Ευρ. Στυλιανίδης: «Με την ψήφο των Ομογενών μεγαλώνουμε την Ελλάδα»

Απαντήσεις σε δύο ζητήματα επικαιρότητας έδωσε ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, πρώην υπουργός και νυν βουλευτής Ροδόπης με τη Νέα Δημοκρατία μέσα από τη συχνότητα του ράδιο Χρόνος 87.5fm. Μιλώντας για την ψήφο των Ομογενών ανέδειξε ότι «μεγαλώνει την Ελλάδα» και στεκόμενος στα ελληνοτουρκικά υπερτόνισε ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να αποτελέσει την ήρεμη δύναμη, η οποία όμως δεν θα διστάσει να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της».

Σε τι σημείο βρισκόμαστε για τη νομοθετική κύρωση της ψήφου των Ομογενών και ποια η διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ;

-Ολοκληρώθηκε η αναθεωρητική διαδικασία στην οποία πέρασε με αυξημένη πλειοψηφία η διάταξη που καλύπτει τη δυνατότητα να γίνει νόμος του κράτους η απόφαση της διακομματικής επιτροπής για την ψήφο των Ομογενών. Οπότε συνταγματικά κλείσαμε τον κύκλο με επιτυχία, και μάλιστα με τις ψήφους όλων των κομμάτων πλην ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε να δώσουμε δικαίωμα ψήφου στους ομογενείς για να εκλέγουν από το Επικρατείας κάποιους δικούς τους εκπροσώπους στη Βουλή, αλλά να μη μετράει η ψήφος τους στον προσδιορισμό του ποιο κόμμα θα κερδίσει την κυβέρνηση. Εμείς διαφωνήσαμε για νομικούς και πολιτικούς λόγους. Οι νομικοί λόγοι είναι γιατί δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε δύο κατηγοριών ψήφους, γιατί προσβάλλεται η βασική αρχή ισοτιμίας της ψήφου που προβλέπεται από το Σύνταγμα. Οι πολιτικοί λόγοι είναι γιατί υποτιμάται ο Οικουμενικός Ελληνισμός, διότι δεν δείχνει το σύστημα εμπιστοσύνη απέναντί του, στο να επιλέγει την κυβέρνηση της επόμενης μέρας.

Γιατί πιστεύετε ότι πρέπει να δοθεί στον απόδημο ελληνισμό η δυνατότητα να ψηφίζει εκτός Ελλάδας;

-Ο ψηφοφόρος του εξωτερικού κρίνει και ψηφίζει με κριτήριο τη διεθνή εικόνα της χώρας και όχι με κριτήριο το προσωπικό ρουσφέτι. Κι από τη στιγμή που του στερείς αυτή τη δυνατότητα είναι σα να τον θεωρείς Έλληνα δεύτερης κατηγορίας.

Εμείς κάνουμε ένα ιστορικό βήμα για να μεγαλώσουμε την Ελλάδα. Γιατί πιστεύουμε ειλικρινά ότι η ψήφος αυτή επανασυνδέει τον ξενιτεμένο Ελληνισμό με τη Μητρόπολη, τον κάνει να ενδιαφερθεί ξανά για την Πατρίδα του και να συμμετάσχει σε μία διαδικασία πολύ σημαντική για το μέλλον της χώρας. Εμείς θέλουμε να μεγαλώσουμε την Ελλάδα, και να καταστήσουμε ξανά το ελληνικό κοινοβούλιο όχι απλό αντιπρόσωπο του ελληνικού λαού, αλλά αντιπρόσωπο του ελληνικού έθνους.

Χρειάζεται 200 και άνω ψήφους. Ποιοι μέχρι στιγμής φέρεται ότι θα ψηφίσουν «ναι»;

-Το νομοσχέδιο αφορά την διευκόλυνση της άσκησης του δικαιώματος της ψήφου, δηλαδή να μην έρχονται στην Ελλάδα, να ψηφίζουν από εκεί. Κάναμε κάποιους συμβιβασμούς με τα υπόλοιπα κόμματα, γιατί χρειάζονταν άνω των 200 ψήφοι.

Από τη διακομματική φαίνεται ότι οι περισσότεροι συμφωνούν, με τον ΣΥΡΙΖΑ να διατυπώνει ακόμη επιφυλάξεις, αλλά εμείς καλούμε και τον ΣΥΡΙΖΑ να το ψηφίσει, γιατί είναι μία εθνική απόφαση. Το ΚΚΕ, το ΚΙΝΑΛ και η Ελληνική Λύση είναι θετικοί. Το ΜέΡΑ25 το συζητάει. Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί κριτική που δεν ξέρω που θα καταλήξει. Το καλύτερο σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο, θα ήταν να το ψηφίσουν και οι 300.

Εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, θα ψηφίζουν όλοι οι Έλληνες του εξωτερικού;

-Στο νομοσχέδιο μπαίνουν κάποιες προϋποθέσεις. Δηλαδή όσοι λείπουν 35 χρόνια από την χώρα, θα πρέπει να μπορούν να αποδείξουν με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, ότι δύο χρόνια, έστω και αποσπασματικά, ήταν στην Ελλάδα. Επίσης, θα πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν κάποια οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα. 

Με αυτό τον τρόπο, εκτιμώ ότι θα καταγράψουμε στο εξωτερικό δυνάμεις που δεν είχαμε καταγεγραμμένες. Η συζήτηση θα συνεχιστεί και νομίζω ότι την επόμενη εβδομάδα θα έχουμε την τελική ψήφιση από τη Βουλή των Ελλήνων.

Στα ελληνοτουρκικά, είχαμε την συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν. Πώς σχολιάζετε όλα όσα έχουν γίνει γνωστά;

-Είχε τρία σκέλη η συνάντηση και το τρίτο πολυμερές.

Το πολυμερές ήταν η παρέμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο ΝΑΤΟ, με την οποία επεσήμανε ότι σε μία συμμαχία που θέλουμε να είναι αποτελεσματική, δεν μπορούμε να αφήνουμε να διαμορφώνονται μεταξύ των μερών (τέτοια ζητήματα). Ιδίως όταν του ενός μέρους, αυτά που λέει και κάνει, είναι αντίθετα στο διεθνές δίκαιο και στο δίκαιο της θάλασσας. Αυτή είναι η ευθύνη που αναλαμβάνει η συμμαχία απέναντι στο θέμα.

Όσον αφορά τώρα το περιεχόμενο της διμερούς συνάντησης.
Στο πρώτο σκέλος, πράγματι συμφώνησαν …σε ποια σημεία διαφωνούν. Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Η ελληνική προσέγγιση αναμφισβήτητα πατά πάνω στο διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, το οποίο δεν έχει υπογράψει η Τουρκία. Το διεθνές δίκαιο πολλές φορές μπορεί να επιβληθεί ακόμη και σε κράτη που δεν έχουν συμφωνήσει, γιατί προσπαθεί να διασφαλίσει την ειρήνη και την συνεργασία. Η Τουρκία το διεθνές δίκαιο το εφάρμοσε στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά δεν θέλει να το εφαρμόσει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Προχωράει και δημιουργεί de facto καταστάσεις, κάνοντας μία συμφωνία με… τη μία από τις δύο κυβερνήσεις της Λιβύης. Και είναι αμφισβητούμενο εάν θα νομιμοποιηθεί εκεί (στη Λιβύη). Ανεξαρτήτως αν θα νομιμοποιηθεί από το κοινοβούλιο της Λιβύης ή όχι, είναι  ένας ισχυρός της Τουρκίας που προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα, ότι τα νησιά δεν έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, το οποίο δεν στέκεται πουθενά. Γι’ αυτό δημιουργεί μία ένταση, για να δημιουργήσει συνθήκες διμερούς διαλόγου, για να επιβάλει το δικό της δίκαιο όπως το συμφέρει. Η Ελλάδα αυτό δεν πρόκειται να το δεχθεί, γιατί βασίζει όλη της την εξωτερική πολιτική πάνω στο διεθνές δίκαιο, επιμένει προς αυτή την κατεύθυνση και έχει την αποφασιστικότητα και ετοιμότητα να υπερασπιστεί τα εθνικά κυριαρχικά της δικαιώματα.

Στο δεύτερο σκέλος, η Ελλάδα δεν θέλει να διακόψει την συζήτηση για τα μέτρα εμπιστοσύνης και την επιδίωξη συνεργασίας, καλής γειτονίας και φιλίας με την Τουρκία. Γι’ αυτό ο διάλογος δεν διακόπτεται και θα συνεχιστεί. Επομένως, μπορεί να ξεκινάμε από ένα δύσκολο σημείο, αλλά υπάρχει διάθεση να προχωρήσουμε στη δημιουργία ενός κλίματος εμπιστοσύνης, που ίσως κάτω από διαφορετικές συνθήκες θα μπορούσε να μας δώσει μία λύση. Μία λύση όμως, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι κόντρα στα δίκαια της Ελλάδας.

Η Ελλάδα προτάσσει το διεθνές δίκαιο, αλλά η Τουρκία φαίνεται να χαράσσει τη δικιά της πορεία. Ποιά η θέση των μεγάλων δυνάμεων;

-Η Τουρκία ακολουθεί τη δική της πολιτική. Προσπαθεί να λειτουργήσει ως περιφερειακή δύναμη. Αγνοεί πολλές φορές τις συστάσεις που της γίνονται. Αυτή τη στιγμή υπάρχει καθαρή αντίδραση από Ισραήλ, Αίγυπτο και Γαλλία και μία επιφυλακτική στάση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό που πρέπει να καταλάβει και το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι πως εδώ δεν δοκιμάζεται μόνο η αξιοπιστία, η αποτελεσματικότητα και η αποφασιστικότητα της Ελλάδας. Αλλά εδώ δοκιμάζεται το κύρος των ίδιων των διεθνών οργανισμών. Γιατί εάν η Αμερική ή η Ευρώπη λένε κάτι και η Τουρκία τις αγνοεί ή τις περιφρονεί, τότε ποιος έχει ζημία από αυτό; Κατ’ αρχήν πάντως, είναι θετικό ότι κάποια σημαντικά κράτη αναγνωρίζουν ευθέως το δίκαιο της ελληνικής πλευράς. Η Τουρκία θέλει να διακόψει την συνέχεια του θαλάσσιου χώρου μεταξύ Κρήτης, Καστελόριζου, Κύπρου. Εκεί λοιπόν έχουν συμφέροντα και το Ισραήλ και η Αίγυπτος.

Πάντως, διατελέσατε κι εσείς υπουργός Εξωτερικών, αν και σε μία περίοδο που δεν προτάχθηκαν τέτοια ζητήματα. Τότε το κλίμα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ήταν καλύτερο; Και ποιά η εκτίμησή σας για το σήμερα και την επόμενη μέρα στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας;

-Το 2004 – 05 καταφέραμε και καλλιεργήσαμε ένα κλίμα εμπιστοσύνης, από το οποίο ωφελημένες βγήκαν και οι δύο πλευρές. Πρώτον, η Ελλάδα έγινε προέκταση των ενεργειακών διαδρόμων της Τουρκίας και η Τουρκία της Ελλάδας. Δεύτερον, ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών όταν ανέλαβα του ’04 ήταν 350εκ ευρώ. Με σωστές κινήσεις που κάναμε με τον Μεμέτ Μουεζίνογλου από την άλλη πλευρά και τα συναρμόδια υπουργεία, βάλαμε στόχο τα 2,5δις και μας κορόιδεψε ο οικονομικός Τύπος και της Άγκυρας και της Αθήνας. Και όχι μόνο τα πετύχαμε αλλά τα ξεπεράσαμε. Και μετά φτάσαμε στα 5,5 δις όγκου εμπορικών συναλλαγών με θετικό ισοζύγιο για την Ελλάδα. Τότε ήταν όλοι ευχαριστημένοι, γιατί καλλιεργήθηκε ένα κλίμα σταθερότητας και ένας κώδικας επικοινωνίας.

Τότε η Τουρκία είχε ένα χαρακτηριστικό: επεδίωκε να κάνει μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της και αναζητούσε ευρωπαϊκή διαδρομή. Σήμερα φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να στραφεί περισσότερο στην Ανατολή παρά στη Δύση κι αυτό δημιουργεί ένα πρόβλημα. Θέλω να πιστεύω ότι θα πρυτανεύσει η λογική. Δεν συμφέρει σε κανέναν στην περιοχή μας να ανάψουμε το φυτίλι. Ωστόσο η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να αποτελέσει την ήρεμη δύναμη, η οποία όμως δεν θα διστάσει να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της.