήσουμε την ψήφο σας, θα παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο και άλλες τέτοιες βαρύγδουπες εκφράσεις.
Ενώ η πείρα έχει αποδείξει, όπως και η ιστορία, ότι κατά συντριπτική πλειοψηφία εξαφανίζονται όλοι, για να επανεμφανιστούν ορισμένοι εξ αυτών μετά από τέσσερα χρόνια, πάλι στην προεκλογική περίοδο.
Σταματούν ακόμα σύντομα και τις αναρτήσεις τους στην προσωπική και πολιτική σελίδα κοινωνικής δικτύωσης και την ενεργοποιούν στις επόμενες εκλογές, αν φυσικά θα είναι εκ νέου υποψήφιοι.
Και πάλι θα αναρωτιούνται για πολλοστή φορά, γιατί δεν τους στηρίζει όσο πρέπει ο λαός για το καλό του τόπου, αφού οι ίδιοι αισθάνονται ότι έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες για να προσφέρουν και να παράξουν έργο.
Ορισμένοι ενίοτε όμως παραμένουν ενεργοί στον αγώνα τους ιδιαίτερα όταν το κόμμα τους αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση του τόπου, ευελπιστώντας ότι θα αξιοποιηθούν είτε σε άλλο μετερίζι, είτε σε καμία θέση …ευθύνης για να μας σώσουν.
Άλλοι γιατί έχουν βάλει πλώρη ως υποψήφιοι για την τοπική αυτοδιοίκηση και προσπαθούν να είναι μέσα στα πράγματα. Κάποιοι βέβαια κερδίζουν, αλλά πολλοί χάνουν και απογοητεύονται. Τα βάζουν και με το κόμμα τους που δεν τους στήριξε.
Αλλά η ζωή συνεχίζεται χωρίς να κοιτάζει τη μελαγχολία του καθενός. Και οι ρυθμοί της καθημερινότητας ροκανίζουν τα οράματα και τα όνειρα πολλών. Εκλογές ήταν και πέρασαν. Και έρχονται οι επόμενες όμως αυτοδιοικητικές εκλογές και τη σκυτάλη του αγώνα θα την πάρουν οι τοπικοί πλέον σωτήρες, μετά τους εθνικούς.

Στην κρίση των 170.000 μελών του ΣΥΡΙΖΑ θα θέσει εαυτόν ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας μετά την ήττα του, ενώ οι υποστηρικτές του αφήνουν να εννοηθεί ότι αυτό θα πρέπει να γίνει μετά το Καλοκαίρι, αφού συνεδριάζουν τα όργανα του κόμματος, για να μην υπάρχουν φαινόμενα εσωστρέφειας και διασπαστικές τάσεις.
Αντίθετη όμως άποψη έχουν οι επικριτές του που βιάζονται να αποδώσουν ευθύνες. Αλλά σύμφωνα με τέτοιες λογικές προφανώς δεν κερδίζουν τίποτα. Όπως απέφυγαν και στις πρώτες εκλογές του 2019 να κάνουν την αυτοκριτική τους, για να δώσουν υποτίθεται την επόμενη μάχη.
Όπως και τώρα στις εκλογές του Μαΐου, αναβάλλοντας τα όλα για να κερδίσουν χρόνο. Αλλά τα προβλήματα βρέθηκαν μπροστά τους και ο ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε την πολιτική των δικαιωματιστών, των συνιστωσών και της «ομπρέλας» της ομάδας των 53, που τελικά μόνο δύο εκλέχτηκαν στη βουλή, Τσακαλώτος και Φωτίου.
Και για να πάει μπροστά προφανώς θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τη στάση του, να δώσει νέα ιδεολογικά χαρακτηριστικά και στοιχεία, αφού την ώρα που προσπάθησε να προσεγγίσει τα αριστερά της αριστεράς, απώλεσε το κέντρο. Και η Αχίλλειος πτέρνα στο κόμμα, είναι ακριβώς αυτές οι νοοτροπίες και τα στελέχη.
Που υπάρχουν πολλά ακόμα και σε τοπικό επίπεδο, που παρέμειναν γαντζωμένοι στις κομματικές καρέκλες, χωρίς να ενσωματώσουν όσους ήρθαν από άλλους πολιτικούς χώρους και κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, απλόχερα για να τους στηρίξουν για να γίνουν κυβέρνηση.
Κατάφεραν να χάσουν σε αυτές τις εκλογές έναν στους δύο ψηφοφόρους και ακόμα αναρωτιούνται τι φταίει. Η απλή αναλογική που πήγαν να εφαρμόσουν για να φρενάρουν τη Νέα Δημοκρατία και να την αποτρέψουν να γίνει κυβέρνηση, ήταν άλλο ένα μεγάλο λάθος.
Τώρα προσπαθούν να συνδέσουν την ΝΔ με την άνοδο της ακροδεξιάς, αλλά δεν αναλογίζονται ότι με τον εκλογικό τους νόμο έδωσαν το περιθώριο να ανασυντάξουν δυνάμεις αυτά τα κόμματα. Και με το αφήγημα της κουραστικής παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, ανέπτυξαν δυνάμεις και μέσα από τις φυλακές.

Επίσης ακόμα κάποιοι σκέφτονται αν θα φύγει ο Αλέξης Τσίπρας. Αλλά δεν θέτουν το ερώτημα, υπάρχει άραγε άλλη ηγετική μορφή μέσα στο κόμμα, που θα μπορούσε να τους συγκρατήσει για να μην αυτοδιαλυθούν και να μετασχηματιστούν σε ένα κεντροαριστερό κόμμα;

Συνυπεύθυνοι λοιπόν είναι και αυτοί στο νέο λανθασμένο αφήγημα που παρουσιάζουν πάλι για να δικαιολογήσουν την ήττα τους. Ότι δηλαδή πάντοτε ευθύνονται οι άλλοι και όχι οι ίδιοι. Γιατί αυτές οι λογικές τους οδηγούν πάλι σε λάθος δρόμο.
Η σωστή αξιολόγηση των αποτελεσμάτων, η αυτοκριτική και σε βάθος, ανοίγουν το δρόμο προς την ανασυγκρότηση και την ανασύνταξη δυνάμεων. Θα πρέπει να αλλάξουν για να κερδίσουν τους πολίτες, ειδάλλως οι πολίτες θα φεύγουν σταδιακά, για να τους αλλάξουν.
Πάντως ο σοφός λαός λειτούργησε με τη λογική του όσο πρέπει και το τόσο που χρειάζεται, εξασφαλίζοντας την αυτοδυναμία που ήθελε η ΝΔ, αλλά συγχρόνως επιφορτίζοντας τους και με το μεγάλο βάρος της ευθύνης που πρέπει να αναλάβουν.
Συρρικνώνοντας ακόμα παραπάνω και τον ΣΥΡΙΖΑ για να μπορέσει να αποδείξει ότι μπορεί να ανασυντάξει δυνάμεις και να αλλάξει πορεία, για να γίνει μία αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση αντιπολίτευσης και πάλι.
Και δίνοντας και ένα μικρό ποσοστό ανόδου στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που θέλει το χρόνο του φυσικά να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει μία νέα σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση για τη χώρα.
Συνεπώς ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους, ας αναλύσουν σωστά τη βούληση του λαού που μίλησε στις κάλπες και να αποδείξουν στην πράξη ότι έλαβαν το μήνυμα και το ερμήνευσαν σωστά.