Βασιλόπιτα κόβει το Σάββατο ο Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης
Γράφει η Μαρία Πασχάλη
Εγώ προσπάθησα να διαβάσω κάθε δρόμο
που μου έδειξε η αμείλικτη φωνή σου
Και έτρεξα πάνω σε μονοπάτια
κι επίτρεψέ μου να σου παραδώσω τις ειλικρινείς μου εικόνες:
ένιωσα κάθε δειλία να διαπερνά τα βαθιά στρώματα της επιδερμίδας
αρνήθηκα τις απαντήσεις απο άκοπα μυστικά
που μου έταξαν τη λήξη της οδύνης
έπεσα σε νερά ρηχά
και ήταν τα πιο δύσκολα
στα βαθιά νερά κολυμπάς και φτάνεις κάπου,
στα ασφαλή ξαγρυπναει
και σε έλκει το πόνημα
απ' τις νεογνες κοφτερες πετρούλες.
Αρνείσαι τις φωτεινές λύσεις
Σου μοιάζουν για
ματαιες ηχητικές εξιστορήσεις
και διαλέγεις δήθεν εσκεμμένα το σκοτάδι
δίνεις πνοή και αίμα να σε επιλέξει και εκείνο.
Περνάς από δοκιμασίες χωρίς χειροκροτήματα
πεινάς για σταθερότητα
πρεσβεύεισ το αντίθετο
και σκάβεις σ' ένα χώμα
το πιο βαρύ χαλίκι να ρημαξεις.
Θα κινήσεις ουρανούς και όποια γη
σε μια σκηνή
που πυροτεχνήματα
θα λαχταρουν τη λήξη
και, πίστεψέ με,
όχι την αρχή.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News