«Λυτρωτικός πολιτικός απολογισμός»

Κυριάρχησε στην πολιτική επικαιρότητα των τελευταίων ημερών η παραίτηση - αποπομπή ενός Υπουργού της Κυβέρνησης, ο οποίος τοποθετήθηκε «άκομψα» στα λεγόμενα του Δημάρχου Σπάρτης για τα πεπραγμένα της τότε Κυβέρνησης κατά τις καταστροφικές και πολύνεκρες πυρκαγιές του 2007. 

Με αφορμή το γεγονός αυτό ξεκίνησε μια πολιτική κουβέντα για το ποιος καλύπτει ποιόν και ποιος δε θέλει να αναδειχθούν τα πεπραγμένα προηγούμενων Κυβερνήσεων.

Περασμένα ξεχασμένα θα πουν πολλοί και σίγουρα όταν μπροστά μας υπάρχουν τόσες προκλήσεις δεν είναι γόνιμο να ασχολούμαστε ξανά και ξανά με το παρελθόν.

Υπάρχει όμως κάτι που τελικά εάν δε γίνει πραγματική πρόοδος δεν έρχεται ούτε και μαθαίνουμε τίποτα από το παρελθόν.

Αυτό το κάτι λοιπόν είναι ένας καθαρός απολογισμός για τα έργα και τις ημέρες των προηγούμενων Κυβερνητικών περιόδων όχι για λόγους εκδικητικούς αλλά καθαρά για λόγους σωστής συνέχειας του Κράτους.

Στην επιχειρηματική ζωή μια προσωπική επιχείρηση μεταβιβάζει κάποιος και ο αγοραστής ορίζει ελεγκτές για να διαπιστώσει το καλώς έχει.

Στην πολιτική όμως και στη δημόσια ζωή τελικός ελεγκτής είναι ο λαός και για να μπορεί να έχει και αυτός καθαρή άποψη για πρόσωπα και πράγματα θα πρέπει να του δίνονται  καθαρά στοιχεία.

Η «τέχνη» της πολιτικής κατευθύνει τον πολίτη εκεί που θέλει και μέσα από την υπερβολική πολιτική αντιπαράθεση για επουσιώδη πράγματα τον κάνει να χάνει την αίσθηση του σημαντικού και έτσι μένουν στο σκοτάδι κρίσιμα στοιχεία που τον αφορούν.

Και κάπου εδώ γίνεται και μια γενικότερη ζημιά στο πολιτικό σύστημα, που είναι επικίνδυνη και για τη Δημοκρατία καθώς δίνεται η εντύπωση στους πολίτες ότι κυριαρχεί μεταξύ των πολιτικών σιωπή για τα σημαντικά και έτσι αφήνεται χώρος στις ακραίες φωνές που με το επιχείρημα «όλοι ίδιοι είναι» είναι έτοιμοι να απαξιώσουν το σύνολο του πολιτικού συστήματος και να παρασύρουν με επικίνδυνες μπουρδολογίες.

Το «σκάλισμα» του παρελθόντος είναι δυσάρεστο αλλά εξαρτάται για ποιο λόγο γίνεται.

Προσωπικά διαφωνώ με την παρελθοντολογία που ανασύρει πάθη και έριδες, συμφωνώ όμως με την καθαρή γνώση του παρελθόντος, γιατί ο απολογισμός όταν είναι ειλικρινής είναι  λυτρωτικός για όλους και μας πάει ένα βήμα μπροστά.