Ποιοτικό το ελληνικό βαμβάκι, αλλά δεν απορροφάται στην εγχώρια αγορά

Ως εξαιρετικής ποιότητας και ευθέως ανταγωνίσιμο του αμερικανικού κρίνεται το ελληνικό βαμβάκι, το οποίο είναι και από τα λίγα ανά τον κόσμο, που δεν έχουν υποστεί γενετική τροποποίηση, επισημάνθηκε μεταξύ άλλων στην ημερίδα που διοργάνωσε στην Αλεξανδρούπολη η Διεπαγγελματική Οργάνωση Βάμβακος με κεντρικό άξονα την βαμβακοκαλλιέργεια και την αξία της, στη χώρα μας. 

Άκρως ενδιαφέρουσα ημερίδα για τους νομούς Έβρου και Ροδόπης, αν σκεφτεί κανείς ότι το βαμβάκι παίρνει την μερίδα του λέοντος στις καλλιέργειες, μόνο που η τιμή του –ειδικά στον Έβρο- απογοήτευσε φέτος τους παραγωγούς, όπως επεσήμανε ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Νοτίου Έβρου Κώστας Αλεξανδρής, που μεταξύ άλλων ανέφερε: «Μας προκάλεσε αρνητική εντύπωση και προβληματισμό το γεγονός ότι στο Νομό Έβρου είχαμε τη χαμηλότερη τιμή αγοράς απ’ όλη την Ελλάδα (0,46 ευρώ). Ως παραγωγοί θα θέλαμε να θέσουμε το ερώτημα αν τελικά η ανοιχτή τιμή αγοράς ευνοεί τον ανταγωνισμό κι αν εν τέλει υφίσταται ανταγωνισμός ως προς τη διαμόρφωση της τιμής. Γιατί κάποιος να στοχεύσει στην παραγωγή ενός ανώτερου ποιοτικά προϊόντος, όταν αυτό θα κοστολογηθεί τελικά όσο κι ένα κατώτερης ποιότητας. Λείπει ουσιαστικά το κίνητρο»

Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος της εταιρίας «Αγροτική Ανάπτυξη», Κώστας Μπλιάτσιος παρατήρησε ότι το βαμβάκι ναι μεν προτιμάται σε μεγάλο βαθμό από τους Έλληνες αγρότες πλην όμως δεν υπάρχει «ομαδικότητα» και ο καθένας καλλιεργεί την ποικιλία που ο ίδιος κρίνει χωρίς να υπάρχει μία συνισταμένη ώστε να παράγονται τελικά και μεγάλες ποσότητες του προϊόντος. Γι’ αυτό, ο κος Μπλιάτσιος σημείωσε ότι «πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να βγούμε προς τα έξω ως ένας. Έχουν δυσκολία στο να το δεχθούν αυτό οι Έλληνες αγρότες γιατί δυστυχώς έχουν κάψει το καλύτερο εργαλείο της παγκόσμιας οικονομίας των μικρών αγροτών που είναι ο συνεργατισμός-συνεταιρισμός… Πρέπει να πάμε στη λογική από το ράφι στο χωράφι. Να παράγουμε αυτό που θέλει το ράφι».

Στο πλαίσιο της ομιλίας του ο κος Μπλιάτσιος αναφέρθηκε και στην γεωργία ακριβείας για να πει ότι ναι μεν είναι χρήσιμη, αλλά πρέπει να προσαρμόζεται στα δεδομένα της εκάστοτε καλλιέργειας καλώντας τους αγρότες να ενημερώνονται και να μην χρησιμοποιούν στα τυφλά μεθόδους που απλά μπορεί να είναι «προηγμένες» ενώ στην κατακλείδα του σημείωσε ότι οι νέοι αγρότες πρέπει να απαγκιστρωθούν από τη λογική των πατεράδων τους και να εφαρμόσουν στην πράξη τις ιδέες τους ακόμη κι αν τους φέρνουν σε σύγκρουση με τα «παλιότερα» μυαλά. 

Ποιοτικό μεν, εξαγώγιμο δε το ελληνικό βαμβάκι 

Ένα από τα ζητήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι βαμβακοπαραγωγοί είναι και η διάθεση της συγκομιδής τους στο εξωτερικό, αφού η εγχώρια αγορά δεν μπορεί να απορροφήσει την παραγόμενη ποσότητα βάμβακος παρά σε ποσοστό 10%. Αυτό συμβαίνει λόγω της συρρίκνωσης που έχει υποστεί ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα και μάλιστα πολύ πριν την έναρξη της κρίσης, όπως επεσήμανε μεταξύ άλλων ο εκκοκκιστής και διευθύνων σύμβουλος της «Κλωστοϋφαντουργία Ναυπάκτου Α.Β.Ε.Ε.»,  Δημήτρης Πολύχρονος. 

Τις ζημίες από την συρρίκνωση της κλωστοϋφαντουργίας άλλωστε η Ροδόπη τις έχει γνωρίσει πολύ καλά όχι μόνο στον πρωτογενή, αλλά και στον δευτερογενή τομέα. Παρόλα αυτά, η Ελλάδα εξάγει το βαμβάκι που παράγει με έναν από τους σημαντικότερους προορισμούς να είναι η Τουρκία γιατί εκεί η κατάσταση έχει ως εξής (με βάση πάντα τα λεγόμενα του κου Πολύχρονου): «Το ελληνικό βαμβάκι εξάγεται κυρίως σε αγορές όπως η Αίγυπτος και η Τουρκία με τη δεύτερη να έχει υπερδιπλάσιο βαμβάκι απ’ ότι η Ελλάδα αλλά και φοβερή ανάπτυξη στην κλωστοϋφαντουργία».

Επιπλέον, ο κ. Πολύχρονος είπε ότι η απορρόφηση, αλλά και η παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων βάμβακος στην Τουρκία οφείλεται αφενός στα χαμηλότερα κοστολόγια και αφετέρου στο γεγονός ότι «η κυβέρνηση εκεί δίνει αφειδώς χρήματα ή επιδοτήσεις με διάφορους τρόπους, οπότε οι επιχειρηματίες έχουν πλεονεκτήματα».

Μία ακόμη έλλειψη, τέλος, που παρατήρησε ο κος Μπλιάτσιος, είναι η μη εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας, αναφέροντας ως παράδειγμα ότι δεν υπάρχει συντονισμένη διαχείριση των υπολειμμάτων από την επεξεργασία του βαμβακιού, από το οποίο όμως παράγεται κάτι που όλοι διαθέτουμε και χρησιμοποιούμε: τα χαρτονομίσματα του ευρώ!