«Μπαλώματα»

Με τον καύσωνα που περάσαμε πανελλαδικά την προηγούμενη εβδομάδα νομίζω ότι κανείς δεν έχει διάθεση για βαριές αναλύσεις.
Η πρόσφατη όμως επικαιρότητα με τους εργαζόμενους στην καθαριότητα των Δήμων δε με αφήνει να κινηθώ σε καλοκαιρινούς ρυθμούς.

Καταρχήν μια φιλική επισήμανση στα Μ.Μ.Ε. 

Όταν μιλάμε για σκουπίδια χρησιμοποιούμε τη λέξη αποκομιδή και όχι τη λέξη συγκομιδή που κουράστηκα να ακούω τόσες ημέρες.
Τη λέξη συγκομιδή τη χρησιμοποιούμε όταν αναφερόμαστε σε καρπούς και γεωργικές εργασίες.

Μετά λοιπόν από αυτή τη μικρή παρένθεση μπαίνω στο θέμα μου.

Τα διαχρονικά μπαλώματα στον τομέα της καθαριότητας των Δήμων δημιούργησαν μια δυσάρεστη κατάσταση τις τελευταίες ημέρες για τους εργαζομένους στην καθαριότητα αλλά και για τους δημότες που υπέστησαν τις συνέπειες της απεργίας των τελευταίων εν μέσω καύσωνα. Έληξε προσωρινά η απεργία και λέω προσωρινά γιατί καμία οριστική και ουσιαστική λύση δε δόθηκε και με μαθηματική βεβαιότητα το ίδιο θέμα θα μας απασχολήσει ίσως και εντονότερα σε λίγους μήνες.

Εγώ ως πολίτης δεν κατάλαβα ξεκάθαρα ούτε ποια είναι η τελική επιδίωξη των εργαζομένων ούτε ποια είναι η θέση της πολιτείας.
Εάν το αίτημα των εργαζομένων είναι η μονιμοποίηση παρά το ότι συμμερίζομαι την εύλογη αγωνία τους για σταθερή εργασία δεν ξέρω πως μπορεί να γίνει όταν αυτό αντίκειται ρητά σε Συνταγματική διάταξη.

Εάν το αίτημα των εργαζομένων ήταν να ξεκαθαριστεί η εργασιακή τους σχέση και να οριοθετηθεί με συγκεκριμένο τρόπο το καθεστώς εργασίας τους είμαι μαζί τους και πρέπει τα μπαλώματα να λάβουν τέλος.
Από την πλευρά της η πολιτεία μάλλον δεν έχει ξεκάθαρο στίγμα.

Ενώ υποτίθεται ότι θέλει να δώσει την πρωτοβουλία για τα καθημεριά θέματα του πολίτη στην τοπική αυτοδιοίκηση και ενώ υπάρχει ο ψηφισμένος νόμος του «Καλλικράτη», παρεμβαίνει με έναν μάλλον πρόχειρο τρόπο που ούτε τους Δήμους βοηθάει ούτε δίνει λύσεις στους εργαζομένους.

Αντίθετα γίνεται πολιτική διαχείριση του θέματος και δημιουργούνται προσδοκίες που κατά πάσα πιθανότητα θα διαψευσθούν.
Το τραγικό γεγονός του θανάτου κατά την υπηρεσία  μιας εργαζομένης στην καθαριότητα σε Δήμο της Αττικής την προηγούμενη Παρασκευή δείχνει την σκληρότητα των συνθηκών αυτού του κοινωνικά απαραίτητου επαγγέλματος.

Στους ανθρώπους λοιπόν που με σωματική και ψυχική ταλαιπωρία μας παρέχουν τις πολύτιμες για τη δημόσια υγεία υπηρεσίες καθαριότητας οφείλουμε καθαρές εξηγήσεις.

Για να μη γενικολογώ πιστεύω ότι πρέπει να δοθεί η πρωτοβουλία στην τοπική αυτοδιοίκηση και μακριά από την ψηφοθηρική κομματική λογική να τεθούν καθαροί όροι στην παροχή των υπηρεσιών καθαριότητας.

Κανείς δεν πρέπει να αποκλείεται από το δικαίωμα της εργασίας αλλά και για κανένα δεν πρέπει να τίθεται σε κίνδυνο η δημόσια υγεία.