Μικροκομοτηναίικα 09-10-2024

Σαφώς υπάρχουν και δυσαρεστημένοι στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και όπως αναφέραμε σε σχόλιο μας εκφράστηκαν πρόσφατα και με την κίνηση των 11 βουλευτών που έθεσαν ερωτήματα για τα κόκκινα δάνεια και επανήλθαν θεωρώντας ότι δεν πήραν καμία απάντηση.
Αλλά και με την κίνηση άλλων 8 βουλευτών της ΝΔ που ρωτούν για τη φαρμακευτική δαπάνη των συνταξιούχων. Και φαίνεται ότι η τακτική αυτή θα συνεχιστεί. Ακόμα πρόσφατα σχολιάσαμε και την απουσία των δύο πρώην πρωθυπουργών Καραμανλή και Σαμαρά από τη ΔΕΘ.
Που συνεχίστηκε ως τακτική διαμαρτυρίας αφού δεν παρευρέθηκαν ούτε και στην επέτειο ίδρυσης των 50 χρόνων του κόμματος τους, μόνο και μόνο για να δώσουν το μήνυμα δυσαρέσκειας που ήθελαν στο νυν πρωθυπουργό.
Φυσικά αισθάνονται παραγκωνισμένοι από το κυβερνητικό σύστημα εξουσίας που έχει δομηθεί, αφού κανένα από τα στελέχη τους δεν αξιοποιείται και οι ίδιοι μάλλον είναι στα αζήτητα. Και δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να προταθούν για οποιοδήποτε άλλο αξίωμα.
Η στάση αυτή όμως προφανώς δεν τους τιμά, να απέχουν δηλαδή από τη μεγάλη γιορτή του κόμματός τους. Όταν αυτό το κόμμα τους ανέδειξε στα ύψιστα αξιώματα της πολιτικής και η στήριξη των ψηφοφόρων τους έκανε πρωθυπουργούς.
Συνεπώς μήπως η δυσαρέσκεια που ήθελαν να εκφράσουν προς το πρωθυπουργό, είναι και δυσαρέσκεια αλλά και απαξίωση και στους νεοδημοκράτες που τους στήριξαν; Και η τάση αυτή εσωκομματικής κριτικής και η αμφισβήτηση μάλλον θα συνεχιστεί και μέχρι τις προεδρικές εκλογές και το συνέδριο του κόμματος.
Όταν τα δύο μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης όμως αντιμετωπίζουν προβλήματα, επόμενο είναι ότι τα απόνερα χτυπούν και σε όλα τα κόμματα εξουσίας. Και φαίνεται εξάλλου και από τις δημοσκοπήσεις η πτώση των ποσοστών και της ΝΔ.
Όπως και η αμφισβήτηση των αποτελεσμάτων της κυβερνητικής πολιτικής. Αλλά η δυσαρέσκεια αυτή αφορά και γενικότερα το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Μπορεί να συνεχίζεται η ανομβρία στην περιοχή μας παρά τις άστοχες προειδοποιήσεις για έντονα καιρικά φαινόμενα που δεχόμαστε το τελευταίο χρονικό διάστημα, αλλά επειδή ο καιρός συνεχίζει να είναι καλός, αγρότες και καπνοπαραγωγοί μας διαμαρτύρονται ότι ακόμα υπάρχουν σμήνη κουνουπιών.
Και ερωτούν εύλογα συνεχίζεται η καταπολέμηση των κουνουπιών, μετά τη λήξη της τουριστικής περιόδου, αφού το βάρος ακμαιοκτονίας και προνυφοκτονίας πέφτει στις παραθαλάσσιες και παραλίμνιες περιοχές στην αιχμή της τουριστικής περιόδου;
Εξάλλου τώρα στους παραθαλάσσιους οικισμούς και στην παραλιακή ζώνη δεν θα διαμαρτυρηθεί κανείς, αφού οι περισσότεροι έφυγαν. Έμειναν μόνο όσοι προπονούνται για τα χειμερινά τους μπάνια και συνεχίζουν και ελάχιστοι παραθεριστές στα εξοχικά τους.
Οι καπνοπαραγωγοί όμως τους ευνόησε ο καιρός και μαζεύουν και τα τελευταία μικρά φύλλα που πρασίνισαν, για να εξασφαλίσουν ένα επιπλέον εισόδημα, έστω σε μικρότερο μέγεθος και χαμηλότερη τιμή.
Και η συλλογή θα πρέπει να γίνει στις πρωινές ώρες από τις τρεις τα ξημερώματα και οπότε κυριολεκτικά υποφέρουν οι άνθρωποι μέχρι να τα μαζέψουν. Είναι και η περίοδος βέβαια που πέφτει η δροσιά και προφανώς καταφύγιο των ενοχλητικών εντόμων είναι οι καλλιέργειες τους στα χωράφια. Υπάρχει μέριμνα να γίνει κάτι για αυτό;

Με αφορμή τις εξαγγελίες του κυβερνητικού επιτελείου πρόσφατα για τα σχέδια ανασυγκρότησης του Έβρου και στο κατά πόσο κινούνται προς τη θετική κατεύθυνση, καλό είναι να αναφέρουμε και την πολιτική που εφαρμόζει η γείτονα χώρα Τουρκία ένθεν των συνόρων μας.
Δεν είναι τυχαίο που λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα μας δίνονται εντελώς δωρεάν σχεδόν μεγάλα οικόπεδα και στήνονται τεράστιες βιομηχανικές μονάδες, με ισχυρά κίνητρα εγκατάστασης.
Όπως αφορολόγητο 10 ετών όπως πληροφορούμαστε, με την προϋπόθεση όμως να προσλαμβάνουν και να απασχολούν ως εργαζόμενους μόνο τους κατοίκους των γειτονικών περιοχών, ώστε να παραμένουν στον τόπο τους.
Ακόμα παρέχουν και οικονομικά και φορολογικά κίνητρα, αφού απώτερος στόχος τους είναι να ενισχύουν τους ακρίτες και να μην υπάρχει η αστυφιλία που θα τους οδηγήσει όλους στην Κωνσταντινούπολη, προφανώς προς εξεύρεση εργασίας.

Εμείς αλήθεια δεν μπορούμε να πράξουμε παρόμοια σε ένα μοντέλο που ήδη θεωρείται επιτυχημένο, αφού οι περιοχές τους αντίστοιχα δεν γηράσκουν δημογραφικά; Δουλειές χρειάζονται όλοι για να παραμείνουν στον τόπο τους.
Και επί Βυζαντίου ακόμα τους ακρίτες στην περιοχή μας τους πριμοδοτούσαν με κτήματα, αφορολόγητο και προνόμια για να μπορούν να κρατηθούν και να μείνουν στη Θράκη. Γιατί αυτό ήταν και πολύ σημαντικό για την εθνική τους ασφάλεια. Αυτά δεν μετρούν τώρα, ως παραδείγματα και καλές πρακτικές;

Όπως πολλά λάθη έγιναν και στον σχεδιασμό για την μετεγκατάσταση χιλιάδων ομογενών Ποντίων στη Ροδόπη και σπαταλήθηκαν τεράστια ποσά, αλλά δεν το εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρον, για εθνικούς λόγους όπως σχεδιάστηκε.
Στην Κομοτηνή, τις Σάπες, αλλά και στα Παγούρια ως χώροι υποδοχής, έγιναν άστοχες κινήσεις, αφού ανάγκαζαν ανθρώπους που ήταν επιστήμονες να δουλέψουν στα χωράφια, ή στην κτηνοτροφία.
Επιδοτούσαν τα πάντα και έδιναν κεφάλαια κίνησης για μικρές επιχειρήσεις, κάλυπταν για πολύ καιρό τη διατροφή και τη διαμονή τους, επιδόματα για παιδιά, μέχρι να πάρουν την κρατική αρωγή για να αγοράσουν σπίτια.
Το αποτέλεσμα ήταν να αδειάσουν οι Σάπες, ενώ στα Παγούρια παρέμειναν όσοι κατάφεραν να βρουν κάποιες δουλειές, ή να ασχοληθούν με αγροτικές επιχειρήσεις. Στην Κομοτηνή που υπήρχαν και τα εργοστάσια και περισσότερες ευκαιρίες για δουλειά έμειναν όμως οι πιο πολλοί.
Λιγότεροι βέβαια με βάση τον αρχικό σχεδιασμό, αφού πολλοί αγανάκτησαν και πήραν των ομματιών τους ζητώντας καλύτερη τύχη στην Κύπρο, πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στα μεγάλα αστικά κέντρα. Και πολλοί τότε που παρέμειναν πέρασαν το δικό τους Γολγοθά, εκτός από κάποιους οι οποίοι ξέφυγαν και έκαναν δικές τους επιχειρήσεις και βιοπορίζονται.
Και τώρα ακόμα δεκαετίες μετά τους κυνηγούν τα κόκκινα δάνεια των σπιτιών τους που δεν ξεπληρώθηκαν ποτέ για τους περισσότερους. Για αυτό διαμαρτύρονται και οι βουλευτές της ΝΔ στην κυβέρνηση. Γιατί και σε αυτή την περίπτωση υπήρχε αυτό το τραγικό λάθος στον σχεδιασμό.
Χωρίς δουλειές και απασχόληση, που να προσφέρουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα και διέξοδο, κανένας δεν μένει στον τόπο του για χρόνια, παρά μόνο όσοι εγκλωβίζονται και αυτοί αναγκαστικά. Οι επιδοματικές πολιτικές δεν σώζουν την κατάσταση, αλλά παρατείνουν το πρόβλημα.
Εδώ άδειασαν στη Ροδόπη ακόμα και κεφαλοχώρια όπως αποτυπώσαμε χθες στην εφημερίδα μας με στοιχεία. Πόσο δε μάλλον τα χωριά κάτω των 500 κατοίκων που θέλουν να ξαναζωντανέψουν. Ειδικά τώρα που έγιναν και
ασύμφορες οι επενδύσεις και η επιχειρηματικότητα στον πρωτογενή τομέα. Ας μη συνεχίζουν να επενδύουν στα ίδια λάθη.