Σκύλος έκοψε το δάχτυλο συμπολίτη μας

Το πρόβλημα με τα αδέσποτα είναι αισθητό στο κέντρο της Κομοτηνής, πόσο μάλλον σε κάποιες ξεχασμένες γειτονιές όπου είναι πιο έντονο από ποτέ. Αυτό μαρτυρά και η καταγγελία πατέρα και γιου, κατοίκων της γειτονιάς "Μυλότοπος" στην Κομοτηνή. Η 11μελής οικογένεια γίνεται καθημερινά δέκτης επιθέσεων αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων. 

Αυτή τη φορά, όμως, η επίθεση είχε το δυστυχές αποτέλεσμα ο νεαρός Γκιοξέλ Μεχμέτ να χάσει τον αντίχειρά του. "Ερχόμουν σπίτι με τη γυναίκα μου και ήταν περίπου 12μιση το μεσημέρι. Εμείς δεν προκαλέσαμε τα σκυλιά, αλλά αυτά είναι επιθετικά από μόνα τους και μας όρμησαν. Το ένα με άρπαξε πάνω στο δρόμο", διηγείται για το πως έχασε το δάχτυλό του, με τον πατέρα του, Γιουξέλ Μεχμέτ να προσθέτει ότι "όλα τα λεφτά δε μπορούν να φέρουν πίσω το δάχτυλο του γιο μου".

Τα αδέσποτα στη γειτονιά είναι δεκάδες και επιθετικά, κι όταν βλέπουν περαστικούς πεζούς ή σε οχήματα, μερικές φορές ορμούν. Ο άτυχος Γκιοξέλ συνεχίζει αναρωτώμενος "αν γίνει κάποια ζημιά σε σκύλο, οι ζωόφιλοι θα μας κάνουν μήνυση. Όμως, καλύτερο είναι να παθαίνουν ζημιές άνθρωποι, όπως εγώ; Πρέπει να υπάρξει λύση από τον δήμο", λέει  ζητώντας την απομάκρυνση των σκύλων.
Ο πατέρας του συμπληρώνει ότι "καταλαβαίνουμε τους ζωόφιλους, κι εμείς ποτέ δεν είμαστε εχθρικοί απέναντι στα ζώα. Αλλά είναι πάρα πολλά στη γειτονιά, μας ορμάνε όλη την ώρα και φοβόμαστε να κάτσουμε μέχρι και στη βεράντα μας! Έχω παιδιά κι εγγόνια και μας επιτίθενται κάθε μέρα". Κι ο ίδιος με τη σειρά του ζητάει την εξεύρεση λύσης προτού συμβεί κάτι ακόμη πιο μοιραίο. "Πρέπει να τα μαζέψουν. Φυσικά, αν ένας άνθρωπος σκοτώσει ή χτυπήσει ζώο, μπαίνει στη φυλακή. Το γνωρίζουμε, γιατί ενημερωνόμαστε", επισημαίνει.

ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
Κάθε μέρα τα παιδιά αναγκάζονται να περπατούν από τον χωματόδρομο, ο οποίος γεμίζει λάσπες στις βροχές, προκειμένου να φτάσουν στο σχολείο. Παράλληλα, ο κίνδυνος των σκύλων υπάρχει σε όλη τη διαδρομή. "Πληρώνουμε κανονικά τους φόρους που μας αναλογούν, αλλά δεν μας κάνουν έργα", αναφέρει ο Γιουξέλ Μεχμέτ, τονίζοντας ότι τα αυτοκίνητά τους παθαίνουν συνεχώς ζημιές λόγω του δρόμου και αναγκάζονται να πληρώνουν και επισκευές. "Παλεύουμε καθημερινά για το μεροκάματο και δε ζητάμε πολλά, απλώς να μας ρίξουν λίγο χαλίκι στο δρόμο, για να περνούν τα αυτοκίνητα και να μπορούμε να περπατάμε", συνεχίζει. 

Η διαδρομή είναι περί των 500 μέτρων, κι ακόμη κι αν είναι εκτός σχεδίου πόλης, η πρόνοια μιας κοινωνίας κρίνεται από το πως συμπεριφέρεται σε αυτές τις περιπτώσεις. "Ο δήμαρχος μας έχει ξεχασμένους και δεν μας στρώνει ούτε ένα χαλίκι", καταλήγει ο πατέρας.