Η "ζούγκλα" της στάθμευσης στην Κομοτηνή

"Αυτή τη φορά δεν θα σου κόψουμε κλήση. Από τις 24 Απριλίου 2017, ημέρα Δευτέρα ξεκινάει ο έλεγχος στους χώρους ελεγχόμενης στάθμευσης (κάρτα). Βοήθησε κι εσύ για μια πόλη χωρίς κυκλοφοριακά προβλήματα και με σεβασμό στους πολίτες". Αυτό ήταν το μήνυμα που αντίκρισαν πολλοί Κομοτηναίοι στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων τους, το πρωί της Παρασκευής 14 Απριλίου. 

Έκτοτε έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες, όμως το μέτρο δεν φαίνεται να εφαρμόζεται. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για το μέτρο της ελεγχόμενης στάθμευσης στην Κομοτηνή, το οποίο επέστρεψε μετά από κάποια χρόνια "απόσυρσης". Σύμφωνα με αυτό, αν κάποιος θέλει να παρκάρει σε θέσεις ελεγχόμενης στάθμευσης, μπορεί να το κάνει μόνο για μισή ώρα και μόνο αγοράζοντας -και ακυρώνοντας- μια κάρτα αξίας τριάντα λεπτών. Το μέτρο, ως ιδέα, έχει πολλά θετικά οφέλη, όμως στην πρακτική του εφαρμογή φαίνεται πως έχει "κολλήσει". 

Ως γνωστό, ο Έλληνας χρειάζεται κάποιον να τον επιτηρεί διαρκώς και δεν μπορεί να πειθαρχήσει σε ένα μέτρο, παρά μόνο υπό την απειλή ποινής. Έτσι και ο Κομοτηναίος, όσο δεν βλέπει την ποινή να έρχεται (κλήση), τόσο συνεχίζει την παραβατική συμπεριφορά. Τέτοιου είδους συμπεριφορά, όμως, παρατηρείται όχι μόνο στις θέσεις που αφορούν σε ελεγχόμενη στάθμευση, που στη χειρότερη απλώς κάποιος τις καταλαμβάνει, αλλά και σε θέσεις φορτοεκφόρτωσης και σε "θέσεις" πάνω σε πεζοδρόμια.

Αναφορικά με τις θέσεις φορτοεκφόρτωσης, η κατάληψή τους δυσκολεύει τη ζωή των επαγγελματιών οδηγών και των επιχειρηματιών τα κτίρια των οποίων στεγάζονται σε κεντρικούς δρόμους. Αναφορικά με τις "θέσεις" πάνω σε πεζοδρόμια, αυτές πολλές φορές εμποδίζουν ηλικιωμένους, γονείς με μικρά παιδιά, και ΑμεΑ, από το να διέλθουν από το σημείο.

Μέσα στη "ζούγκλα" της στάθμευσης ζουν καθημερινά η Χριστίνα Μπαγκιρόβα και ο Ιωάννης Πεχλιβανίδης, οι οποίοι διατηρούν περίπτερα επί της Ορφέως. 

"Δεν έχω βάλει ακόμη, γιατί το περίπτερο είναι καινούργιο, όμως θα προμηθευτώ σε λίγο καιρό από τον δήμο", μας λέει η κα. Μπαγκιρόβα για τις κάρτες ελεγχόμενης στάθμευσης, ενώ για το μέτρο καθεαυτό διαπιστώνει ότι "δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη από όσο βλέπω. Αλλά και πάλι, ακόμη κι αν εφαρμοστεί, δεν είναι λειτουργικό. Για παράδειγμα ο σύζυγός μου έχει γυμναστήριο επί της Ορφέως, δρόμος στον οποίο ισχύει το μέτρο. 

Δεν γίνεται κάθε φορά να βγαίνει, για να παρκάρει αλλού το αυτοκίνητο ανά τριάντα λεπτά. Θα πρέπει να βρουν άλλη λύση, για παράδειγμα κάποιο υπόγειο πάρκινγκ ή και κανονικό. Επίσης, ο κόσμος θα πρέπει να αφήσει το αυτοκίνητό του σπίτι και να περπατήσει, ή να μετακινηθεί περισσότερο με ποδήλατα και μηχανές". Ειδικά για τις θέσεις φορτοεκφόρτωσης η μαγαζάτορας σημειώνει πως "τα φορτηγά κάνουν πολλές φορές βόλτες, γιατί οι θέσεις αυτές είναι πιασμένες από Ι.Χ. Αν ο οδηγός κάνει δυο-τρεις γύρες και δεν έχει φύγει το Ι.Χ., αναγκάζεται να πάρει την αστυνομία. Οι ιδιώτες πρέπει να σταματήσουν να παρκάρουν πάνω σε αυτές τις θέσεις".

Με εγκλωβισμένο το περίπτερό του, δηλαδή με ένα φορτηγάκι παρκαρισμένο μπροστά από αυτό και με όλες τις θέσεις φορτοεκφόρτωσης να είναι πιασμένες, συναντάμε τον Ιωάννη Πεχλιβανίδη. "Αυτοί χάνουν που δεν εφαρμόζουν το μέτρο, γιατί θα μπορούσαν να έχουν έσοδα από αυτό", λέει για το μέτρο της ελεγχόμενης στάθμευσης και συνεχίζει: "Δεν έχω δει ποτέ κανέναν όχι μόνο να γράφει αλλά ούτε να ελέγχει. Άλλωστε η τροχαία δεν έχει άτομα για να εφαρμόσει το μέτρο". Ο κ. Πεχλιβανίδης καταληκτικά διαπιστώνει ότι "τις πρώτες μέρες που ανακοινώθηκε η ελεγχόμενη στάθμευση, ο κόσμος φοβόταν και δεν πάρκαρε. Μετά, όμως, που όλοι είδαν ότι δεν εφαρμόζεται, άρχισαν ξανά να παρκάρουν".

Επομένως, εκτός από τα οποιαδήποτε μέτρα, τα οποία "φρενάρουν" σε δυσκολίες, η αποσυμφόρηση του κέντρου της Κομοτηνής έγκειται στη συμπεριφορά του καθενός μας, αλλά και στην ...εν γένει πεποίθηση του Έλληνα ότι 'δεν πειράζει να βολευτώ λίγο εις βάρος του άλλου'.