Επιστροφή στο παρελθόν

Το γεγονός της τελευταίας εβδομάδος υπήρξε αναντίρρητα η ορκωμοσία του νέου Προέδρου των Η.Π.Α.
Παρακολουθήσαμε στις οθόνες μας το λαμπρό τελετουργικό και χωρίς να σταθώ στην ανάλυση του πρώτου προεδρικού λόγου, την προσοχή μου τράβηξε η σκηνική παρουσία της προεδρικής οικογένειας.

Έχοντας προσωπική εμπειρία από τα μεγάλα σήριαλ τύπου «Δυναστεία», που μας καθήλωναν στις τηλεοράσεις κατά την δεκαετία 1980-90 η εικόνα που εξέπεμψε η προεδρική οικογένεια ήταν τουλάχιστον παρόμοια.

Πως λοιπόν ο νεωτεριστής απερχόμενος πρόεδρος των Η.Π.Α. αντικαταστάθηκε με την ψήφο των πολιτών από έναν πιο κλασικό πρόεδρο που ταιριάζει περισσότερο στον μύθο του Αμερικανικού ονείρου;

Κατά την άποψη μου κατά τις τελευταίες τρείς δεκαετίες της παγκοσμιοποίησης η πολιτική διαδικασία ενώ ασκήθηκε από ανθρώπους που υποτίθεται είχαν περισσότερα προσόντα και προοδευτική λογική σταδιακά αποξενώθηκε από την κρίσιμη μάζα της μεσαίας τάξης.
Η πραγματική παραγωγή άρχισε να φεύγει σταδιακά από τις παραδοσιακά βιομηχανικές χώρες, οι οποίες την κατεύθυναν προς υψηλής εργασιακής έντασης και χαμηλού κόστους παραγωγής χώρες.

Η οικονομία λοιπόν των ανεπτυγμένων χωρών και των Η.Π.Α. επικεντρώθηκε στην παροχή υπηρεσιών, η οποία δεν εξασφάλισε τη συμμετοχή των πολλών στο οικονομικό πανηγύρι που τεχνητά στήθηκε.    

Η καταναλωτική και όχι πραγματική ανάπτυξη εκμεταλλεύτηκε τις ανάγκες των μέσων πολιτών και κυρίως την ελπίδα για καλύτερη στέγη και εγκλώβισε τη μεσαία τάξη, που στο μεταξύ είχε καταστεί αντιπαραγωγική σε συνθήκες υπερδανεισμού.

Από την άλλη ζητήθηκε από τους πολίτες να ενσωματώσουν στις κοινωνίες τους νέα πολιτισμικά στοιχεία, καθώς η έννοια της παγκοσμιοποίησης ευνόησε την ελεύθερη μετακίνηση πολιτών.

Και έτσι έφθασε σήμερα η κρίσιμη μάζα της Αμερικανικής μεσαίας τάξης να μαραζώνει στην ανεργία. 

Ειδικά μετά την κρίση του 2008, που στην ουσία ήταν κρίση αξίας ακινήτων και των συνδεδεμένων με αυτά χρηματοοικονομικών προϊόντων, οι επικοινωνιακοί κατά τα άλλα προοδευτικοί πολιτικοί δεν έδωσαν λύσεις στα πραγματικά προβλήματα των πολιτών.

Μπορεί να φαίνεται περίεργο οι λαϊκές τάξεις να επιλέγουν έναν πλούσιο επιχειρηματία για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά τους, όμως η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των πολιτών δε νομίζω ότι είχε γίνει αντιληπτή.

Η παγκοσμιοποίηση δεν βοήθησε την πολιτικοποίηση των απλών ανθρώπων. Η πολιτική παρέμεινε ελιτίστικη ενασχόληση, ξένη και ακατανόητη στον μέσο πολίτη.

Η επιλογή των πολιτών των Η.Π.Α. είναι κατά τη γνώμη μου επιλογή επιστροφής στα παραδοσιακά Αμερικανικά πρότυπα προηγούμενων δεκαετιών.

Η παγκοσμιοποίηση αμφισβητείται πλέον από την πατρίδα της ελεύθερης οικονομίας.

Όλα αυτά όχι μόνο μας αφορούν αλλά μπορεί να είναι και η πρώτη πράξη ενός έργου που οι επόμενες πράξεις του θα παιχτούν στην Ευρώπη.