Ευρ. Στυλιανίδης: «Η πολιτική είναι πρωτοβουλίες και προϊόντα που μπορούν να τονώσουν την ιστορική ρίζα»

Σε περιοδείες στους οικισμούς του νομού Ροδόπης επιδίδεται αυτή την περίοδο ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, συμμετέχοντας σε δράσεις του Μουσείου Καραθεοδωρή αλλά και άλλων τοπικών φορέων, που στοχεύουν στην ανάδειξη της τοπικής πολιτιστικής ταυτότητας. 
«Η πολιτική δεν είναι μόνο η άγονη ή γόνιμη αντιπαράθεση με τον αντίπαλο, η πολιτική κυρίως είναι πρωτοβουλίες και προϊόντα, προτάσεις που μπορούν να τονώσουν την ιστορική ρίζα και πολιτιστική ταυτότητα μιας περιοχής και παράλληλα να προωθήσουν έργα που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη, την οικονομική βελτίωση και την βελτίωση συνθηκών ζωής για την νεότερη γενιά», σχολίασε μιλώντας στο ράδιο Χρόνος 87.5 fm ο πρώην υπουργός ενημερώνοντας ότι στηρίζει την ανάπτυξη του μουσείου Καραθεοδωρή, αλλά και μία φωτογραφική έκθεση που ετοιμάζεται στην Ξυλαγανή για τη  διαδρομή του οικισμού από το 1922 και εντεύθεν. 

Την ίδια ώρα, ο κος Στυλιανίδης εξηγεί ότι αξιοποιεί τη συγκεκριμένη περίοδο για να κάνει την αυτοκριτική, μιας και απέχει από κοινοβουλευτικά καθήκοντα και υποχρεώσεις: «Για μένα είναι πολύ σημαντικός αυτός ο χρόνος που είμαι εκτός κοινοβουλίου για να κάνω την αυτοκριτική μου. Εκείνη ήταν παραγωγική περίοδος, σίγουρα τώρα δεν θα μπορούσα να κάνω όσα θα μπορούσα να κάνω σε εποχή ευμάρειας όπως η προηγούμενη που ζήσαμε. Αλλά δεν θα επέτρεπα να χαθούν και οι ευκαιρίες που χάνονται αυτή την περίοδο» λέει και υπογραμμίζει ότι παράλληλα με οτιδήποτε άλλο κάνει εκμεταλλεύεται αυτόν τον χρόνο για να αναθερμάνει τη σχέση του με τους Ροδοπίτες που τον έχουν στηρίξει στα 15 χρόνια της πολιτικής του διαδρομής: «Εγώ είμαι εδώ, είμαι παρών, είμαι κάθε βράδυ σε άλλο χωριό, αναθερμαίνω τις επαφές με τους συμπολίτες μου, με τα στελέχη μου, με τους φίλους μου, δεν οσμίζομαι εκλογές, προσωπική εκτίμηση είναι ότι οι εκλογές δεν είναι κοντά. 

Πιστεύω ότι αυτή η κυβέρνηση κάνει το παν για να αγοράσει χρόνο και να κερδίσει χρόνο θητείας, αυτό βεβαίως είναι καταστροφικό κατά τη γνώμη μου για την οικονομία και το κράτος διότι την ίδια ώρα έχουμε μια δυσλειτουργικότητα του κράτους σε όλα τα επίπεδα, αλλά είναι κάτι το οποίο δεν εξαρτάται από εμάς. 

Η Νέα Δημοκρατία ζητάει εκλογές και μακάρι να μπορούσε να τις επιβάλλει και αύριο, αλλά οι εκλογές είναι κάτι το οποίο εξαρτάται από την κυβερνητική πλειοψηφία, οπότε εμείς κάνουμε τη δουλειά μας όπως πρέπει»

Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΦΑΝΗ 
Σχολιάζοντας τη δράση των μειονοτικών βουλευτών στη Ροδόπη, ο κος Στυλιανίδης παρατηρεί ότι ο νομός είναι «ορφανός» σε επίπεδο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης κι αυτό γιατί έχει μόνο εκπροσώπους από τη μειονότητα στη βουλή. Κατά την εκτίμησή του, η μονομερής εκπροσώπηση δεν είναι καλή για το νομό γιατί έτσι τα συμφέροντα μίας μερίδας κατοίκων –εν προκειμένω των χριστιανών- δεν εκπροσωπούνται πλήρως. Εξηγεί δε, πώς θα είχε την ίδια άποψη και αν είχαν εκλεγεί μόνον χριστιανοί βουλευτές και κανείς μειονοτικός: «ο κόσμος νοιώθει την ορφάνια διότι δυστυχώς οι καλοί συνάδελφοι μουσουλμάνοι κάνουν τη δουλειά τους για λογαριασμό -λυπάμαι που το λέω- των μειονοτικών συμφερόντων μόνο. Δεν λέω ότι δεν θέλουν, αλλά δεν έχουν και τη δυνατότητα να επιτύχουν τα αποτελέσματα που επιτυγχάναμε στο παρελθόν όλοι μαζί. Δεν βάζω διαχωρισμό, αλλά η μονομερής εκπροσώπηση θα έλεγα δημιουργεί ένα ανάπηρο σώμα.

Και μόνο χριστιανούς βουλευτές αν είχε ο νομός θα είχε πρόβλημα γιατί θα δυσκολευόντουσαν να κατανοήσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μειονοτικοί οικισμοί. Υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα τα οποία δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν είτε γιατί δεν μπορούν να τα κατανοήσουν γιατί οι ζυμώσεις τους και οι επαφές τους γίνονται με ένα κομμάτι του νομού, είτε γιατί η πρόσβασή τους στα κέντρα των αποφάσεων ενδεχομένως δεν είναι συνολική ή είναι περιορισμένη. Εγώ λοιπόν θεωρώ ότι το φυσιολογικό είναι να έχουν όλα τα στοιχεία την εκπροσώπησή τους και να δουλεύουμε όλοι μαζί για την περιοχή. Αυτό που εισπράττεται δεν είναι η δική μου άρνηση να συμβάλλω στην περιοχή, είναι μάλλον η ορφάνια της περιοχής από σοβαρή ισχυρή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, διότι αν αυτή η περιοχή είχε μια ισχυρή φωνή να αντιστέκεται στο κοινοβούλιο δεν θα είχε απολέσει αυτή τη στιγμή τουλάχιστον αυτό το ποσοστό εισοδήματος και βιοτικού επιπέδου  που απώλεσε τα τελευταία δύο χρόνια». 

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΜΕ ΣΟΒΑΡΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Παρατηρώντας τη μεγάλη εικόνα, ο κος Στυλιανίδης σχολίασε και τη στάση της Τουρκίας απέναντι σε όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στην Κύπρο και την εκμετάλλευση του λεγόμενου οικοπέδου 11 που βρίσκεται εντός της ΑΟΖ του νησιού. Σχολίασε αρχικά τη σύνδεση που κάνει η Τουρκία μεταξύ Θράκης, Αιγαίου και Κύπρου και προέτρεψε όλους να μην αψηφούν τις κινήσεις γιατί η εξωτερική της πολιτική είναι «σοβαρή»: «Η Τουρκία είναι μια χώρα μεγάλη με σοβαρή εξωτερική πολιτική την οποία κανείς δεν μπορεί ούτε να περιφρονεί ούτε να προσπερνά εύκολα. Η Τουρκία βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε αδιέξοδο. Πρώτα από όλα η Τουρκία έξυπνα ή πονηρά συνδέει 3 χώρους, το χώρο της Θράκης το χώρο του Αιγαίου και το χώρο της Κύπρου. Η Κύπρος ακολούθησε από την εποχή ακόμα του Τάσου Παπαδόπουλου μια πολύ διορατική και ρηξικέλευθη στρατηγική στο θέμα της ΑΟΖ και σε νεκρό χρόνο έκανε την αναγνώριση και την ανακήρυξη και  την οριοθέτηση της ΑΟΖ και συμφώνησε με τις άλλες δυνάμεις την συνεκμετάλλευση κάποιων οικοπέδων.

Τώρα βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη φάση, δηλαδή οι μεγάλες εταιρείες  πηγαίνουν στα συγκεκριμένα οικόπεδα για να ξεκινήσουν τις εξορύξεις, συγκεκριμένα στο οικόπεδο 11 και βεβαίως οι μεγάλες δυνάμεις που κρύβονται πίσω από αυτές τις εταιρείες προφυλάσσουν την επένδυση την οποία πάνε να κάνουν. Από αυτή την ιστορία βγαίνει ωφελημένη βεβαίως η Κυπριακή Δημοκρατία διπλά, πρώτο διότι κατοχυρώνει το διεθνές δικαιοδοτικό της δικαίωμα, δηλαδή το δικαίωμά της να ορίζει αυτή την ΑΟΖ της, δεύτερον κατοχυρώνει τη συμμετοχή της στα κέρδη αν τελικώς αποδειχθεί κερδοφόρο το κοίτασμα που θα ανακαλυφθεί και τρίτον μεταβάλλει το χάρτη ισορροπιών στην περιοχή δημιουργώντας μια εξαιρετική συμμαχία με το Ισραήλ, με τη Γαλλία, με την Αμερική, με την Αίγυπτο. Από την άλλη πλευρά  η Τουρκία είναι μια χώρα η οποία προσδοκά το λάθος για να μπορέσει να το αξιοποιήσει γιατί ούτως ή άλλως είναι πολύ πιεσμένη στα ανατολικά της σύνορα με την ιστορία του Κουρδιστάν και για λόγους εσωτερικής συντήρησης στην κυβέρνησή της οφείλει προς τα έξω να δείχνει ότι δεν τσαλακώνεται. Πρέπει λοιπόν η Ελλάδα να προτάσσει -όπως σωστά κάνει το είπε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας- τη συνεργασία και την αλληλοκατανόηση με την Τουρκία και τη στήριξη του ευρωπαϊκού της προσανατολισμού αλλά παράλληλα να μην εγκαταλείπει επ’ ουδενί τα εθνικά κυριαρχικά της δικαιώματα σύμφωνα πάντα με το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες».

Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ 
Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ο κος Στυλιανίδης κι αυτό γιατί η νυν παράταξη της αντιπολίτευσης, απερχόμενη του κυβερνητικού θώκου άφησε πίσω της σημαντικό έργο: «εμείς μετράμε κάθετο άξονα, ανοικοδόμηση σχολείων, διπλασιασμό φοιτητών, ολοκλήρωση γηπέδων, δύο κλειστά γυμναστήρια που άρχισαν να λειτουργούν, αναβάθμιση του αθλητισμού, της παιδείας, του πολιτισμού, της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής» σχολίασε συγκεκριμένα ο πρώην υπουργός και έβαλε όλα αυτά σε αντιδιαστολή με το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να είναι συνεπής ούτε καν στη δημοπράτηση των παραλιών: «Έπρεπε να φτάσουμε τον μήνα Ιούλιο και να μην έχει μπαράκια και εστιατόρια το Φανάρι και η Μαρώνεια γιατί οι δημοπρατήσεις έγιναν τώρα και με μια απαράδεκτη διαδικασία; Εγώ τον Μάρτιο έξω από το υπουργείο Οικονομικών κατασκήνωνα και αν δεν έπαιρνα το αποτέλεσμα δεν ξεκινούσα να φύγω για την Κομοτηνή. Η καθυστέρηση η γραφειοκρατική είναι η βασική αιτία η οποία στερεί την δυνατότητα αξιοποίησης στις παραλίες μας και στερεί από τους τοπικούς επιχειρηματίες την δυνατότητα να προσελκύσουν κόσμο και να ασκήσουν εμπορική πολιτική. Όταν περνούν χιλιάδες κάθε Σαββατοκύριακο αυτοκίνητα από την Νυμφαία δεν είναι δυνατόν να μην μένει εδώ ούτε ένα ευρώ, κάτι γίνεται λάθος. Θα πρέπει να δούμε τι πρέπει να κάνουμε διότι εγώ νομίζω ότι ακυβέρνητο είναι το καράβι, δεν βλέπω κανέναν να κρατάει το κουμάντο και να λέει τι να διορθώσουμε. Ό,τι γίνεται, γίνεται από ιδιώτες και μεμονωμένα. Κάτι οργανωμένο δεν υπάρχει και είναι εκνευριστικό»

Στο ίδιο πλαίσιο της κυβερνητικής αδράνειας και αδιαφορίας ο κος Στυλιανίδης βάζει και το λεγόμενο 12% που τελικά δεν δόθηκε ποτέ στις επιχειρήσεις που το δικαιούνταν: «εκνευριστικό είναι και το  να χρωστούν από το 2010, 270 εκατομμύρια στις βιομηχανίες μας, να κλείνουν και να μην ιδρώνει αυτί. Έως το τέλος του 2009 τα λεφτά ερχόντουσαν με καθυστέρηση ενός εξαμήνου, αλλά ερχόντουσαν. Όλοι το θεωρούσαν αυτονόητο, αλλά δεν ήταν καθόλου. Πίσω από αυτό υπήρχε δουλειά, πηγαίναμε και διεκδικούσαμε και το 2012-2013 που ξαναέγινα υπουργός είχαμε ωριμάσει τις συνθήκες για να δοθεί ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων και έγινε μετά η αλλαγή της κυβέρνησης βρέθηκα από έξω σε αδύναμη θέση και δεν ολοκληρώθηκε».

Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΤΟ ΔΠΘ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Ο κος Στυλιανίδης επανέλαβε και τη θέση του για όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο και την κόντρα του υπουργού Παιδείας με τις πρυτανικές αρχές. Σχολίασε ότι όλο αυτό που συμβαίνει βλάπτει τελικά το ίδιο το πανεπιστημιακό ίδρυμα, το οποίο αποτελεί επί της ουσίας έναν αναπτυξιακό μοχλό της περιοχής, όμως με αυτές τις πρακτικές κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση: «αυτή η αντιπαράθεση που έχει ξεκινήσει μεταξύ του υπουργείου και της πρυτανικής αρχής είναι μια αντιπαράθεση που δεν βλάπτει μόνο τους πρωταγωνιστές - βλάπτει κυρίως το πανεπιστήμιο και την περιοχή διότι αυτή η ένταση αποστερεί την προοπτική του πανεπιστημίου για περισσότερους φοιτητές, για καλύτερη χρηματοδότηση και για πιο ήρεμη λειτουργία.

Και είχα κάνει έκκληση προς όλες τις πλευρές κυρίως όμως προς τον υπουργό να σταματήσει αυτή την ένταση την οποία έχουν καλλιεργήσει, να έρθουν συναινετικά να βρουν λύσεις, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα τα οποία ανακύπτουν και να δούμε τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα. Εμένα με ενδιαφέρει η περιοχή μου, δεν με ενδιαφέρουν τα πρόσωπα και αυτό το πανεπιστήμιο είχε κατακτήσει μια θέση και στην πανελλήνια κοινή γνώμη αν σκεφτεί κανείς ότι η χρηματοδότησή του είχε φτάσει περίπου στα 17,5 εκατομμύρια το χρόνο και τώρα έχει κατρακυλήσει στα 5,7. Το Δημοκρίτειο ήταν ένα πανεπιστήμιο που από την αρχή αποτέλεσε την κεντρική επένδυση του ελληνικού κράτους στη Θράκη και ήταν η πιο επιτυχής επένδυση από όλες τις προσπάθειες που έγιναν. Τόνωσε δημογραφικά, τόνωσε οικονομικά, ανέδειξε την περιοχή μας διεθνώς ως μια περιοχή πρότυπο ανοιχτής κοινωνικής δημοκρατίας, έσπασε αρτηριοσκληρωτικές νοοτροπίες του χθες, δημιούργησε μια άλλη ζωή εδώ στη Θράκη. 

Όσες κρίσεις και να αντιμετωπίζει η οικονομία θα κάνει τον κύκλο της, αν όμως δημιουργηθεί μια πληγή εθνική δεν θα κλείσει. Γι’ αυτό έπρεπε η πολιτεία να εξαιρεί από αυτές τις περιοριστικές πολιτικές τις ακριτικές περιοχές, έπρεπε να το κάνει, δεν το κάνει, εγώ νομίζω ότι έστω και τώρα πρέπει να το κάνει».