Στην Αίγειρο τίμησαν την μνήμη πεσόντα στον πόλεμο του '40

Μία πραγματικά συγκινητική εκδήλωση, με σημαντικό περιεχόμενο, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το πρωί της Τετάρτης 24 Οκτωβρίου στην Αίγειρο. Εκεί, η τοπική κοινότητα Αιγείρου σε συνεργασία με το πρόγραμμα "βοήθεια στο σπίτι δομής Αιγείρου" του κέντρου μέριμνας και αλληλεγγύης (ΚΕΜΕΑ) Δήμου Κομοτηνής και τις εξυπηρετούμενες αυτού, διοργάνωσαν εκδήλωση στο πλαίσιο του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου '40, στον χώρο του πρώην ΚΕΦΟ Αιγείρου.

Η πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Αιγείρου εξήγησε στον "Χ" το περιεχόμενο της εκδήλωσης. "Θελήσαμε με τον δικό μας τρόπο να αποτίσουμε φόρο τιμής στους ήρωες της 28ης Οκτωβρίου, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στους ανθρώπους που έδωσαν το αίμα τους από την Αίγειρο, σε αυτόν τον αγώνα. Συγκεκριμένα, από την Αίγειρο στον πόλεμο του '40 σκοτώθηκε ένας έφεδρος ανθυπολοχαγός, ο οποίος είναι ο ένας από τους τέσσερις της Θράκης, ο Πέτρος Παρασκευούδης, που τότε ήταν φοιτητής Γεωπονικής, πήγε ως εθελοντής στον πόλεμο όπου σκοτώθηκε, μαζί με άλλους οκτώ στρατιώτες. Έγινε ιδιαίτερη μνεία σε αυτούς", είπε, ενώ συγκεκριμένα για τον αείμνηστο Πέτρο Παρασκευούδη, σημείωσε πως "προς τιμή του η χώρα μας έδωσε το όνομά του στο στρατόπεδο του Μεγάλου Δερείου και η φωτογραφία του, μαζί με τους υπόλοιπους ανθυπολοχαγούς, κοσμεί το στρατιωτικό μουσείο του Διδυμοτείχου. Είναι κομμάτια της ιστορίας που δεν είναι πολύ γνωστά, αλλά εμείς τα παρουσιάσαμε και δώσαμε κάποιες επιπλέον πληροφορίες που δεν ήταν γνωστές". 

Η παρουσίαση δεν ήταν πάντως απλή υπόθεση, καθώς διανθίστηκε με ποιήματα γυναικών του τόπου, Βάσω Κούκου, Τούλα Μανάκα, Αθανασία Καραμανλή, Έλενα Χατζηγεωργίου, που όλες τους απήγγειλαν με πολύ συγκινητικό και όμορφο τρόπο ποιήματα του Ρίτσου, του Βρεττάκου, του Ελύτη, του Εμπειρίκου και άλλων. Άλλωστε όπως μας λέει η 82χρονη Βάσω Κούκου, εκφράζοντας σίγουρα και τις υπόλοιπες, "είμαι 82 χρονών αλλά δεν αισθάνομαι ούτε τα μισά μου χρόνια". Επίσης έγινε ιδιαίτερη μνεία στο πως αντέδρασαν εκείνη την ημέρα στο χωριό, μέσα από μία ομιλία που είχε κάνει ο αείμνηστος Γραμματίκας. 

"Η Αίγειρος δεν ξεχνάει, τιμάει...", λέει άλλωστε στον "Χ" η κα Πατρωνίδου, χωρίς να ξεχάσει να μνημονεύσει κανέναν, ήτοι ευχαρίστησε την Μαρούλα Ισπιρίδου "στο βιβλίο ("Αίγειρος") της οποίας στηριχτήκαμε για να πάρουμε πληροφορίες για τα συμβάντα στην περιοχή μας την περίοδο του πολέμου, η οποία επίσης είχε την επιμέλεια των κειμένων, τον συντονισμό και την οργάνωση της όλης εκδήλωσης", όλες τις κυρίες που συμμετείχαν και συνέδραμαν στην εκδήλωση και όσους την παρακολούθησαν, όπως και τις εξαιρετικά δραστήριες Ελλάδα Ηρακλέους, Εύη Ξανθοπουλίδου και Αιμιλία Χαμτζίδου - εργαζόμενες του Βοήθεια στο Σπίτι δομής Αιγείρου. Ευχαρίστησε επίσης την Μένια Μπουρνούδη και τον Νίκο Γεμενετζή για την ηχητική κάλυψη.

"Είμαστε πολύ τυχεροί γιατί έχουμε μία πολύ δραστήρια πρόεδρο στην τοπική κοινότητα Αιγείρου και τον πρόεδρο του ΚΕΜΕΑ που πάντα είναι αρωγός σε ό,τι θελήσουμε να κάνουμε", μας είπε με χαρά η νοσηλεύτρια του Βοήθεια στο Σπίτι Εύη Ξανθοπουλίδου, για να αναδείξει πως "οι εκδηλώσεις αυτές έχουν σκοπό να αναμοχλεύσουν τις αναμνήσεις από το παρελθόν" οι ηλικιωμένοι και οι κάτοικοι της περιοχής. Η ίδια είχε και ενεργό συμμετοχή, καθώς απήγγειλε ένα ποίημα του Βρεττάκου με θέμα έναν στρατιώτη που βρίσκεται στον πόλεμο, πληγωμένος, το αίμα του πάγωνε από το χιόνι, τα δάχτυλά του είχαν κιτρινίσει, αλλά παρόλα αυτά και παρότι στο τουφέκι του είχε μόνο ένα φυσίγγι και ήξερε ότι θα πεθάνει, συνέχιζε να πολεμά, όπως μας είπε. 

Ο "Χ" μίλησε και με τον πρόεδρο του ΚΕΜΕΑ Γιάννη Γκαράνη, που ανέδειξε μία από τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής. "Αυτό πρέπει να πράττουμε στα χωριά, τις ομάδες ανθρώπων, φυσικά και τους ηλικιωμένους που δίνουν ζωντάνια στα χωριά, να τους στηρίξουμε τόσο στην πόλη όσο και στους οικισμούς, ειδικά αυτές τις εκδηλώσεις που έχουν να κάνουν με τη μνήμη των ανθρώπων του τόπου και των αγωνιστών", είπε, και συνέχισε: "Οι οικισμοί μας είναι όλοι δραστήριοι, ίσως πιο δραστήριοι κι από την ίδια την πόλη. Κάνουν πολλές δράσεις για να κρατούν ζωντανά τα χωριά και να κρατούν και τους ανθρώπους σε αυτά, κι αυτό τους δίνει τη δύναμη να προχωρήσουν. Εμείς είμαστε εδώ ως ΚΕΜΕΑ να τους βοηθήσουμε, ώστε οι άνθρωποι που ζουν στα χωριά να κάνουν ό, τι καλύτερο στον τόπο τους".