Δικαστήριο ανακοίνωσε ότι προφυλακίζει τον Εκρέμ Ιμάμογλου ενόψει δίκης για κατηγορίες περί διαφθοράς

Γράφει ο Νικόλαος Κουρούδης, Ανχης ε.α., τ. επίτιμος πρόεδρος παραρτήματος Ε.Α.Α.Σ. Νομού Ροδόπης
Η αιφνιδιαστική εισβολή των βορειοκορεατών δυνάμεων στο έδαφος της Δημοκρατίας της Νότιας Κορέας στις 25 Ιουνίου 1950 προκάλεσε την επέμβαση των δυνάμεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Η Ελλάδα ως κράτος - μέλος του ΟΗΕ, ανταποκρινόμενη στην έκκληση του διεθνούς οργανισμού, συγκρότησε και απέστειλε στην Κορέα το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδα (ΕΚΣΕ) το Νοέμβριο του 1950.
Το ΕΚΣΕ αποτέλεσε την πρώτη ελληνική συμμαχική αποστολή στο πλαίσιο του ΟΗΕ και περιλάμβανε δυνάμεις του Στρατού Ξηράς και της Πολεμικής Αεροπορίας. Ειδικότερα ένα τάγμα ειδικής σύνθεσης δύναμης περίπου 1.000 ανδρών (αποτελούμενο από τμήματα της 42ης Ταξιαρχίας, καθώς και των Ι και ΙΙΙ Μεραρχιών) και το 13ο Σμήνος δύναμης 67 ανδρών και 7 μεταφορικών αεροσκαφών C-47 Dakota. Από το Δεκέμβριο του 1950 το Τάγμα ΕΚΣΕ υπό τη διοίκηση του 7ου Συντάγματος Ιππικού της 1ης Αμερικανικής Μεραρχίας Ιππικού, διεξήγαγε σημαντικές και επιθετικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο των ευρύτερων συμμαχικών σχεδίων. Οι πολεμικές συγκρούσεις στις οποίες συμμετείχε, υπήρξαν ιδιαίτερα σκληρές και αιματηρές, διεξήχθησαν κάτω από ιδιόμορφες εδαφικές και κλιματολογικές συνθήκες και απέναντι σε πολυπληθέστερο εχθρό, με παροιμιώδη πειθαρχία και μαχητικότητα. Η εξαιρετική ετοιμότητα των ελληνικών δυνάμεων είχε ως αποτέλεσμα τις συνεχείς πολεμικές επιτυχίες που προκάλεσαν το θαυμασμό των υπόλοιπων συμμάχων.
Μεταξύ των κυριοτέρων μαχών του Τάγματος ΕΚΣΕ ήταν η κατάληψη των υψωμάτων:
-406 και 381, κοντά στην πόλη Ίκσον (Ιανουάριος 1951)
-321 (περιοχή Γιουγκτου-ρι) και 325 (κοντά στον ποταμό Χαγκτσον - χαν), το Μάρτιο 1951, για τις οποίες απέσπασε τα εγκωμιαστικά σχόλια του διεθνούς τύπου.
-Σκοτς (313) τον Οκτώβριο του 1951, που αποτέλεσε την πιο αιματηρή επιχείρηση του ΕΚΣΕ.
-167 και Μεγάλο Νόρυ στην περιοχή του ποταμού Ιμτζίν (Αύγουστος - Σεπτέμβριος 1952) και
-Χάρυ (440) τον Ιούνιο του 1953, που προκάλεσε την απονομή ευαρεσκείας του προέδρου των ΗΠΑ Dwight Eisenhower.
Εξίσου αποφασιστικής σημασίας ήταν η συμβολή του 13ου Σμήνους, το οποίοι εκτέλεσε σημαντικό αριθμό ποικίλων αποστολών (μεταφοράς προσωπικού, υλικού και εφοδίων σε προκεχωρημένα σημεία του μετώπου, ανεφοδιασμού συμμαχικών κ.α) και απέσπασε πλήθος ηθικών διακρίσεων.
Παράλληλα το ΕΚΣΕ επέδειξε αξιόλογο φιλανθρωπικό και πολιτιστικό έργο στην Κορέα που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την ανέγερση ου ναού Αγίου Νικολάου στο κέντρο της Σεούλ και την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε Κορεάτες ενήλικες και παιδιά θύματα των πολεμικών συγκρούσεων.
Με την υπογραφή ανακωχής στη Μουνσάν της Βόρειας Κορέας στις 27 Ιουλίου 1953 τερματίσθηκε ο πόλεμος της Κορέας. Από το φθινόπωρο του 1953 το ΕΚΣΕ, αφού ενισχύθηκε με δυνάμεις και αναδιοργανώθηκε σε Σύνταγμα εντάχθηκε στην 3η Αμερικανική Μεραρχία και εγκαταστάθηκε στην αμυντική τοποθεσία Τσορβόν. Το Μάρτιο του 1955 περιορίστηκε στην 3η Αμερικανική Μεραρχία και εγκαταστάθηκε στην αμυντική τοποθεσία Τσοβόν. Το Μάρτιο του 1955 περιορίστηκε και πάλι σε Τάγμα και τον Ιούλιο του ιδίου έτους σε Λόχο. Στο μεταξύ είχε ξεκινήσει ο σταδιακός επαναπατρισμός του στρατεύματος, που ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1955.
Απολογισμός – τιμητικές διακρίσεις
Το ΕΚΣΕ τιμήθηκε για την ηρωική του δραστηριότητα στον πόλεμο της Κορέας όσο με εύφημο μνεία τόσο από τον πρόεδρο της Κορέας και από των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και οι κυβερνήσεις Νότιας Κορέας και ΗΠΑ απένειμαν πλήθος παρασήμων και μεταλλίων.
Απώλειες: Οι απώλειες των Ελλήνων ανήλθαν σε 186 νεκρούς, εξ αυτών ήτο οι στρατιώτες Ηλιόπουλος από την Καρυδιά Κομοτηνής (23/4/1955) σκοτώθηκε, Στέργιος Γιαννόπουλος Κασσιτερά (3/2/1951) και Αντώνης Μπανάκης Συκορράχη 9ος 2852 (28/9/1952) και 566 τραυματίες.
Η Νότια Κορέα προς τιμή της ελληνικής συμμετοχής ανήγειρε στην κοιλάδα των ηρώων κοντά στη Σεούλ μνημείο για τους Έλληνες πεσόντες μαχητές.
Στην εποχή εκείνη σαν εκπαιδευτές στα κέντρα εκπαιδεύσεως μαθαίναμε στους στρατιώτες το τραγούδι: Ο Στρατός μας που πήγε στην Κορέα, πολεμούσε για τα ιδανικά, είχε βάψει τους κιτρίνους στο αίμα δείχνοντας τι θα πει ελευθερία. Το κανόνι και το πολυβόλο όταν έρθει η ώρα θα ακουστεί…
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News