«Όχι» στο τσιγάρο και τις εξαρτήσεις λένε τα σχολεία της Ροδόπης

Τα αποτελέσματα ενός διαρκούς και πολυετούς αγώνα ενάντια στο κάπνισμα και εν γένει τις εξαρτήσεις παρουσιάστηκαν το απόγευμα της Δευτέρας σε ειδική εκδήλωση που έγινε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Κομοτηνής. Ο αγώνας αυτός δίνεται από το Κέντρο Πρόληψης «Ορφέας» και τις διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του νομού και τώρα πια είναι ακόμη πιο επίκαιρος, αφού «όλοι γνωρίζουμε ότι το στοίχημα της νέας κυβέρνησης είναι και στην Ελλάδα να απαγορευτεί δημόσια το κάπνισμα», όπως λέει στον «Χ» η υπεύθυνη σχολικών δραστηριοτήτων της διεύθυνσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ν. Ροδόπης, Κατερίνα Σχοινά.

Πρωτεργάτες της προσπάθειας, η τριάδα του Γκάρο Εσαγιάν και των ψυχολόγων Σπύρου Βόλτση και Μαρίας Γούλα, που εδώ και χρόνια σχεδιάζουν και υλοποιούν δράσεις «έτσι ώστε πρωτίστως να προλάβουμε το κάπνισμα και την χρήση ουσιών και όταν μιλάμε και προεφηβική ή εφηβική ηλικία, ει δυνατόν να το σταματήσουμε», σύμφωνα με την κα Σχοινά.

Δυστυχώς τα παιδιά καπνίζουν
Παρά τις προσπάθειες όμως, ειδικά στην εφηβική ηλικία (τα παιδιά του Λυκείου δηλαδή) παρατηρείται το φαινόμενο του καπνίσματος, σημειώνει η κα Σχοινά, αν και γενικά τα μηνύματα είναι ελπιδοφόρα σχετικά  με την ενημέρωση των παιδιών και την απομάκρυνση τους από τις εξαρτήσεις. Ωστόσο, κατά την άποψή της «ο αγώνας κατά του τσιγάρου θα πρέπει να ξεκινάει και μάλιστα με εντατικές δράσεις από την τρυφερή ηλικία του δημοτικού και μέχρι την προεφηβεία» και να είναι «ένα μέρος ενός αγώνα ευρύτερου που θα πρέπει να γίνει κατά της νικοτίνης» σε συνεργασία με την πολιτεία.

Η έκπληξη της βραδιάς
Πέρα από τη συζήτηση που έγινε γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, η βραδιά επεφύλασσε σε όσους την παρακολούθησαν μία έκπληξη: άκουσαν από τον Φιλοποίμενα Ανδρεάδη αποσπάσματα του κειμένου «Ψόγος νικοτιανής» το οποίο είχε γραφτεί από τον λόγιο και πολιτικό Νικόλαο Μαυροκορδάτο. Το κείμενο μελετήθηκε από τον καθηγητή του ΔΠΘ Νίκο Μαυρέλο, που παρουσίασε και μία περίληψή του. Για την κα Σχοινά, το κείμενο αυτό αποτελεί ακόμη μία απόδειξη του ότι ο αγώνας κατά της νικοτίνης κρατάει εδώ και αιώνες (σ.σ. ο Μαυροκορδάτος ανήκε στους πολέμιους της εξαρτητικής ουσίας).