«Εννέα και Εικοσιοχτώ» ένα βιβλίο με άρωμα Κομοτηνής

Το μυθιστόρημα της συγγραφέας Αριστέας Σερεμέτη «Εννέα και Εκοσιοχτώ» παρουσιάστηκε στο κοινό της πόλης στον αύλειο χώρο της δημοτικής βιβλιοθήκης. Πρόκειται για ένα βιβλίο με έντονο το “άρωμα” της ιστορικής μνήμης της πόλης με «φόντο την τέταρτη βουλγαρική κατοχή» όπως εξήγησε στο ράδιο Χρόνος 87.5fm η ίδια η συγγραφέας. 

«Το βιβλίο ξεκινάει από την μάζωξη των Εβραίων μια βραδιά του Μάρτη του 1943, όπου οι Βούλγαροι τους μεταφέρουν στο στρατόπεδο της Τρεμπλίνκα. Λένε ότι δεν διασώθηκε Εβραίος από εκείνη τη βραδιά. Μυθιστορηματικά θέλοντας να κρατήσω το εβραϊκό στοιχείο, ως ένα στίγμα του μωσαϊκού της πόλης, επέλεξα να ζήσει η κόρη του φαρμακοποιού της πόλης, φιλοξενούμενη εκείνο το βράδυ εντελώς τυχαία στο σπίτι μιας φίλης της» δήλωσε αναλυτικά η κα Σερεμέτη.

Στη Βουλγαρική κατοχή πέθαναν πολλοί πολίτες της Ροδόπης, λόγω του λιμού όπως εξήγησε ιστορικά μιλώντας η κα Σερεμέτη. «Οι Έλληνες είχαν ανελέητο κυνηγητό από τους Βουλγάρους. Αναγκάστηκαν να συζούν στα σπίτια με τους Βούλγαρους. Οι Βούλγαροι τους λεηλατούσαν και δεν τους άφηναν καθόλου τρόφιμα» είπε αναλυτικά. 

Περιγραφή από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 
Τρεις έφηβες άρρηκτα συνδεδεμένες γυναίκες με τα αόρατα νήματα του οικογενειακού τους παρελθόντος, αλλά και με τον ισχυρό δεσμό της φιλίας τους, βιώνουν τη σκληρή, βουλγαρική κατοχή στην πόλη της Κομοτηνής. 

Από τον αφανισμό της Εβραϊκής κοινότητας, μοναδική επιζώσα είναι η κόρη του φαρμακοποιού Ζιμπούλ Καράσσο. Η Μαριαορίνη Ταπεινού κόρη προσφυγοπούλας από την Προύσσα, ζει με τον πλέον φρικτό τρόπο, τη διπλή και ταυτόχρονη γονεϊκή απώλεια. Και η μουσουλμάνα Σερέν Κάρμαν, πνεύμα ανυπόταχτο και μαχητικό, οργανώνεται σε ομάδα αντίστασης, στην πολύπαθη οροσειρά της Ροδόπης. 

Μετά τον πόλεμο η καθεμιά τους θα προσπαθήσει να ξεκινήσει μια νέα ζωή, σε μια νέα πόλη, μακριά από τις νωπές και επώδυνες μνήμες. Όμως η κοινή εξορία τους στο ξερονήσι θα τις επανασυνδέσει στενά με τρόπο οριστικό και αμετάκλητο. Τόσο μεταξύ όσο και με έναν ιδιαίτερο άνδρα, ο οποίος θα κατορθώσει με παράδοξο και αλλόκοτο τρόπο , να γίνει ο συνδετικός κρίκος τους, το κοινό σημείο αναφοράς τους και εν τέλει ο πυρήνας όλης της ζωής τους.